Λάικ – ντισλάικ: Από “Υπάρχω” και ΛΕΞ μέχρι τη βερμούδα του Παπακαλιάτη

Πολλές οι εμπειρίες που βιώσαμε και που αφορούν τον πολιτισμό την εβδομάδα που μας πέρασε. Σε αυτήν την στήλη, θα προσπαθήσουμε να καταγράφουμε σε τακτική βάση τι μας άρεσε και τι δε μας άρεσε, τα λάικ και τα ντισλάικ, τι μας έκανε εντύπωση και τι μας ξάφνιασε. Όχι, τόσο σε επίπεδο κριτικής, όσο σε επίπεδο ελεύθερου συνειρμού.

Από τα μεγάλα πολιτιστικά γεγονότα μέχρι τα μικρότερα, αλλά και τα σχεδόν αόρατα, αυτά που υπάρχουν παντού μέσα στη ζωή μας. Όσα παρατηρούμε στις βόλτες μας στην πόλη και στα θεάματα που βλέπουμε κάθε εβδομάδα και που συνήθως τα συζητάμε μόνο μεταξύ μας.

ΛΑΪΚ

Ναυπλιώτου, Μοσχόπουλος, Τρυφώ και το “Υπάρχω” στα λάικ της Γεωργίας Οικονόμου

Συγκλονιστική η ερμηνεία της Μαρίας Ναυπλιώτου στο “Ακρωτήρι” που σκηνοθετεί ο Οδυσσέας Παπασπηλιόπουλος στον ρόλο της Τζουλιάνας, μιας χαρισματικής και παθιασμένης νευρολόγου που μιλά με μοναδικό τρόπο για την ενδιάμεση γκρίζα ζώνη, στην οποία κάποιος έρχεται αντιμέτωπος με την απώλεια της συνείδησης. Τα βουρκωμένα χαμένα της μάτια θα τα θυμάμαι για καιρό.

Ο Θωμάς Μοσχόπουλος στο Θέατρο Πόρτα μάς χαρίζει έναν από τους καλύτερους Μπέκετ που έχουμε δει στο “Περιμένοντας τον Γκοντό” που σκηνοθετεί. Το έξοχο σκηνικό του Βασίλη Παπατσαρούχα μοιάζει με τα ερείπια μιας κατεστραμμένης ανθρωπότητας που αναμένει την απογείωσή της…

Tι ωραίο που ο ΛΕΞ επέλεξε για λογαριασμό του Cinobo τις αγαπημένες του ταινίες. Ήταν ο λόγος που η κόρη μου και η κολλητή της είδαν τα “400 Χτυπήματα” του Τρυφώ. Και μαζί τους τα είδα και εγώ. Τι υπέροχη ταινία…

Πήγα με μία εσάνς βαρεμάρας να δω την ταινία “Υπάρχω” και τελικά ενθουσιάστηκα. Η σκηνοθεσία του Γιώργου Τσεμπερόπουλου και το σενάριο της Κατερίνας Μπέη συνθέτουν ένα καθηλωτικό πορτρέτο, αποτυπώνοντας με ευαισθησία τις προσωπικές και καλλιτεχνικές πτυχές του Καζαντζίδη, ενώ ο Χρήστος Μάστορας ενσαρκώνει τον μεγάλο λαϊκό τραγουδιστή με απαράμιλλη αυθεντικότητα.

Σπεύσατε στην έκθεση “Κυκλαδίτισσες: Άγνωστες ιστορίες γυναικών των Κυκλάδων” στο Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης. Δεν μπορείς να πάρεις τα μάτια σου από τα 180 μοναδικά αριστουργήματα που έχουν συγκεντρωθεί εκεί από όλα σχεδόν τα μουσεία των νησιών των Κυκλάδων. Το ερωτικό σύμπλεγμα του Κένταυρου που αγκαλιάζει μία γυναίκα είναι απίθανο.

