Guitar Experience 2024 – “Η μουσική σώζει ζωές και η ροκ πολλές φορές τις ανασταίνει”

Την Πέμπτη 28 Νοεμβρίου 2024 οι κύριοι Steelianos, Spy Das και η “φονική” τριπλέτα που ακούει στο όνομα Royal Time Machine, μας προσκαλούν στο Guitar Experience 2024, σε μία νύχτα αποθέωσης της ηλεκτρικής εκδοχής του οργάνου που έχει καθορίσει τις ζωές των απανταχού μουσικόφιλων. Τρία δυναμικά σχήματα σε μια βραδιά γεμάτη instrumental κιθαριστική μουσική, όπου η κιθάρα αναλαμβάνει τον κεντρικό ρόλο και η μουσική είναι ένα δώρο για να μοιράζεται απλόχερα.

Οι Φώτης Δεληνικόλας, Φοίβος Ζαχαρόπουλος και Ειρήνη Κετικίδη με τη διπλή τους ιδιότητα ως (εξαιρετικοί) μουσικοί και παραγωγοί φέρνουν κοντά αυτά τα εκλεκτά σχήματα της instrumental κιθαριστικής μουσικής αποφασισμένοι να επαναλάβουν το περσινό sold out γεμίζοντας το Piraeus Club Academy με ήχους και μελωδίες.

Guitar Experience 2024 και Royal Time Machine

Οι Royal Time Machine είναι οι: Γιάννης Παπαδόπουλος – Μιχάλης Ευδαίμων και Γιώργος Κόλλιας. Τρεις καταξιωμένοι Έλληνες μουσικοί που μεγαλουργούν εντός και εκτός συνόρων, ενώνονται σε ένα σχήμα που μάλλον μόνο ως πρόκληση μπορεί να χαρακτηριστεί. Από κομμάτι σε κομμάτι, μοιάζουν να θέλουν να ξεπεράσουν τα όριά τους ως συνθέτες, εκτελεστές και ερμηνευτές όσο και για τον ακροατή που βρίσκει τον εαυτό του να ακροβατεί σε μία ομορφιά μεταφυσική, δομημένη με μαθηματική ακρίβεια.

Με την ευκαιρία του Guitar Experience 2024 ο Μιχάλης Ευδαίμων και ο Γιάννης Παπαδόπουλος απάντησαν στο NEWS 24/7 για τους Royal Time Machine, τις κιθαρίστικές εμμονές τους και τον… Phil Collins. 

Πώς γεννήθηκε η ιδέα για τη δημιουργία των Royal Time Machine (και το όνομα) και τι σας ώθησε να ενώσετε τις μουσικές σας δυνάμεις σε αυτό το σχήμα;

Μιχάλης Ευδαίμων: “Με τον Γιώργο γνωριστήκαμε στα Lab Drum Camp. Ήπιαμε κρασί, τα είπαμε και αγαπηθήκαμε. Μετά από λίγες μέρες με πήρε τηλ και μου πρότεινε να φτιάξουμε ένα power trio με κιθάρα τον Γιάννη. Είπα αμέσως ναι! Η πρώτη συνάντηση που είχαμε με εντυπωσίασε γιατί είχα να κάνω με επαγγελματίες, μόνιμα διψασμένους ανθρώπους για νέες προκλήσεις και νέες ιδέες. Το πλάνο ήταν από την αρχή ξεκάθαρο, να φτιάξουμε μουσική που θα μας εκφράζει και τους τρεις. Ταξίδι στο άγνωστο βέβαια γιατί ο καθένας έχει διαφορετική μουσική πορεία, αλλά παράλληλα η σοβαρότητα και ωριμότητα στις κουβέντες έδειξε από την αρχή ότι θα είναι κάτι που θα αξίζει την προσπάθεια και τον πειραματισμό. Το όνομα προέκυψε από όλους μας. Ο καθένας πρότεινε μία λέξη και φτιάξαμε ένα παζλ με ένα ποιητικό νόημα: «Η Βασιλική Μηχανή του Χρόνου» είναι κάτι μεγαλοπρεπές με κύρος που σε ταξιδεύει στο χρόνο, όπως ακριβώς κάνει και η μουσική.”

