Η Ξένια Οβσιάνικ δεν μπορεί να μη χορεύει τη φλογερή μουσική του Δον Κιχώτη

Με μεγάλη επιτυχία άνοιξαν οι παραστάσεις του “Δον Κιχώτη” του Λούντβιχ Μίνκους από το Μπαλέτο της Εθνικής Λυρικής Σκηνής στην Αίθουσα Σταύρος Νιάρχος στο ΚΠΙΣΝ, την Πέμπτη 5 Δεκεμβρίου 2024.
Καθώς μάλιστα τα εισιτήρια για τις οκτώ παραστάσεις εξαντλήθηκαν πριν την πρεμιέρα, η Εθνική Λυρική Σκηνή ανακοίνωσε μία επιπλέον παράσταση, το Σάββατο 4 Ιανουαρίου 2025 στις 18.30.

Τη χορογραφία –η οποία βασίζεται στην κλασική εκδοχή του Πετιπά– υπογράφει ο διακεκριμένος Βραζιλιάνος χορευτής και χορογράφος Τιάγκο Μπορντίν. Μαζί του μια ομάδα εξαιρετικών καλλιτεχνών δημιούργησαν μια παράσταση υψηλής αισθητικής. Τα σκηνικά υπέγραψε ο διεθνής σκηνογράφος Γιώργος Σουγλίδης και τα κοστούμια η διεθνούς φήμης σχεδιάστρια μόδας Μαίρη Κατράντζου. Η Ειρήνη Βιανέλλη σχεδίασε το animation και ο Χρήστος Τζιόγκας τους φωτισμούς. Την Ορχήστρα της ΕΛΣ διεύθυνε ο Στάθης Σούλης.

Το μπαλέτο του Δον Κιχώτη

Ο “Δον Κιχώτης”, ένα από τα σημαντικότερα και πιο δημοφιλή έργα του κλασικού ρεπερτορίου του μπαλέτου, βασίζεται σε επεισόδια από το διάσημο μυθιστόρημα του Μιγκέλ ντε Θερβάντες. Πρόκειται για ένα από τα πιο απαιτητικά μπαλέτα του ρεπερτορίου και θεωρείται ότι αποτελεί μεγάλη πρόκληση για τους χορευτές του κλασικού χορού, λόγω του υψηλού βαθμού τεχνικής δυσκολίας, καθώς ο τρόπος με τον οποίο αποδίδεται κρίνει την ποιότητα του συνόλου ενός Μπαλέτου.

Μέσα από τη μοναδική μουσική του Μίνκους, η χορογραφία περιγράφει μια ιστορία για τα υψηλά ιδανικά του ιπποτισμού που συγκινεί διαχρονικά συνδυάζοντας κωμικά και ρομαντικά στοιχεία. Ο Αυστριακός συνθέτης συνέθεσε μουσική για αρκετά μπαλέτα, ορισμένα εκ των οποίων σε χορογραφίες του Πετιπά. Ο τελευταίος ταξίδεψε σε μικρή ηλικία στην Ισπανία, όπου γοητεύτηκε ιδιαίτερα από τους παραδοσιακούς χορούς της. Στον Δον Κιχώτη του ο Πετιπά επιχειρεί να μεταφέρει τις εικόνες και τα χρώματα της Ισπανίας, αποδίδοντας εξαιρετικά τη χορευτική της παράδοση μέσα από τη χορογραφία του. Ο καρπός της συνεργασίας των Μίνκους – Πετιπά σημείωσε από την πρώτη στιγμή τεράστια επιτυχία, με αποτέλεσμα την καθιέρωση του Δον Κιχώτη ως ενός διαχρονικού αριστουργήματος του παγκόσμιου ρεπερτορίου του μπαλέτου.

Μέσα από τη μοναδική μουσική του Μίνκους, η χορογραφία περιγράφει μια ιστορία για τα υψηλά ιδανικά του ιπποτισμού που συγκινεί διαχρονικά συνδυάζοντας κωμικά και ρομαντικά στοιχεία.

