Έρευνα: Οι ανάπηρες γυναίκες πιο ευάλωτες στην έμφυλη βία

Διττή διάκριση φαίνεται πως αντιμετωπίζουν οι γυναίκες με κινητηριακή και αισθητηριακή βλάβη στη χώρα μας, όπως κατέδειξε η έρευνα “Έμφυλη βία και γυναίκες με αναπηρία” που πραγματοποίησε η ΔΕΗ σε συνεργασία με το Κέντρο Διοτίμα.

Τα κοινωνικά στερεότυπα, η περιορισμένη πρόσβαση σε δομές υποστήριξης, μηχανισμούς καταγγελίας και δικαιοσύνης, αλλά και οι προκλήσεις που αντιμετωπίζουν στην καθημερινότητά τους, τις καθιστούν πιο εκτεθειμένες στην έμφυλη βία.

Σημαντικά ευρήματα:

• Η ψυχολογική και η λεκτική βία επιλέγονται ως οι πιο συχνές μορφές έμφυλης βίας (1η και 3η θέση αντίστοιχα σε βαθμό συχνότητας)
• Περισσότερα από 2 στα 5 άτομα δηλώνουν ότι έχουν ακούσει για περιστατικό έμφυλης βίας σε γυναίκα με αναπηρία
• Το 46% των ερωτηθέντων διστάζει να καταγγείλει περιστατικό βίας κατά γυναικών με αναπηρία λόγω πιθανής νομικής εμπλοκής, το 43% ανησυχεί για τη μελλοντική τύχη του θύματος σε περίπτωση καταγγελίας, ενώ ένα ποσοστό 30% αναφέρει ότι δεν γνωρίζει τι πρέπει να κάνει σε μία αντίστοιχη περίπτωση
• 2 στα 3 άτομα (67%) θεωρούν πως οι γυναίκες με κάποια κινητική ή αισθητηριακή βλάβη δεν είναι κοινωνικά ορατές και 3 στα 4 άτομα (75%) θεωρούν ότι είναι πιο εκτεθειμένες σε περιστατικά έμφυλης βίας σε σχέση με κάθε άλλη γυναίκα
• 2 στα 3 άτομα (66%) συνειδητοποιούν ότι η αναζήτηση βοήθειας όπως και η αναφορά και καταγγελία περιστατικού έμφυλης βίας είναι πιο δύσκολη για τις γυναίκες με αναπηρία
• 1 στα 2 άτομα (50%) θεωρεί πως οι γυναίκες με κινητικές ή αισθητηριακές βλάβες αντιμετωπίζονται με οίκτο, όταν αποπειρώνται να αναφέρουν ή να καταγγείλουν ένα περιστατικό βίας σε βάρος τους

Πιο εκτεθειμένες στην έμφυλη βία

Οι γυναίκες µε κινητική ή αισθητηριακή βλάβη/αναπηρία φαίνεται να είναι πιο εκτεθειμένες στην έµφυλη βία παρά προστατευμένες. Θεωρείται πιο πιθανό να έχουν υποστεί έµφυλη βία λόγω της αναπηρίας τους και μάλιστα από άτομα του περιβάλλοντός τους, επιβαρύνονται από πρόσθετα στερεότυπα που σχετίζονται µε την αναπηρία τους ενώ είναι πολλαπλά εξαρτημένες και αυτό τις εμποδίζει να αντιδράσουν.

Τις απόψεις αυτές υποστηρίζει περισσότερο το γυναικείο κοινό και όσοι έχουν ακούσει για τέτοια περιστατικά.

