Εκτός shortlists των Όσκαρ η Φόνισσα – Όλες οι ταινίες που μπαίνουν στην τελική ευθεία

Όπως κάθε χρόνο, η Ακαδημία των Όσκαρ ανακοίνωσε τις shortlists μέσα από τις οποίες θα επιλεγούν οι τελικές υποψηφιότητες 10 κατηγοριών των βραβείων. Αυτή η τακτική ακολουθείται κυρίως σε τεχνικές κατηγορίες (μακιγιάζ, εφέ, ήχος, κλπ) ή ειδικές κατηγορίες (ντοκιμαντέρ, διεθνής ταινίες) όπου κρίνεται πως το ευρύτερο σώμα ψηφοφόρων θα κάνει καλύτερη δουλειά αν μπορέσει να διαλέξει μέσα από μια προ-επιλεγμένη λίστα που εστιάζει την προσοχή.

Μια καλή εμφάνιση σε αυτές τις ανακοινώσεις μπορεί να είναι ένδειξη της ευρύτερης φόρας που έχει μια ταινία (όπως το “Emilia Perez” εν προκειμένω, που αναφέρεται 6 φορές σε 5 shortlists), ενώ την ίδια στιγμή μπορεί να ανανεώσει το ενδιαφέρον γύρω από κάποιον τίτλο που εθεωρείτο αβέβαιος (3 αναφορές για το “Μονομάχος ΙΙ”) ή και που δεν ήταν καν στα ραντάρ (3 επίσης οι αναφορές για το “Alien: Romulus” που μπαίνει γερά στο παιχνίδι κατηγοριών όπως τα Οπτικά Εφέ).

Ειδικότερα όμως σε κατηγορίες όπως του Ντοκιμαντέρ ή της Διεθνούς Ταινίας, ο ρόλος αυτής της προ-επιλογής είναι να μειώσουν το πεδίο σε ένα πιο διαχειρίσιμο εύρος 15 τίτλων, ώστε οι ψηφοφόροι να μπορούν πιο ρεαλιστικά να δουν ταινίες πέρα από τις 2-3 πιο αναγνωρίσιμες.

ΟΣΚΑΡ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΤΑΙΝΙΑΣ: ΠΟΙΕΣ ΤΑΙΝΙΕΣ ΕΠΙΛΕΓΟΝΤΑΙ;

Στην κατηγορία της Διεθνούς Ταινίας, η Ακαδημία ζητά από την κάθε χώρα να στείλει μια αντιπρόσωπο – ένα σύστημα που υπάρχει ώστε να πριμοδοτεί θεωρητικά μικρότερες βιομηχανίες, αλλά που στην πράξη σκοντάφτει στις ιδιομορφίες και τους πολιτικούς συσχετισμούς της κάθε χώρας.

Ίσως η καλύτερη ταινία της χρονιάς για παράδειγμα, το ινδικό “Όλα Όσα Φανταζόμαστε Ως Φως”, δεν κατατέθηκε καν από την Ινδία. Η χώρα προτίμησε να στείλει έναν πιο παραδοσιακό και λιγότερο αντισυμβατικό (πολιτικά αλλά και αισθητικά) τίτλο, επιλέγοντας έτσι να χάσει μια βέβαιη οσκαρική υποψηφιότητα (η ταινία πρόσφατα προτάθηκε μέχρι και για Χρυσή Σφαίρα Σκηνοθεσίας!) απλά και μόνο για να μην πριμοδοτήσει κάτι που αντιλαμβάνεται ως αντι-συστημικό.

Το Ιράν επίσης προφανώς δεν θα επέλεγε ποτέ να στείλει τον “Σπόρο της Ιερής Συκιάς” του Μοχάμαντ Ρασούλοφ, τον οποίο εξάλλου καταδίκασε σε φυλάκιση και μαστιγώματα πριν ο σκηνοθέτης ευτυχώς δραπετεύσει από τη χώρα. Την ταινία επέλεξε να στείλει στα Όσκαρ η Γερμανία, ως συμπαραγωγός χώρα. Θεωρείται βέβαιη υποψηφιότητα και #2 στις προβλέψεις, πίσω από το “Emilia Perez”.