 

Μουσική με το σώμα, Ντάντος και “χρυσός” ΛΕΞ στα λάικ για τη Χριστίνα Τσατσαράγκου 

Πολλά λάικ για το Bodyterranean 2.0, στο Αμφιθέατρο του Ωδείου Αθηνών, όπου ο Simone Mongelli και η πρωτοποριακή ομάδα του αποθεώθηκαν κυριολεκτικά. Η Δήμητρα Γαλάνη, η Μαρία Παπαγεωργίου και ο Γιάννης Χαρούλης ήταν κάτι παραπάνω από καταπληκτικοί στη σκηνή και ο κόσμος εισέπραξε τις “δονήσεις” – πώς αλλιώς να το περιγράψουμε – με απίστευτο τρόπο. Όπου τον πετύχεις, αξίζει να έχεις την εμπειρία του Bodyterranean.

Στα λάικ “σιγουράκι” το: “άλλη μια Ντάντο, ξαναψάξε το χαμένο σου Ελ Ντοράντο”. Δύο χρόνια μετά το «Τακούνια για καρφιά» και την τεράστια επιτυχία «Νερό στη βάρκα», ο Ντάντος κυκλοφορεί το 7ο ολοκληρωμένο άλμπουμ του και το τραγούδι “Εν Αρχή Ειν Η Τρέλα” πολύ μας αρέσει. «Τα δικά μου αδέρφια είναι μοναχοπαίδια». 19 ιστορίες για όλους εκείνους που δυσκολεύονται να βρουν τη θέση τους στον κόσμο αυτό. 

Ρισπέκτ στην απίστευτη Ντέμπι Χάρι, glam πρωθιέρεια των Blondie, που εμφανίστηκε στη σκηνή των British Fashion Awards και τραγούδησε το “Heart Of Glass” – ευτυχώς το πόσταρε για να το δούμε κι εμείς και έγραψε στην ανάρτησή της: “British Fashion Awards – Όταν ήμουν μικρή, μερικές από τις αγαπημένες μου ώρες τις περνούσα σκάβοντας βαθιά στο μεγάλο ξύλινο μπαούλο στο υπόγειο. Γεμάτο από τα πεταμένα φορέματα, παπούτσια, καπέλα και γάντια της μητέρας και των φίλων της -τα πράγματα που είχαν ξεπεράσει ή δεν ήθελαν πια- μου χάριζαν ατελείωτες ευτυχισμένες ώρες χοροπηδώντας με μακριά φορέματα και υπερμεγέθη ψηλοτάκουνα παπούτσια καθώς περιπλανιόμουν σε φανταστικά εξωτικά τοπία… αυτές οι περιπέτειες αποδείχθηκαν o δρόμος της ζωής μου. Μια φορά κι έναν καιρό…” Σήμερα 79 ετών.

H Cat Power έρχεται στο Floyd Live Music Venue ερμηνεύοντας, μαζί με τη μπάντα της, το θρυλικό Royal Albert Hall Concert που πραγματοποίησε ο Bob Dylan το 1966, καθορίζοντας την εξέλιξη της σύγχρονης μουσικής. Και θα είναι μια ιστορική στιγμή στο Floyd από πολλές απόψεις!

Σαρώνει ο δίσκος του ΛΕΞ Γ.Τ.Κ. (Για την Κουλτούρα), που κατάφερε να γίνει χρυσός μέσα σε λιγότερο από μία εβδομάδα. Ξεπέρασε τα 26 εκατομμύρια streams στις ψηφιακές πλατφόρμες! Τα «Νυχτερίδες», «Αλήτικη αγάπη» και «Χειρότερη γενιά» αγαπήθηκαν περισσότερο. Κ. Πορτοσάλτε άκυρη η πρόσκληση να έρθει στην εκπομπή σας, γιατί ξέρετε ότι … ούτε απέξω τυχαία δεν πρόκειται θα περάσει.