Γιάννης Παπαδόπουλος: “Θεωρώ πως ένα από τα βασικότερα κίνητρα για να δημιουργήσεις μια μπάντα και να λειτουργήσει καλά, είναι, πρώτα από όλα να σου αρέσει να παίζεις με τους υπόλοιπους μουσικούς και να το αποζητάς. Είμαστε τρεις άνθρωποι που τα βρίσκουμε μουσικά. Η βάση μας είναι η ροκ μουσική αλλά ο Μιχάλης έχει κυρίως jazz επιρροές, ο Γιώργος περισσότερο μέταλ, ενώ εγώ είμαι ανάμεσα στη ροκ και τη μέταλ. Σε όλους μας αρέσει το διαφορετικό και ο πειραματισμός οπότε, έχοντας μια κοινή αφετηρία, εξερευνούμε μουσικά μονοπάτια που είναι διαφορετικά και αυτό μας εξιτάρει. Σε σχέση με το όνομα, αποφασίσαμε ο κάθε ένας από εμάς να φέρει μία λίστα με λέξεις που να του αρέσουν και τελικά από τις λίστες που προέκυψαν διαλέξαμε το “Royal” από τη δική μου, το “Time” από του Μιχάλη και το “Machine” από του Γιώργου.”

Ποιες είναι οι πρώτες μουσικές σας επιρροές και ποιο ήταν το πιο καθοριστικό σημείο στην πορεία σας ως Royal Time Machine;

Μιχάλης Ευδαίμων: “Ήμουν 11 ετών όταν άκουσα το Somewhere in Time των Maiden και από τότε κάπως κατάλαβα ότι μου αρέσουν τα δυνατά και παθιασμένα ακούσματα. Από το heavy metal, πήγα στο progressive και από το progressive στη fusion και από εκεί στη jazz. Παράλληλα ανακάλυπτα και άλλα είδη μουσικής, την κλασική, την όπερα, την punk, την ποπ, την country, την latin, την ελληνική παραδοσιακή και γενικότερα ήμουν ανοιχτός ως ακροατής σε ένα μεγάλο φάσμα ακουσμάτων. Ως μουσικός έχω παίξει και έχω μελετήσει επίσης πολλά διαφορετικά είδη μουσικής με κύριο άξονα τον αυτοσχεδιασμό και την jazz. Έχω παίξει και έχω ηχογραφήσει pop, jazz, fusion, latin jazz, ελληνική μουσική (λαϊκή και έντεχνο), classic rock, metal , funk, soul, death metal και progressive rock.  Νομίζω ότι αυτό που εξελίχθηκε από ακρόαση πολλών μουσικών σε μελέτη πολλών ειδών έγινε και ο λόγος για τον οποίο με εμπιστεύτηκε ο Γιώργος και ο Γιάννης. Το ανοιχτό μυαλό και αυτί είναι αυτά που μας έκαναν να γράψουμε τη μουσική του πρώτου δίσκου μας.”

Γιάννης Παπαδόπουλος: “Οι μουσικές επιρροές που έχουμε ως μπάντα προέρχονται από τα ακούσματα που έχει ο καθένας από εμάς χωριστά. Προσωπικά, είχα στο νου μου τη δισκογραφία κιθαριστών όπως o Guthrie Govan/Aristocrats, o Shawn Lane, Scott Henderson/Tribal Tech, Allan Holdsworth, John Petrucci/ Liquid Tension Experiment, κ.α. Καθοριστικό σημείο ήταν όταν επιτέλους ολοκληρώσαμε το δίσκο. Είναι συγκινητικό να κρατάς στα χέρια σου τον πνευματικό και σωματικό κόπο τεσσάρων χρόνων. Φέρνει στο μυαλό αναμνήσεις και εικόνες από όλες τις αλλαγές που έχουν συμβεί κατά τη διάρκεια των χρόνων και ακούγοντας έτοιμη τη μουσική, κατά κάποιο τρόπο τις ξαναζείς. Επίσης, σου δίνει την αίσθηση ότι η μπάντα πλέον μπορεί να περάσει στο επόμενο βήμα που είναι η ζωντανή παρουσίαση του υλικού και οι περιοδείες που θα ακολουθήσουν.”