Συγκεκριμένα, στο σύνολο δείγματος:

• 42% – Είναι πιο εκτεθειμένες σε παραβιαστικές συμπεριφορές και είναι πιο πιθανό να έχουν υποστεί έμφυλη βία λόγω της αναπηρίας τους
• 38% – Τα ίδια τα άτομα που τις φροντίζουν μπορεί συχνά να είναι αυτοί που ασκούν έμφυλη βία
• 35% – Εκτός από τα στερεότυπα που αντιμετωπίζουν επειδή είναι γυναίκες, αντιμετωπίζουν επιπλέον στερεότυπα
• 35% – Σε σύγκριση με άλλες γυναίκες αντιμετωπίζουν φυσική, οικονομική και συναισθηματική εξάρτηση
• 29% – Δεν είναι σε θέση να υπερασπιστούν τον εαυτό τους

Καταγγέλλουν;

Σύμφωνα με τα ευρήματα της έρευνας, 3 στους 5 στο σύνολο και ακόμη µμεγαλύτερη αναλογία όσων έχουν ακούσει για περιστατικό έµφυλης βίας εις βάρος γυναικών µε αναπηρία θεωρούν ότι οι γυναίκες αυτές αναφέρουν ένα τέτοιο γεγονός λιγότερο από κάθε άλλη γυναίκα ή και καθόλου.

Σταθερή παραμένει η αναλογία όσων πιστεύουν πως για αυτές τις γυναίκες ισχύει ό,τι και για κάθε άλλη γυναίκα που βρίσκεται στην ίδια θέση.

Αντιμετωπίζονται με οίκτο

Η αντιμετώπιση µε οίκτο είναι αυτό που πιστεύουν 1 στους 2 -και ακόμη περισσότεροι από όσους έχουν ακούσει περιστατικό έµφυλης βίας που αφορά γυναίκες µε αναπηρία- ότι βρίσκουν αυτές οι γυναίκες όταν καταγγείλουν κάποιο τέτοιο γεγονός.

Αυτό σε συνδυασμό µε το ότι μπορεί να θεωρηθούν λιγότερο ικανές να περιγράψουν την εμπειρία τους και λιγότερο πιστευτές, τις φέρνει σε δυσμενέστερη θέση ακόμα και αν αποφασίσουν να προχωρήσουν σε αναφορά / καταγγελία.  Περισσότεροι από 1 στους 4 θεωρεί ότι αντιμετωπίζονται όπως κάθε άλλη γυναίκα.

Συγκεκριμένα, στο σύνολο του δείγματος:

• 50% – Αντιμετωπίζονται με οίκτο, αντί με παροχή πρακτικής βοήθειας
• 28% – Θεωρούνται λιγότερο ικανές να περιγράψουν με ακρίβεια την εμπειρία τους
• 20% – Θεωρούνται λιγότερο αξιόπιστες (πιστευτές) όταν καταγγέλλουν βία
• 28% – Αντιμετωπίζονται όπως οποιαδήποτε άλλη γυναίκα χωρίς αναπηρία

Τι μπορεί να κάνει η κοινωνία

Η πρόσβαση των γυναικών µε κινητική ή αισθητηριακή αναπηρία σε κατάλληλες υπηρεσίες, καθώς και η ενημέρωση και ευαισθητοποίηση της κοινωνίας θα μπορούσαν να κάνουν τη διαφορά στην υποστήριξη αυτών των γυναικών που έχουν υποστεί έµφυλη βία.

Συγκεκριμένα, στο σύνολο του δείγματος:

• 61% – Κατάλληλη πρόσβαση σε υπηρεσίες υποστήριξης
• 53% – Περισσότερη ευαισθητοποίηση και ενημέρωση του γενικού κοινού για αυτή την ομάδα γυναικών
• 49% – Ενημέρωση του γενικού κοινού για τη νομική προστασία που τους παρέχεται από το νόμο σε περίπτωση αναφοράς
• 45% – Ενημέρωση και ευαισθητοποίηση των επαγγελματιών φροντίδας και των άτυπων φροντιστών/στριών
• 41% – Καταγραφή και τεκμηρίωση του φαινομένου για την καλύτερη παρακολούθηση και δυνατότητα απόκρισης στις ιδιαίτερες προκλήσεις και ανάγκες τους

Μπορείτε να διαβάσετε ολόκληρη την έρευνα ΕΔΩ