Εκτός από την Ινδία και το Ιράν, η Ελλάδα είναι άλλη μια χώρα που επέλεξε να μην στείλει στα Όσκαρ την καλύτερη πιθανότατα διάκρισης που είχε. Η ταινία “Animal” της Σοφίας Εξάρχου βραβεύτηκε σε δεκάδες διεθνή φεστιβάλ ξεκινώντας από εκείνο του Λοκάρνο, ένα από παγκοσμίως πιο αναγνωρισμένα – κάτι που μετράει πάρα πολύ όταν μιλάμε για δεκάδες διεθνείς τίτλους που στον μέσο ψηφοφόρο της Ακαδημίας δεν λένε τίποτα χωρίς τέτοιες διακρίσεις. Το “Animal” δε σταμάτησε ποτέ εδώ και ενάμιση χρόνο να παίζεται και διακρίνεται διεθνώς, αποσπώντας πρόσφατα και μια υποψηφιότητα ευρωπαϊκού βραβείου κοινού LUX που υπογράμμισε την ευρύτερη αναγνώρισή του.

Συνυπολογίζουμε στα παραπάνω την θεματολογία του που σίγουρα ιντριγκάρει εκτός Ελλάδας (μιας και αφορά την ασφυκτική πλευρά του τουρισμού στη χώρα, κάτι που σίγουρα το κάνει θεματικά καίριο στο εξωτερικό – αλλά και ίσως όχι ιδανικό εκπρόσωπο της χώρας για το Υπουργείο;), αλλά και την επικράτηση στο εσωτερικό, όπου κυριάρχησε στα Ίρις (με βραβεία καλύτερης Ταινίας, Σκηνοθεσίας, Σεναρίου, Γυναικείων Ρόλων) και έγινε η πρώτη ελληνική ταινία με Χρυσό Αλέξανδρο στο φεστιβάλ Θεσσαλονίκης από τα ‘90s.

Σε μια χρονιά όπου το πεδίο στην κατηγορία Διεθνούς Φιλμ στα Όσκαρ ήταν κατά κοινή ομολογία πολύ ανοιχτό (αφήνοντας να μπουν στην 15άδα και ταινίες με λιγοστή διεθνή αναγνώριση) το “Animal” ως προφανής επιλογή για τη χώρα θα μπορούσε να έχει μια καλύτερη τύχη από την “Φόνισσα” – μια επίσης πολύ καλή ταινία, που όμως δεν κυκλοφόρησε καθόλου στο εξωτερικό, ενώ όσοι ήμασταν στο φεστιβάλ Θεσσαλονίκης όπου έκανε πρεμιέρα, συνομιλώντας με ξένους συναδέλφους μπορούσαμε ήδη από τότε να πούμε με βεβαιότητα πως δεν (θα) είχε μεγάλο διεθνές έρεισμα.

Δε θα μάθουμε ποτέ για ποιο λόγο το Υπουργείο Πολιτισμού με μια σειρά παράτυπων αποφάσεων ουσιαστικά έσπρωξε με το έτσι θέλω τη “Φόνισσα” στα Όσκαρ, αλλά όποιος κι αν ήταν, σηματοδότησε μια αναίτια αποτυχία.

Η SHORTLIST ΤΗΣ ΚΑΛΥΤΕΡΗΣ ΔΙΕΘΝΟΥΣ ΤΑΙΝΙΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡ

Σε μια χρονιά πάντως που καλώς ή κακώς φαίνεται πως το συγκεκριμένο Όσκαρ είναι κλειδωμένο από το “Emilia Perez” λόγω της γενικότερης φόρας που έχει αποκτήσει (κι επειδή η μακράν καλύτερη ταινία του πεδίου δεν κατατέθηκε από την Ινδία), με τον “Σπόρο της Ιερής Συκιάς” και το βραζιλιάνικο “I’m Still Here” να έχουν ψιλο-σίγουρες υποψηφιότητες, το ενδιαφέρον στρέφεται στο ποιες άλλες ταινίες μπορούν να στριμωχτούν στην 5άδα μαζί τους.

Αυτή είναι η shortlist 15 ταινιών που επέλεξε η Ακαδημία, αφήνοντας έξω μεν ένα σπουδαίο αλλά πολύ δύσκολο φιλμ (το “Grand Tour” του Μιγκέλ Γκόμες, βραβευμένο στις Κάννες) αλλά κι ένα φανταστικό crime θρίλερ από την Ιαπωνία (το “Cloud” του Κιγιόσι Κουροσάβα). Κατά τα άλλα τα πράγματα είναι λίγο-πολύ όπως τα περιμέναμε, με μερικές αγαπημένες ταινίες εδώ όπως το “Δαχομέη” και το “Kneecap”, με εκπροσώπηση για την Παλαιστίνη, και με 6-7 τίτλους να παλεύουν ρεαλιστικά για 2 θέσεις της τελικής πεντάδας.