Πώς σχολιάζετε το Guitar Experience 2024 και την σπουδαιότητα “κλειστών” συναντήσεων για τους λάτρεις της κιθαριστικής μουσικής;

Μιχάλης Ευδαίμων: “Οποιαδήποτε ιδιωτική προσπάθεια με στόχο την παρουσίαση καλλιτεχνών και της μουσικής τους την θεωρώ ιερή και γροθιά σε ένα ελληνικό μουσικό κατεστημένο, θλιβερό, μονοδιάστατο και αρτηριοσκληρωτικό. Κατανοώ απόλυτα τον κόπο και την προσπάθεια που χρειάζεται να αναλαμβάνει κάποιος την οργάνωση τέτοιων συναντήσεων και έχω μόνο αγάπη, συμπάθεια και σεβασμό σε όλους αυτούς που κάνουν τον κόπο. Είναι προσπάθειες που προσφέρουν μόνο καλό και για αυτό είμαι πολύ χαρούμενος που συμμετέχω με τους Royal στο Guitar Experience.”

Γιάννης Παπαδόπουλος: “Κατά την άποψή μου είναι πολύ σημαντικό να διοργανώνονται τέτοια event, όχι μόνο για την κιθάρα, αλλά και για οποιαδήποτε άλλο όργανο. Η μουσική είναι ένας κόσμος παράλληλος με τον κόσμο μας και θεωρώ πως είναι σημαντικό όσοι ζουν και βλέπουν αυτό το παράλληλο σύμπαν, οι λάτρεις του οργάνου και της μουσικής μαζί, να βρίσκονται, να κοινωνικοποιούνται και να επικοινωνούν ουσιαστικά χωρίς ταμπέλες. Έτσι μπορούμε να έρθουμε πιο κοντά, να μάθουμε ο ένας για/από τον άλλο, να ανοίξουμε τους ορίζοντές μας και να προάγουμε την τέχνη και τον πολιτισμό. Νομίζω πως αυτό είναι επιτακτική ανάγκη στις κοινωνίες σήμερα.”

Όταν οι Genesis “συναντούν” τους… Iron Maiden

Αν θα μπορούσατε να προσκαλέσετε έναν θρυλικό μουσικό να παίξει μαζί σας, ποιος θα ήταν αυτός και γιατί; Εμβληματικές εμφανίσεις σπουδαίων μουσικών που έχετε “ζηλέψει”…

Μιχάλης Ευδαίμων: “Θα ήθελα να καλούσαμε τον Phil Collins και να παίζαμε παρέα το Dancing on a Volcano των Genesis. Ανακάλυψα σχετικά πρόσφατα ότι η απάντηση μου, χωρίς δεύτερη σκέψη, στην ερώτηση «Ποιο είναι το gig των ονείρων σου?» είναι οι Genesis. Λατρεύω την λυρικότητά τους, τις συνθέσεις τους, τις κλασικές καταβολές αλλά και τις πολυρυθμικές τους ιδέες. Με συγκινούν και με γεμίζουν ενέργεια ταυτόχρονα. Θυμάμαι που είχα δει το DVD «When in Rome”, που είχε 500.000 ή κάτι τέτοιο εξωφρενικό νούμερο θεατών. Αυτό το Live είναι κάτι που θαυμάζω και ζηλεύω ταυτόχρονα.”

Γιάννης Παπαδόπουλος: “Θα προσκαλούσα δύο. Ξέρω ότι κλέβω αλλά δεν γίνεται να διαλέξω.. Θα ήθελα να παίξω με τον Bruce Dickinson (Iron Maiden). Είναι μία εμβληματική, ιστορική προσωπικότητα στο χώρο της metal, απλά τον λατρεύω. Έχω ανατριχιάσει με άπειρα τραγούδια τόσο των Iron Maiden όσο και από την προσωπική του δισκογραφία. Ο δεύτερος θα ήταν ο Allan Holdsworth. Θα ήθελα να τον προσκαλέσω για να τον δω να παίζει και εγώ μετά να πάω να κλειστώ στο studio μου για διάβασμα. Ο θάνατός του ήταν μία μεγάλη απώλεια της μουσικής/καθαριστικής κοινότητας. Όσον αφορά τις εμβληματικές εμφανίσεις που έχω ζηλέψει (κι αυτές είναι πολλές) θα διάλεγα την εμφάνιση του Prince στο Super Bowl (2007). Το να παίξει ζωντανά υπό καταρρακτώδη βροχή (μία άκρως στρεσογόνα κατάσταση) με τον μισό πλανήτη να σε βλέπει και να κάνει ένα μαγευτικό και άρτιο από όλες τις απόψεις performance είναι τουλάχιστον αξιοζήλευτο.”

