Κώστας Μεσάρης: “Ζούμε έναν ιδιότυπο νεομπουλουκισμό. Όλα τα παίζουμε και όλα τα μαχαιρώνουμε”

Ο ηθοποιός και σκηνοθέτης Κώστας Μεσάρης με σημαντική πορεία στο θέατρο, τον κινηματογράφο και την τηλεόραση επιστρέφει στο θέατρο Αλκμήνη με τη δική του «Νυχτερινή Περιπλάνηση». Στα πρώτα του βήματα στο θέατρο, ανακηρύχθηκε για δύο συνεχόμενες χρονιές ως “Καλύτερος Νέος Ηθοποιός” από το περιοδικό “Ταχυδρόμος” και την εφημερίδα “Τα Νέα”
Επιπλέον, έλαβε το Ειδικό Βραβείο Ερμηνείας σε ταινία μικρού μήκους στο πρώτο φεστιβάλ κινηματογράφου Θεσσαλονίκης μετά τη μεταπολίτευση.

Συνεργάστηκε με εξέχοντες ηθοποιούς όπως οι Αλέξης Μινωτής, Κατίνα Παξινού, Δημήτρης Χορν, Μάνος Κατράκης και Αλέκος Αλεξανδράκης.

Στον κινηματογράφο, συνεργάστηκε με σκηνοθέτες όπως ο Θόδωρος Αγγελόπουλος, ο Ροβήρος Μανθούλης και ο Κώστας Φέρρης. Στην τηλεόραση, συμπρωταγωνίστησε με ηθοποιούς όπως ο Νίκος Κούρκουλος, ο Γιάννης Μιχαλόπουλος και ο Πέτρος Φυσσούν.

Στο θέατρο, έχει ερμηνεύσει έργα κλασικών και σύγχρονων συγγραφέων, όπως οι Αισχύλος, Σοφοκλής, Ευριπίδης, Αριστοφάνης, Ίψεν, Στρίντμπεργκ, Λόρκα και Μπρεχτ. Έχει εμφανιστεί σε θέατρα όπως το Εθνικό Θέατρο, το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος και το Θέατρο Εξαρχείων.

Ο ίδιος εξομολογείται στο NEWS 24/7 ποια ήταν τα σημεία-σταθμοί της σπουδαίας πορείας του που τον καθόρισαν ως ηθοποιό: “Μακρά η πορεία μου στη ζωή και μικρότερη στο θέατρο, αν και θέατρο η ζωή κι η τέχνη αναπαράστασή της, η τέχνη όλων των τεχνών, το θέατρο, θέατρο μέσα στο θέατρο της ζωής. Η λέξη καριέρα με απωθεί.

Ό,τι με σημάδεψε στο θέατρο, ήταν το συναπάντημά μου με τον κύριο Βάγκνερ και τον κύριο Βαχλιώτη. Οι πρώτοι μου δάσκαλοι. Μου δείξανε τον δρόμο, με την άποψη και τη στάση τους, που πορεύτηκα και συνάντησα όλους σχεδόν τους μεγάλους του θεάτρου και συμπρωταγωνίστησα μαζί τους, σε σπουδαία δράματα, σε σημαντικές αναπαραστάσεις τους.

Εκείνα που με καθόρισαν στην πορεία μου σαν ηθοποιό, είναι η αντίληψή μου για θέατρο αισθητικής αναβάθμισης και ανάτασης και η πεποίθησή μου πως το θέατρο είναι δημιούργημα και φανέρωση ομορφιάς πνευματικής μετάληψης, μέσα απ’ την ασχήμια κι όχι βιοπάλη για το μεροκάματο χαμοζωής. Σχέση αγάπης και απώθησης, η σχέση μου με το ελληνικό θέατρο και με τον εαυτό μου και τους συνανθρώπους μου στη ζωή, σε ένα άκρως ανταγωνιστικό έως θανάτου σύστημα φθόνου αντιπαράθεσης που ο εξουσιασμός πνίγει την αγάπη συνανθρώπισης και γίνεται η καταστροφή της ανθρωπότητας”.

Και συνεχίζει μιλώντας για το ποιες είναι οι μεγαλύτερες αλλαγές που έχει δει στον θεατρικό χώρο από τότε που ξεκίνησε μέχρι σήμερα… “Τη μεγάλη αλλαγή την είδα τώρα που το θέατρο υποταγμένο στη τηλεόραση και το διαδίκτυο, έρχεται δεύτερο και καταϊδρωμένο. Σήμερα, έχουμε περάσει σ’ έναν ιδιότυπο νεομπουλουκισμό. Όλα τα παίζουμε, όλα τα περιπαίζουμε, όλα τα σφάζουμε, όλα τα μαχαιρώνουμε. Κυρίως την αξιοπρέπεια και την ανθρωπιά μας”.

Τι είναι αυτό που τον κρατάει ζωντανό και δημιουργικό στον χώρο του θεάτρου όλα αυτά τα χρόνια;
“Η αντίστασή μου στην αδράνεια, την ακίνητη μονοτονία, με την έγνοια μη και χαθώ στην ανία και την πλήξη και χάσω τον έρωτα για ζωή, μαραζώνοντας πριν ανθίσω” απαντά.

