Γιάννης Δρακόπουλος: O Caveman είναι τόσο επίκαιρος όσο τα “Φιλαράκια”

Το Caveman, ένα από τα πιο αγαπημένα και πολυπαιγμένα θεατρικά έργα παγκοσμίως, είναι μία κωμωδία που διερευνά τη διαχρονική σύγκρουση ανάμεσα στα δύο φύλα με χιούμορ, ευφυΐα και τρυφερότητα. Γραμμένο από τον Rob Becker, το έργο έχει παιχτεί σε περισσότερες από 30 χώρες, κερδίζοντας το κοινό με την ανατρεπτική του ματιά στις ανθρώπινες σχέσεις.

Η υπόθεση επικεντρώνεται στον «άνθρωπο των σπηλαίων», έναν σύγχρονο άντρα που επιχειρεί να κατανοήσει τις γυναίκες και τις διαφορές ανάμεσα στα δύο φύλα, εξετάζοντας τις ρίζες των συγκρούσεων που πηγάζουν από την αρχαία ανθρώπινη ιστορία. Μέσα από ξεκαρδιστικές σκηνές, διαλόγους και παραδείγματα, το έργο φωτίζει τις καθημερινές παρεξηγήσεις που γεννιούνται από διαφορετικούς τρόπους σκέψης και αντίληψης.

Το Caveman δεν είναι απλώς μια κωμωδία

είναι ένα θεατρικό έργο που υπενθυμίζει πως, παρά τις διαφορές ανάμεσα στα φύλα, άνδρες και γυναίκες μοιράζονται την ίδια ανάγκη για αγάπη, κατανόηση και αλληλοϋποστήριξη. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει το γεγονός ότι το έργο του Rob Becker στη σκηνοθεσία της ελληνικής παραγωγής έχει αναλάβει μία γυναίκα, η Θέμις Μαρσέλλου.

Ο Γιάννης Δρακόπουλος, μέσα από μια δυναμική και γεμάτη ενέργεια ερμηνεία, φέρνει στη σκηνή έναν συνδυασμό χιούμορ και ειλικρίνειας που αγγίζει τις πιο τρυφερές πτυχές των ανθρώπινων σχέσεων. Ο ίδιος αναφέρει πως αυτό που τον γοήτευσε στο Caveman είναι “η αμεσότητα, η απλότητα και η ειλικρίνειά του. Πρόκειται για ένα κείμενο γραμμένο με πολλή αγάπη και ευαισθησία για τον άνθρωπο.”

Το Caveman είναι μια κωμωδία γεμάτη χιούμορ και αυτοσαρκασμό, που εξερευνά τις σχέσεις ανδρών και γυναικών μέσα από μια διαχρονική ματιά. Πώς συνδέεται, όμως, ο Γιάννης Δρακόπουλος με τον χαρακτήρα που υποδύεται; “Ο χαρακτήρας του Caveman είναι ο άνθρωπος της διπλανής πόρτας, ένας άντρας ούτε καλύτερος ούτε χειρότερος από τους υπόλοιπους,” σημειώνει ο ηθοποιός. “Κάπου εκεί βρίσκω τη σύνδεσή μου μαζί του. Αν καταφέρω να πω και εγώ αυτό, και να το πιστέψω, νομίζω πως θα έχω κάνει μια μεγάλη κατάκτηση. Προς το παρόν, πάντως, σαν ηθοποιός το ψώνιο μου το έχω!”

Στην ερώτηση για το αν ταυτίζεται με τον ήρωα, ο Γιάννης Δρακόπουλος απάντησε πως “νομίζω πως όλοι οι άντρες θα βρουν σημεία στα οποία θα ταυτιστούν με τον άνθρωπο των σπηλαίων. Όπως μας λέει και ο ήρωας του έργου, δεν έχουμε αλλάξει και πολύ από τότε”, γεφυρώνοντας έτσι το παρελθόν με το παρόν.

Στην παράσταση, ο ήρωας προσπαθεί να κατανοήσει τη λογική των γυναικών. Έχει άραγε καταφέρει να βγάλει άκρη ή παραμένει στην εποχή των… σπηλαίων; “Dεν είναι τόσο δύσκολο να καταλάβουμε το ένα φύλο το άλλο. Αρκεί να υπάρχει αμοιβαίος σεβασμός και αγάπη.”

Το Caveman επιτρέπει αυτοσχεδιασμούς; Έχει προσθέσει δικές του πινελιές στον ρόλο; “Το κείμενο είναι εξαιρετικά δυνατό και απαιτεί σεβασμό, γιατί έχει πολύ ωραία πράγματα να πει. Οπότε, το κομμάτι του αυτοσχεδιασμού είναι αρκετά περιορισμένο στην παράσταση.”

Οι μονόλογοι είναι πάντα απαιτητικοί για έναν ηθοποιό. Ποιο είναι το μεγαλύτερο στοίχημα στη διατήρηση της ενέργειας κατά τη διάρκεια της παράστασης;
“Σε έναν μονόλογο, το πιο δύσκολο είναι να διατηρείς το ενεργειακό σου επίπεδο ψηλά, γιατί οι συγκρούσεις που βιώνεις είναι κυρίως εσωτερικές, με τον εαυτό σου και τις σκέψεις σου”.

Τελικά πόσο διαχρονικός είναι ο Caveman; “Βλέποντας την παράσταση, διαπιστώνεις ότι ελάχιστα έχουν αλλάξει στις σχέσεις των δύο φύλων τα τελευταία τριάντα χρόνια. Είναι εξίσου επίκαιρος όσο και τα “Φιλαράκια”, που ανήκουν στην ίδια εποχή” καταλήγει.

Συντελεστές

Κείμενο: Rob Becker
Απόδοση-Σκηνοθεσία: Θέμις ΜαρσέλλουΣκηνικά: Αντώνης Χαλκιάς
Κοστούμια: Ελεονώρα Καραβανή
Video Art: Κάρολος Πορφύρης
Φωτισμοί: Σεμίνα Παπαλεξανδροπούλου
Κίνηση: Άννα Αθανασιάδη
Βοηθός Σκηνοθέτη: Στέργιος Περτσινίδης
Βοηθός Σκηνογράφου: Ελεονώρα Καραβανή
Ερμηνεύει ο Γιάννης Δρακόπουλος