Τι δείχνει η εμπειρία σας από το εξωτερικό για την εξέλιξη των συναυλιών διεθνώς και πώς βλέπετε τη μουσική σκηνή στην Ελλάδα; 

Μιχάλης Ευδαίμων: “Η εμπειρία μου από το εξωτερικό είναι κυρίως με jazz συναυλίες. Το κοινό της jazz στην Ευρώπη είναι εκπαιδευμένο και γενικά υπάρχει αυτή η αίσθηση ότι γνωρίζουν να κάθονται και να ακούνε σοβαρά. Οι πιο ενδιαφέρουσες συναυλίες με εξαιρετικό κοινό τις έζησα στην Ιταλία, στο Βέλγιο, στην Γερμανία, στην Ουαλία και στην Ελβετία. Είναι καλοί ακροατές οι Ευρωπαίοι. Σε ό,τι αφορά το ροκ δεν έχω εμπειρία. Σε γενικές γραμμές θα έλεγα ότι το ροκ είναι ένα είδος το οποίο μοιάζει να πεθαίνει στα charts αλλά όχι στα στάδια που γεμίζουν, ευτυχώς, ακόμα. Δεν μπορώ να έχω απόλυτη εικόνα αλλά θεωρώ ότι η μουσική γενικότερα περνάει μία κρίση, με την έννοια ότι οι κοινωνικο-πολιτικο- οικονομικές αλλαγές δημιουργούν ένα περιβάλλον όπου οι τέχνες γενικότερα φαίνεται να δοκιμάζονται.

Αργότερα συνειδητοποίησα ότι οι τέχνες πάντοτε βρίσκονταν σε κρίση, πάντα δοκιμάζονταν και πάντα οι μουσικοί ήταν σε διαρκή αναζήτηση, καλλιτεχνική, αναζήτηση πόρων για να ζήσουν, για να δημιουργήσουν κτλ. Θα έλεγα ότι το ροκ είναι ένα τεράστιο κομμάτι αυτού που λέμε μουσικής τέχνης και θα μεταβάλετε διαρκώς και θα αλλάζει και θα επιστρέφει σε παλαιότερα στάδια της ύπαρξης του και θα κινείται μόνιμα. Ανεξάρτητα αν υπάρχει στην Ελλάδα ή σε οποιοδήποτε μέρος του πλανήτη.  Όπως και να έχει οι τέχνες δεν υπάρχουν μόνο για αισθητικούς λόγους, για ομορφιά ή για να εκφράζεται ο άνθρωπος. Θεωρώ ότι υπάρχουν, κυρίως, για να αντέχουμε αυτό το πράγμα που λέγεται ζωή. Η μουσική υπάρχει για να έχει νόημα η ζωή μας (ως ακροατές ή ως καλλιτέχνες). Για αυτό και δεν με πειράζει η έννοια της κρίσης και της δοκιμασίας. Η μουσική σώζει ζωές και η ροκ πολλές φορές τις ανασταίνει!”

Γιάννης Παπαδόπουλος: “Κατά τη γνώμη μου, η σύγχρονη ροκ μουσική σκηνή χρειάζεται μεγαλύτερη διάθεση για πειραματισμό, καθώς παρατηρώ συχνά να ακολουθούνται πεπατημένες συνταγές, με αποτέλεσμα να υπάρχει ανακύκλωση ιδεών και αντιγραφή μουσικής ανάμεσα σε μπάντες. Αποζητώντας το hit που θα φέρει χρήμα και δόξα, πολύ συχνά χάνεται η  ουσία, που είναι η καλή μουσική.  Και μπορεί οι μπάντες στο παρελθόν να έγραψαν διαχρονικά hit αλλά έκαναν προτάσεις, τολμούσαν, δεν φοβούνταν να κολυμπήσουν σε άγνωστα νερά. Ως άμεσο αποτέλεσμα των παραπάνω, θεωρώ πως η μουσική κοινότητα (του σκληρού αλλά και κιθαριστικού instrumental ήχου) έχει μειωθεί. Αυτό φαίνεται και από τα μαγαζιά που κλείνουν το ένα μετά το άλλο καθώς η κίνηση έχει μειωθεί υπερβολικά.”