Η περιζήτητη Ξένια Οβσιάνικ στον ρόλο της Κίτρι

Σε τρεις παραστάσεις (15, 20, 22/12) στον ρόλο της Κίτρι συναντάμε ακόμα την Ξένια Οβσιάνικ, τη διεθνώς περιζήτητη Βρετανολευκορωσίδα χορεύτρια που ξεκίνησε την καριέρα της στο Εθνικό Μπαλέτο της Αγγλίας, όπου σε ηλικία είκοσι ετών εμφανίστηκε για πρώτη φορά ως Ζιζέλ και ήταν υποψήφια για το βραβείο Ανερχόμενης χορεύτριας του Εθνικού Μπαλέτου της Αγγλίας. Από το 2016 χορεύει στο Κρατικό Μπαλέτο του Βερολίνου ως Α΄ Χορεύτρια. Η πολυβραβευμένη χορεύτρια στη μέχρι τώρα επιτυχημένη καριέρα της έχει ερμηνεύσει ρόλους κλασικού και σύγχρονου ρεπερτορίου στα μεγαλύτερα θέατρα παγκοσμίως.

Η Οβσιάνικ αποκαλύπτει στο NEWS 24/7 πως παρακολούθησε την πρώτη της παράσταση μπαλέτου σε ηλικία 4 ετών. Τότε είπε πως θέλει να γίνει μπαλαρίνα και έκτοτε δεν σταμάτησα ποτέ να το επιδιώκει. “Στην ηλικία των 9 ετών μπήκα τελικά στην εθνική σχολή μπαλέτου στο Μινσκ της Λευκορωσίας. Αργότερα στα 15 μου πήγα στο Prix de Lausanne όπου πήρα υποτροφία για να έρθω να σπουδάσω στην Αγγλική Εθνική Σχολή Μπαλέτου και από εκεί συνέχισα στο Εθνικό Μπαλέτο της Αγγλίας. Θυμάμαι όταν ήμουν παιδί να λέω ότι ήθελα να χορέψω κάθε ρόλο στην Ωραία Κοιμωμένη γιατί αγαπούσα τόσο πολύ τη μουσική. Και νομίζω ότι μέχρι σήμερα η δημιουργία μαγείας μέσα από την ένωση με τη μουσική είναι αυτό που με εμπνέει περισσότερο”.

Στον Δον Κιχώτη τη συναρπάζει “ο συνδυασμός της δεξιοτεχνίας που απαιτεί και του χιουμοριστικού σκηνικού όπου μπορείς πραγματικά να παίξεις με την κατάσταση επί σκηνής.
Επίσης, η μουσική είναι φλογερή. Δεν μπορείς να μην θέλεις να χορέψεις όταν την ακούς”.

Στην παράσταση ερμηνεύει την Κίτρι και αναφέρει ”η προσέγγισή μου σε κάθε ρόλο είναι να βάζω τον εαυτό μου στη θέση του χαρακτήρα και να δω πώς θα αντιδρούσα σε μια τέτοια κατάσταση. Ανάλογα με τον συνεργάτη που έχω και τους άλλους χαρακτήρες γύρω μου, η ιστορία προσαρμόζεται ελαφρώς και έτσι προσαρμόζονται και οι αντιδράσεις μου. Και αυτό είναι το ωραίο σε αυτό το συγκεκριμένο μπαλέτο, όπου υπάρχουν τόσες πολλές σχέσεις για να παίξεις μαζί τους”.

Ποιες είναι για αυτήν οι πιο συγκινητικές ή δυνατές στιγμές της παράστασης;
“Νομίζω ότι οι πιο δυνατές στιγμές στο μπαλέτο έρχονται όταν η κίνηση και η μουσική ενώνονται σε απόλυτη αρμονία, εκφράζοντας το ίδιο συναίσθημα και ενισχύοντας η μία την άλλη. Το σόλο της Κίτρι στην πρώτη πράξη είναι η κορύφωση της ελευθερίας και της φωτιάς που έχει μέσα της και σίγουρα μια από τις αγαπημένες μου στιγμές σε αυτό το μπαλέτο.

Ποιο μήνυμα πιστεύει ότι μπορεί να μεταφέρει σήμερα ο Δον Κιχώτης μέσα από τη χορευτική του ερμηνεία;
“Νομίζω ότι μας θυμίζει να ζούμε την κάθε στιγμή, να αγαπάμε και να διασκεδάζουμε. Επίσης το να φέρνουμε τους ανθρώπους κοντά. Στο σημερινό κόσμο, με την επικοινωνία να γίνεται όλο και πιο ψηφιακή, παρατηρώ πολλή μοναξιά και απομόνωση. Παρακολουθώντας τον Δον Κιχώτη, νιώθουμε και σκεφτόμαστε το ακριβώς αντίθετο, ότι είναι όλα θέμα αλληλοστήριξης και μοιράσματος των μικρών πραγμάτων στη ζωή μαζί. Είναι μια γιορτή του χορού και της ίδιας της ζωής”.