Από τη διαγραφή του Σαμαρά στην… επιβεβαίωση του Τσίπρα

Η πιθανότητα δημιουργίας ενός κόμματος «στα δεξιά» της Νέας Δημοκρατίας είναι μία σκέψη που εμφανίστηκε σχεδόν «αυτόματα» στη δημόσια σφαίρα μετά την απόφαση του Κυριάκου Μητσοτάκη για τη διαγραφή του Αντώνη Σαμαρά. Άλλωστε μια τέτοια σκέψη κάθε άλλο παρά φαίνεται να απορρίπτεται ακόμη και από το περιβάλλον του πρώην πρωθυπουργού.

Την ίδια στιγμή, όμως, η εξέλιξη αυτή που «υποψιάζει» για δομική μεταβολή του πολιτικού σκηνικού μοιάζει να είναι επιβεβαιωτική των πολιτικών προβλέψεων του Αλέξη Τσίπρα. Αφού μία τέτοια εκτίμηση καταγράφθηκε και στις ομιλίες του και στις δύο εκδηλώσεις του Ινστιτούτου του πρώην προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ.

Τα δείγματα

Αξίζει να σημειωθεί αρχικά ότι σε τηλεοπτικές δηλώσεις του ο Διευθυντής του Γραφείου του Αντώνη Σαμαρά, Νίκος Τσιούτσιας, όταν ρωτήθηκε για την πιθανότητα δημιουργίας ενός νέου πολιτικού σχηματισμού, δεν το επιβεβαίωσε και δεν το απέκλεισε. Όπως χαρακτηριστικά ανέφερε «δεν αποκλείω τίποτα για νέο κόμμα αυτή τη στιγμή που μιλάμε, αλλά δεν μπορώ την επόμενη ημέρα της διαγραφής να σχολιάσω. Το μόνο για το οποίο είμαι σίγουρος είναι πως είναι καθοδόν για τις ΗΠΑ (σ.σ ο Αντ.Σαμαράς είχε προγραμματισμένο ταξίδι στην Ν.Υόρκη)».

Ο ίδιος ο Αντώνης Σαμαράς στην περίφημη συνέντευξή του στο «Βήμα», η οποία οδήγησε και στη διαγραφή του, φαίνεται να έχει διαμορφωμένη άποψη για μία συγκεκριμένη πολιτική πλατφόρμα. Αντλώντας συμπεράσματα από τις εκλογές στις ΗΠΑ, όπως και σε αρκετά ευρωπαϊκά κράτη. Όπως αναφέρει χαρακτηριστικά «για τους ίδιους λόγους εξελέγη ο Τραμπ στην Αμερική, για τους ίδιους λόγους ανέβηκε τόσο πολύ στη Γαλλία η Λεπέν, για τους ίδιους λόγους είναι ήδη κυβέρνηση στην Ιταλία η Μελόνι, στην Ολλανδία το κόμμα του Βίλντερς, κι αντίστοιχα κόμματα σε Αυστρία, Σουηδία, Φιλανδία, Ουγγαρία, για τον ίδιο λόγο έπεσε η κυβέρνηση στη Γερμανία κι ανεβαίνει η Δεξιά παντού: Παράνομη μετανάστευση, woke ατζέντα και βεβιασμένη πράσινη μετάβαση».

Ο πρώην πρωθυπουργός της περιόδου 2012-2015 αρνείται τον χαρακτηρισμό του «ακροδεξιού» για τον εαυτό του. Επισημαίνοντας στην ίδια συνέντευξη πως η ακροδεξιά «ακόμα στην Ελλάδα ευτυχώς δεν είναι ισχυρή. Kι αυτό ίσως επειδή η κυβέρνησή μου έστειλε τη Χρυσή Αυγή σιδηροδέσμια στη Δικαιοσύνη». Παρόλα αυτά -όπως προκύπτει από τις κατά καιρούς δημόσιες τοποθετήσεις του- θεωρεί υπαρκτό τον λεγόμενο «πατριωτικό χώρο» όπως και αυτόν της «δεξιάς παράταξης» τους οποίους εν πολλοίς ταυτίζει.