ΝΤΙΣΛΑΪΚ

H πύλη του θανάτου, το τσιγάρο και το θέατρο και η βερμούδα του Παπακαλιάτη για τη Γεωργία Οικονόμου

Αυτές τις ημέρες τις περνάω στο “εξωτικό” Σισμανόγλειο νοσοκομείο. Γιατροί και νοσηλευτές είναι πιο σπάνιοι κι από τα είδη υπό εξαφάνιση, ενώ καθαρά σεντόνια και σαπούνια μοιάζουν με πολυτέλεια άλλης εποχής. Ξέραμε ότι ζούμε από τύχη, αλλά το να το νιώθεις αυτό και μέσα σε δημόσιο νοσοκομείο είναι πραγματικά λυπηρό. Είναι δε και ένας διάδρομος απέραντος και πάντα τόσο άδειος, που πραγματικά νιώθεις πως διαβαίνεις την πύλη στον άλλον κόσμο.

Ανέκαθεν γινόταν, αλλά φέτος το κακό παράγινε. Πολύ τσιγάρο επί σκηνής ρε παιδί μου. Πάφα πούφα οι πρωταγωνιστές και αυτή η απαίσια μυρωδιά της νικοτίνης κατακλύζει την αίθουσα και κάνει την ατμόσφαιρα βαριά και αποπνικτική, ειδικά στις πρώτες σειρές. Δε λέω να εφαρμοστεί και στη σκηνή ο αντικαπνιστικός νόμος, αλλά κάπως να κυριαρχεί μία στοιχειώδης ενσυναίσθηση.

Η Πόπη Διαμαντάκου κατακεραύνωσε τον δημιουργό της σειράς, Χριστόφορο Παπακαλιάτη, αποκαλώντας τον “ο εραστής με τη βερμούδα”. Μάλιστα εντόπισε ένα μεγάλο ελάττωμα και αυτό είναι το ότι ο ίδιος, όπως συμβαίνει σε κάθε σειρά που κάνει, επιλέγει να κρατά τον πρωταγωνιστικό ρόλο για εκείνον. Μα άδικο έχει η γυναίκα;

Να μυρίζεις σαν τον Τραμπ, οι φυλακές του Άσαντ και “καθαρά” Χριστούγεννα για τη Χριστίνα Τσατσαράγκου

Δεν έχουν τέλος οι φρικαλεότητες που διαβάζουμε για τις διαβόητες φυλακές-κολαστήρια του Άσαντ στη Συρία… “Θεέ μου υπάρχει ήλιος” ψελλίζουν και ψάχνουν απαντήσεις στα νεκροτομεία για τους εξαφανισμένους και τους συγγενείς.

Μα με τα σωστά σου θα αγόραζες ποτέ άρωμα με τη φάτσα του Τραμπ απόξω; Να το στολίσεις στην εταζέρα του μπάνιου και να τον βλέπεις με τη μπουνίτσα κάθε πρωί με την τσίμπλα στο μάτι; Νέα σειρά αρώματος λάνσαρε ο Τραμπ και έγραψε στην περιγραφή: «Εδώ είναι τα νέα μου αρώματα και κολόνιες Τραμπ! Τα ονομάζω Fight, Fight, Fight, γιατί μας αντιπροσωπεύουν εμάς τους ΝΙΚΗΤΕΣ. Ένα άρωμα στο οποίο δεν μπορούν να αντισταθούν οι εχθροί σας».

Ωραία τα Χριστούγεννα και τα στολιδάκια και οι εορτασμοί με συναυλίες, αλλά τι θα γίνει με την καθαριότητα στις γειτονιές; Στο Νέο Κόσμο ρίχνει μια βροχούλα και κολυμπάμε στο σκουπίδι. Πρώτη φορά μάλιστα όπως μαθαίνουμε θα έχουμε δύο ρεβεγιόν Πρωτοχρονιάς στην Αθήνα. Ο Δήμος Αθηναίων στο Σύνταγμα και η Περιφέρεια στο Πεδίον του Άρεως. Από καλλιτέχνες είμαστε πλήρεις … τα σκουπίδια ποιος θα τα μαζέψει;