Το Guitar Experience 2024 προσφέρει ειδικό εκπτωτικό εισιτήριο για σπουδαστές ωδείων. Πόσο σημαντική θεωρείτε τη σύνδεση με τους νέους σπουδαστές μουσικής; Υπάρχουν σήμερα παιδιά που παίζουν ροκ μουσική στα γκαράζ και τα υπόγεια (που λέει ο λόγος…) και ονειρεύονται να γίνουν οι επόμενοι Metallica;

Μιχάλης Ευδαίμων: “Είναι πολύ σημαντικό να εκπαιδεύουμε τους νεότερους ακροατές. Όχι με δογματισμό για το τι είναι καλό ή όχι, αλλά με την έννοια της βαθιάς αγάπης προς τη μουσικής στην ολότητά της. Δηλαδή ως οργανωμένοι ήχοι, ως ποιότητες, ως σύνολο κανόνων, ως συναισθηματική διέγερση, ως συνάντηση ανθρώπων για να ακούσουν σε ένα σαλόνι ή σε ένα στάδιο, ως κοινωνικό αγαθό αλλά και ως προϊόν με κόστος προετοιμασίας, διανομής και τιμή προς πώληση. Από όποια οπτική γωνία και αν δούμε τη μουσική καλό είναι να ενημερώνουμε το κοινό μας, τους μαθητές μας και γενικά τους ενδιαφερόμενους για όλα τα παραπάνω. Θα πρέπει να μεταφέρουμε τις γνώσεις και τις εμπειρίες μας έτσι ώστε οι επόμενες γενιές να είναι πιο μορφωμένες από εμάς και να μπορούν να ονειρεύονται μέσα σε ρεαλιστικά πλαίσια.”

Γιάννης Παπαδόπουλος: “Από όσα βλέπω και ακούω, παιδιά που παίζουν ροκ μουσική στα γκαράζ και τα υπόγεια και ονειρεύονται να γίνουν οι επόμενοι Metallica… δυστυχώς είναι είδος προς εξαφάνιση.. Στο χέρι μας είναι να το βοηθήσουμε να ζωντανέψει και πάλι.”

Προπώληση more.com
Φυσικά Σημεία Πώλησης
Music Corner | Metal Era | Monsterville

*Ο Μιχάλης Ευδαίμων είναι ο μπασίστας που ξέρεις χωρίς να το ξέρεις. Οι συνεργασίες του θα μπορούσαν να αποτελούν αντικείμενο ξεχωριστού άρθρου και ταυτόχρονα μαρτυρούν το εντυπωσιακό εύρος της μουσικότητάς του: από τον Θάνο Μικρούτσικο, και τη Μαρινέλλα, στον Alex Foster, τον Brice Wassy, τον MILO Z, τον Lee Anduze, και τον Guy Mintus, οι συνεργασίες του τον έχουν ταξιδέψει οπουδήποτε παίζεται ζωντανά μουσική. Μαθητής των Γιώτη Κιουρτσόγλου, Γιώργου Φακανά, και Anthony Jackson, όταν δεν δισκογραφεί ή περιοδεύει, διδάσκει πλέον και ο ίδιος παραδίδοντας ιδιαίτερα μαθήματα online αλλά και στο επαγγελματικό τμήμα των Lab Music Education όπου εκπαιδεύει επίσης τους νέους δασκάλους του ωδείου. Από το 2014 έχει κυκλοφορήσει 4 προσωπικά projects, τα Good Demons (2014) και Good Demons II (2020), το S.E.V. trio – Far from Close (2021) και το φετινό Royal Time Machine (2024) ε νώ έχει συγγράψει 4 βιβλία: “The organization of musical information” μέρος I και II, “Starting Up for BASS” και “Theory 1”. Ο Μιχάλης Ευδαίμων υποστηρίζεται από το Gamma Guitar Workshop και τα Jam Pedals.

**Ο Γιάννης Παπαδόπουλος από το 2015 είναι ο lead κιθαρίστας του Scott Stapp (Creed) και αυτή την περίοδο, μαζί συνθέτουν και ηχογραφούν το πιο φιλόδοξο άλμπουμ στην καριέρα του Stapp. Μελετάει κιθάρα από 4 ετών χάρη στον πατέρα του και παρότι σπούδασε Business & Accounting και Financial Economics για χάρη των γονέων, η ανατριχίλα που του δημιούργησαν οι πρώτες του αγάπες Metallica, Iron Maiden, Guns N’ Roses, και Bon Jovi τον οδήγησαν να αφοσιωθεί αποκλειστικά στη μελέτη της μουσικής. Μια επιλογή καριέρας και μια στάση ζωής που αποδείχτηκε σωστή καθώς αυτή τη στιγμή είναι ένας από τους πλέον περιζήτητους session κιθαρίστες στον χώρο, έχει κερδίσει αμέτρητους διαγωνισμούς και έχει γρ άψει 2 βιβλία: “The Electric Guitar Workout” και “Fretboard Concepts”.