Ως εκ τούτου, από τα παραπάνω στοιχεία, εξάγεται το συμπέρασμα πως ακόμη και αν ο Αντώνης Σαμαράς δεν έχει αποφασίσει να παίξει ρόλο στην ενιαιοποίηση και ομοιομορφοποίηση  του εν λόγω χώρου, έχει τη δυνατότητα να το κάνει. Αξιοποιώντας ίσως και τη αποδοχή που διαθέτει στην «πολιτική περιοχή» που εκκινεί από τη Ν.Δ. και επεκτείνεται δεξιότερα. Σημαντικό ρόλο σε αυτό άλλωστε έπαιξε και η περίφημη ομιλία του στη συζήτηση του νομοσχεδίου για τον γάμο των ομόφυλων ζευγαριών, που κατά κοινή ομολογία αποτέλεσε διακριτή πολιτική πλατφόρμα, εφ’ όλης της ύλης.

Οι προβλέψεις του Τσίπρα

Η αιφνίδια τροπή των πραγμάτων φαίνεται σε σημαντικό βαθμό να επιβεβαιώνει τις προβλέψεις του Αλέξη Τσίπρα. Στις 18 Ιουνίου, στην 1η Διεθνή Διάσκεψη του Ινστιτούτου του για τη Συμφωνία των Πρεσπών, ο πρώην πρωθυπουργός είχε επισημάνει πως «ο κίνδυνος να ενταθεί στην Ελλάδα η ώσμωση Δεξιάς και Ακροδεξιάς που παρακολουθούμε στην υπόλοιπη Ευρώπη, είναι παραπάνω από ορατός».

Προσθέτοντας πως «είναι εξαιρετικά επικίνδυνο, δίπλα σε μια δεξιά κυβέρνηση, να ενισχύονται ως δεύτερη αθροιστικά δύναμη, κόμματα που φλερτάρουν με το ρατσισμό, την ομοφοβία, τον ακραίο εθνικισμό, ακόμα και το φασισμό». Επέκτεινε μάλιστα την σκέψη του λέγοντας πως «την ίδια ώρα οι προοδευτικές δυνάμεις του τόπου να παραμένουν κατακερματισμένες και περιχαρακωμένες καθεμιά στην αυτάρκειά της».

Την ίδια επισήμανση έκανε πέντε μήνες αργότερα στην ημερίδα του «Ινστιτούτου Αλέξης Τσίπρας» με θέμα «Αντιμετώπιση της ακρίβειας, οι προκλήσεις και οι προοπτικές της ελληνικής οικονομίας». Εκεί είχε τονίσει πως «η σημερινή ανισορροπία του πολιτικού συστήματος, αν δεν αποκατασταθεί από τα αριστερά, ο κίνδυνος είναι να αποκατασταθεί ακόμη δεξιότερα. Από την άνοδο της ακροδεξιάς, όπως βλέπουμε να συμβαίνει σε μια σειρά από ευρωπαϊκές χώρες».

Καθόλου τυχαία μάλιστα δεν ήταν η αντιστοίχιση που έκανε με τις εξελίξεις στην Γαλλία εκεί που η συνύπαρξη των νεοφιλελεύθερων επιλογών του Εμμανουέλ Μακρόν συνυπήρξαν με την άνοδο της Ακροδεξιάς της Λεπέν. Παρότι στο γαλλικό πολιτικό σκηνικό εισήλθε δυναμικά η άνοδος του Νέου Λαϊκού Μετώπου. ΄

Νέα πραγματικότητα;

Το «διάβασμα» των πολιτικών εξελίξεων από τον Αλέξη Τσίπρα έως στιγμής φαίνεται να επιβεβαιώνεται από την τροπή των πραγμάτων σε σημαντικό βαθμό.

Οι συνθήκες εσωκομματικής κρίσης στη Νέα Δημοκρατία φαίνονται ικανές να δρομολογήσουν ευρύτερες εξελίξεις αναδιάταξης του πολιτικού σκηνικού. Ιδίως αν συνδυαστούν με την προεδρική εκλογή που πρέπει να έχει ολοκληρωθεί έως τα μέσα του ερχόμενου Φεβρουαρίου, αλλά και την κινητικότητα που υπάρχει στις ελληνοτουρκικές σχέσεις.