“Τρωτός Άτρωτος”: Best seller η αυτοβιογραφία του Παναγιώτη Γιαννάκη μόλις σε ένα μήνα

Η αυτοβιογραφία του Παναγιώτη Γιαννάκη από τις εκδόσεις ΔΙΟΠΤΡΑ και συγγραφέα τον Παντελή Βλαχόπουλο κυκλοφόρησε στις 23 Οκτωβρίου 2024 και ήδη αποτελεί το αγαπημένο βιβλίο του κοινού σε όλα τα βιβλιοπωλεία της χώρας.

Τα επιτεύγματα του “Δράκου” του ελληνικού μπάσκετ εντός και εκτός παρκέ, οι επιτυχίες του, τα τρόπαιά του, αλλά και οι απογοητεύσεις – πικρίες του από γεγονότα, ανθρώπους και καταστάσεις έκαναν το βιβλίο -σε μόλις ένα μήνα κυκλοφορίας- να γίνει το απόλυτο best seller.

Μετά την λαμπερή και συγκινητική εκδήλωση στο Μέγαρο Μουσικής με την συμμετοχή των κορυφαίων αθλητών όλης της Ελλάδας, οι Παναγιώτης Γιαννάκης και Παντελής Βλαχόπουλος θα ταξιδέψουν σε όλη την Ελλάδα και το εξωτερικό, προκειμένου να παρουσιάσουν την αυτοβιογραφία “Τρωτός Άτρωτος”, η οποία κατά γενική ομολογία είναι ένα εγχειρίδιο ζωής και όχι απλά ένα βιβλίο που μιλάει για μπάσκετ. 

Η αρχή των παρουσιάσεων σε όλη την ελληνική επικράτεια θα γίνει στη Θεσσαλονίκη στις 2 Δεκεμβρίου, σε μία εκδήλωση που θα λάβει χώρα στο Ολυμπιακό Μουσείο της πόλης.

Το βιβλίο είναι διαθέσιμο σε όλα τα βιβλιοπωλεία της χώρας και στο διαδίκτυο μέσω των eshop.  Χορηγός είναι το SPORT24. 

Διαβάστε ένα χαρακτηριστικό απόσπασμα του βιβλίου:

Κεφάλαιο 6 “Εκδρομή στην ευτυχία”

Η άδικη κριτική μετά το ματς με την Μακάμπι στο F4 του Μονάχου το 1989

“Ο αγώνας με τη Μακάμπι Τελ Αβίβ άρχισε ικανοποιητικά για εμάς και, παρόλο που ο Νικ δεν ήταν τόσο καλός, βρήκαμε λύσεις. Στην ανάπαυλα ο κόουτς Ιωαννίδης μάς εξηγούσε πώς θα ενεργοποιούσαμε τον Γκάλη, τους τρόπους δηλαδή με τους οποίους θα ελευθερωνόταν από το μαρκάρισμα του Σιμς και του Μπάρλοου, που είχαν αναλάβει να τον περιορίσουν. Για την αψιμαχία μου με τον Αμερικανό Κέβιν Μαγκί -όταν προσπάθησα να υπερασπιστώ τον Βασίλη Λυπηρίδη- έχω ήδη εξηγήσει τι έγινε. Ίσως ακόμα και σήμερα κάποιοι να πιστεύουν ότι αν δεν είχα αντιδράσει έτσι, θα είχαμε νικήσει. Ό,τι και να πεις για κάτι που εκ των πραγμάτων δεν διαπιστώνεται, έχεις δίκιο.

Η δική μου άποψη είναι ότι χάσαμε τον ρυθμό μας, την καλή ενέργεια του πρώτου ημιχρόνου. Άλλαξε το παιχνίδι και έπρεπε να κάνουμε μια αναπροσαρμογή και να παίξουμε διαφορετικά. Δεν βγήκαν οι επιλογές μας, γίναμε προβλέψιμοι και δεν καταφέραμε να σταματήσουμε τον Μαγκί, ο οποίος ήταν άπαιχτος εκείνη τη βραδιά. Δεν σταμάτησε λεπτό το πελέκημα. Οι αντίπαλοί μας είχαν περισσότερες επιλογές κοντά στο καλάθι και τελικά νίκησαν 99-86. Επιπλέον πιστεύω ότι ήμασταν η μοναδική ομάδα που μπορούσε να κοντράρει και να νικήσει τη Γιουγκοπλάστικα του Μπόζινταρ Μάλκοβιτς και ότι, αν είχαμε προκριθεί στον τελικό, ίσως να είχαμε κατακτήσει το Πρωταθλητριών. Την είχαμε νικήσει εντός και εκτός στην κανονική διάρκεια και είχε φανεί πως μας ταίριαζε ως αντίπαλος, παρά το γεγονός ότι είχε μεγαλόσωμους παίκτες. Δεν ήταν τόσο σκληροί μέσα στη ρακέτα.

Τότε δέχτηκα σκληρή κριτική από τον δημοσιογράφο Φίλιππο Συρίγο -κατά τη διάρκεια της περιγραφής του στη μετάδοση της ΕΡΤ- για τη φάση με τον Μαγκί. Αλλά και οι εφημερίδες στην Ελλάδα με περίμεναν στη γωνία. Στην ουσία μού επέρριψαν την ευθύνη της ήττας. Με πείραξε, αλλά δεν τους μίλησα και δεν μπήκα στη διαδικασία να τους αλλάξω γνώμη. Ούτε καν να τους απαντήσω. Υπήρχαν φορές που αισθανόμουν αδικημένος και στεναχωριόμουν. Όμως τα κρατούσα μέσα μου και δεν εκτροχιάστηκα από τον στόχο μου. Έτσι ένιωθα με την κριτική που μου ασκούσε ο Συρίγος από τότε που ήμουν στον Ιωνικό. Είχε μιλήσει πολύ άσχημα και υποτιμητικά για μένα όταν έπαιζα με την Εθνική το 1983 στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα, στη Γαλλία. Έμαθα ότι φίλαθλοι του Ιωνικού τον είχαν πάρει ακόμα και τηλέφωνο να διαμαρτυρηθούν για αυτό. Δεν του είπα κάτι. Ούτε καν όταν τον πρότεινα να είναι υπεύθυνος Τύπου στην Εθνική ομάδα το 2004″.