Φέτος, πρωταγωνιστεί, μαζί με τους Αθηναΐδα Πόθου, Νίκο Σφαιρόπουλο και Γιάννη Παπαθύμνιο, στη «Νυχτερινή Περιπλάνηση», ένα δικό του έργο, που παρουσιάζεται στο θέατρο Αλκμήνη.

“Το δράμα «Νυχτερινή Περιπλάνηση» ξεπήδησε μέσα από ένα ποίημα δικό μου δραματικό, παραληρηματικό, σχοινοτενές, μια σημερινή «παραλογιά» για την σημερινή Ελλάδα και τη ζωή των ανθρώπων.

Γράψε-σβήσε με μανία, βγήκε το δράμα απ’ την ανάγκη να φανερωθεί η Ελλάδα της Εθνικής Αντίστασης που σήμερα κρύβεται από ντροπή, πίσω απ’ την μη Ελλάδα του νέου ραγιαδισμού και της παραίτησης στη καταπίεση, την ανισότητα και την αδικία, ντροπή για τα παιδιά της πως καταντήσαμε, σύντροφος να μη γυρίζει να κοιτάξει σύντροφο, ο άνθρωπος, τον άνθρωπο.

Είναι απάντηση σ’ αυτούς που ανενδοίαστα προπαγανδίζουν πως δεν υπήρχε Εθνική Αντίσταση, του τιμημένου ΚΚΕ και του καπετάν-Άρη Βελουχιώτη, δεν υπήρχε Πολυτεχνείο, δεν υπήρχε και δεν υπάρχει δεξιά κι αριστερά, έτσι όπως καθορίστηκαν από την Γαλλική Επανάσταση και αναπροσδιορίστηκαν ταξικά από την Κομμούνα του Παρισιού, την Οκτωβριανή Επανάσταση, το έπος του Βιετνάμ, τη Μεγάλη Πορεία του Μαο, την Εθνική Αντίστασή μας, το Πολυτεχνείο κλπ” αναφέρει.

Η “Νυχτερινή Περιπλάνηση” συνδυάζει έρωτα, πολιτική και εξουσία. Πώς αυτά τα θέματα διαπλέκονται στο έργο και τι θέλει ο Κώστας Μεσάρης να εκφράσει μέσα από αυτήν την ιστορία;

“Έρωτας η ζωή και το θέατρο. Έρωτας που φωτίζει και κανοναρχεί το χάος κατά τον Ησίοδο. Η «Νυχτερινή Περιπλάνηση» είναι μια σημερινή ερωτική ιστορία, τρυφερότητας, πάθους, αγάπης, μίσους, άγρια ως και σαδομαζοχιστική, αδιέξοδη. Κλείνει μέσα της την παλιά και νέα Ελλάδα σαν ζωντανή αίσθηση της ιστορίας, από το Έπος του Σαράντα, την Εθνική Αντίσταση και τον Εμφύλιο, ίσα με σήμερα.

Ερωτική ιστορία επεισοδιακή συναρπαστική, κωμικοτραγική, να κλαις και να γελάς. Δείχνει την αποκαρδιωτική, θλιβερή πορεία του ανθρώπου προς το αδιέξοδό της απανθρώπισης, της απαξίωσής του, της ρομποτοποίησής του. Αλλά παρουσιάζει δραματικά και στιγμές λυτρωτικές, συγκινητικές, στο ζωντάνεμα της μνήμης”.

Το έργο αναφέρεται σε μια περίοδο από τον εμφύλιο πόλεμο μέχρι σήμερα. Ποια μηνύματα ή προβληματισμοί ήθελε να μεταφέρει στο κοινό μέσα από αυτή την ιστορική διαδρομή και πού αυτό ακουμπά το σήμερα;
“Ένα είναι το μήνυμα σήμερα, “ξυπνάτε υπνοβάτες, κάντε το κακό όνειρό σας, όνειρο καλό, καλής ζωής” τονίζει.

Πώς προέκυψε όμως η ιδέα να συνδυάσει την τρυφερότητα του έρωτα με το σκληρό παιχνίδι εξουσίας και πόνου; “Η ζωή όπως κατάντησε συνδυάζει τη τρυφερότητα στον έρωτα, με το σκληρό παιχνίδι της εξουσίας. Έτσι και το θέατρο αναπαράστασης της ζωής” καταλήγει.

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ

Σκηνοθεσία: Κώστας Μεσάρης
Σκηνικά-Κοστούμια: Κατερίνα Δελλαπόρτα
Μουσική: Γιώργος Κομπογιάννης
Φωτισμοί: Μανώλης Μπράτσης
Βοηθός Σκηνοθέτη: Καλλιόπη Γιαννακούλη
Video- Φωτογραφίες: Γιάννης Πόθος

ΗΘΟΠΟΙΟΙ
ΜΑΡΛΕΝ: Αθηναΐς Πόθου
ΝΤΙΝΟΣ: Νίκος Σφαιρόπουλος
ΣΤΕΦΟΣ: Κώστας Μεσάρης
ΓΑΚΗΣ: Γιάννης Παπαθύμνιος