Ανδρουλάκης – Μαρινάκης ΤikTok-ίζουν με Χατζηχρήστο και Γαρδέλη: Σοβαρότης μηδέν…
Διαβάζεται σε 3'
Η τακτική του εντυπωσιασμού ταιριάζει σε «ινφλουένσερ» που κυνηγούν «κλικ» στο Διαδίκτυο και όχι σε πολιτικούς που επιδιώκουν να λύσουν πραγματικά προβλήματα.
- 13 Δεκεμβρίου 2024 06:41
Η πολιτική (μπορεί να) έχει και τις «ελαφρές» στιγμές της. Πάντα τις είχε. Μόνο που τα τελευταία χρόνια, με το «φούντωμα» των περίφημων Social Media, ακόμα και σοβαρές πλευρές της πολιτικής δράσης υποτάσσονται στη σκοπιμότητα αυτών των μέσων. Και, μοιραία, γίνονται «ελαφρές».
Η κατάσταση αυτή έγινε σχεδόν καθημερινός κανόνας από πέρσι τον Σεπτέμβριο, όταν εμφανίστηκε στο πολιτικό προσκήνιο ο κομήτης Κασσελάκης. Ο οποίος (νόμιζε ότι) έκανε «πολιτική» μέσω των «πρωϊνάδικων» (ή και «μεσημεριανάδικων»), αλλά εκεί που…μεγαλούργησε ήταν μέσω του TikTok.
Και η μέθοδός του έγινε μεταδοτική. Μόνο που η μέθοδος αυτή απέχει παρασάγγας από τη σοβαρότητα, με την οποία επιβάλλεται να αντιμετωπίζονται τουλάχιστον ορισμένες από τις πολιτικές διαφορές επί συγκεκριμένων πολιτικών. Αν αυτές «παραδίδονται» σε κωμικές σκηνές παλιών ελληνικών ταινιών, κάθε σοβαρότητα χάνεται.
Κυβέρνηση και αντιπολίτευση έχουν σφοδρή αντιπαράθεση για το θέμα των τραπεζών (φορολόγηση κερδών, υπέρογκες χρεώσεις κ.α). Κάθε μια πλευρά λέει τα δικά της.
Πρόσφατα έγινε η συνάντηση Μητσοτάκη-Ανδρουλάκη. Στις δηλώσεις που έκανε αμέσως μετά τη λήξη της ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ δεν είπε κάτι για αυτό το θέμα. Λίγο αργότερα έγινε «διαρροή» ότι ήταν από τα θέματα που διαφώνησαν.
Ώσπου προχτές ο Νίκος Ανδρουλάκης προσχώρησε στη «μέθοδο ΤikTok». Με την οποία λοιδόρησε τις κυβερνητικές επιλογές, ανεβάζοντας μια κινηματογραφική σκηνή της δεκαετίας του ’60 με τον χαρακτήρα του Ζήκου, τον οποίο έπαιζε ο αλησμόνητος Χατζηχρήστος. Είναι, όμως, ο Ζήκος η προσφορότερη μέθοδος για να αποδείξει ο αρχηγός της αντιπολίτευσης ότι η κυβέρνηση … «δεν μαλώνει» με τις τράπεζες;
Η απάντηση ήρθε με τον ίδιο τρόπο. Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Παύλος Μαρινάκης ανέβασε δικό του βιντεάκι, μόνο που, αντί για Χατζηχρήστο, έβαλε Σταμάτη Γαρδέλη της δεκαετίας του ’80. Είναι, όμως, ο Γαρδέλης το καλύτερο παράδειγμα για να αποδείξει ο εκπρόσωπος της κυβέρνησης ότι η αντιπολίτευση «αντιγράφει» τις δικές της προαναγγελίες για τα μέτρα που θα ληφθούν;
Η πολιτική αντιπαράθεση προσλαμβάνει πολύ συχνά χαρακτηριστικά ελαφρότητας, καθώς οι αντιπαρατιθέμενοι νομίζουν ότι με ατάκες και, δήθεν, εξυπνάδες θα «νικήσουν» τον αντίπαλο. Προσπαθούν να εντυπωσιάσουν. Μόνο που έτσι εθίζουν τους ακροατές τους στα «ελαφρά».
Η τακτική του εντυπωσιασμού ταιριάζει σε «ινφλουένσερ» που κυνηγούν «κλικ» στο Διαδίκτυο και όχι σε πολιτικούς που επιδιώκουν να λύσουν πραγματικά προβλήματα.
Ποιος ξέρει; Μπορεί να νομίζουν ότι ισχύει αυτό που έχει πει ο Γούντι Άλεν: «Το 80% της επιτυχίας είναι να κάνεις φιγούρα»…