• “Armand” (Νορβηγία)
• “Δαχομέη” (Σενεγάλη)
• “Emilia Pérez” (Γαλλία)
• “Flow” (Λετονία)
• “From Ground Zero” (Παλαιστίνη)
• “The Girl With the Needle” (Δανία)
• “How to Make Millions before Grandma Dies” (Ταϊλάνδη)]
• “I’m Still Here” (Βραζιλία)
• “Kneecap” (Ιρλανδία)
• “Santosh” (Ηνωμένο Βασίλειο)
• “Ο Σπόρος της Ιερής Συκίας” (Γερμανία)
• “Touch” (Ισλανδία)
• “Universal Language” (Καναδάς)
• “Waves” (Τσεχία)
• “Vermiglio” (Ιταλία)

Στην κατηγορία του ντοκιμαντέρ έχουμε ως είθισται έναν συνδυασμό τίτλων που επικεντρώνονται σε σταρ ή γνωστές προσωπικότητες (“Eno”, “Frida”) αλλά και σημαντικών, επίκαιρων πολιτικών θεμάτων (“The Bibi Files”, μια ματιά στη διαφθορά του καθεστώτος Νετανιάχου, “Hollywoodgate”).

Αξιοσημείωτη είναι η παρουσία του πολύ καλού ντοκιμαντέρ “Καμιά Άλλη Γη”, γυρισμένου από μια κολεκτίβα παλαιστινίων και ισραηλινών πάνω στο καθεστώς απαρτχάιντ στη Δυτική Όχθη, το οποίο βρέθηκε στη shortlist (και λογικά και στις υποψηφιότητες) χωρίς να έχει καν αμερικάνικη διανομή. Ενώ ξεχωρίζουμε επίσης και την φοβερή “Δαχομέη” της Ματί Ντιόπ που είναι στη shortlist και του Διεθνούς Φιλμ – μια διπλή εμφάνιση που συνήθως βοηθάει τις ταινίες που την πετυχαίνουν, σε τουλάχιστον μια από τις δύο κατηγορίες τους.

• “The Bibi Files”
• “Black Box Diaries”
• “Δαχομέη”
• “Daughters”
• “Eno”
• “Frida”
• “Hollywoodgate”
• “Καμιά Άλλη Γη”
• “Porcelain War”
• “Queendom”
• “The Remarkable Life of Ibelin”
• “Soundtrack to a Coup d’Etat”
• “Sugarcane”
• “Union”
• “Will & Harper”

ΤΕΧΝΙΚΕΣ ΚΑΤΗΓΟΡΕΣ ΓΕΜΑΤΕΣ “EMILIA PEREZ”, “WICKED”, “DUNE: ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ”

Αναλυτικά, οι shortlists 8 τεχνικών κατηγοριών, ανάμεσα στις οποίες Καλύτερου Τραγουδιού (κι εδώ οι “Kneecap”!), Ήχου, Εφέ, Μακιγιάζ. Μοναδικές αναφορές εδώ για ταινίες όπως το “Τζόκερ: Τρέλα για Δύο” και “Horizon” του Κέβιν Κόστνερ, μια διπλή αναφορά για τους “Αντίπαλους” σε Μουσική-Τραγούδι, αλλά και μια πολύ δυνατή εμφάνιση για το υπέροχο “Άγριο Ρομπότ” που δειλά-δειλά αποκτά ίσως τον τίτλο του φαβορί για την κατηγορία animation;

Μακιγιάζ

• “The Apprentice”
• “Beetlejuice Beetlejuice”
• “A Different Man”
• “Dune: Μέρος Δεύτερο”
• “Emilia Pérez”
• “Maria”
• “Nosferatu”
• “The Substance”
• “Waltzing with Brando”
• “Wicked”

Ήχος

• “Alien: Romulus”
• “Blitz”
• “A Complete Unknown”
• “Deadpool & Wolverine”
• “Dune: Μέρος Δεύτερο”
• “Emilia Pérez”
• “Μονομάχος II”
• “Joker: Τρέλα για Δύο”
• “Wicked”
• “Το Άγριο Ρομπότ”

Οπτικά Εφέ

• “Alien: Romulus”
• “Better Man”
• “Civil War”
• “Deadpool & Wolverine”
• “Dune: Μέρος Δεύτερο”
• “Μονομάχος II”
• “Το Βασίλειο του Πλανήτη των Πιθήκων”
• “Mufasa: The Lion King”
• “Twisters”
• “Wicked”

Πρωτότυπη Μουσική

• “Alien: Romulus”
• “Babygirl”
• “Beetlejuice Beetlejuice”
• “Blink Twice”
• “Blitz”
• “The Brutalist”
• “Οι Αντίπαλοι”
• “Κονκλάβιο”
• “Emilia Pérez”
• “The Fire Inside”
• “Μονομάχος II”
• “Horizon: An American Saga — Κεφάλαιο 1”
• “Τα Μυαλά που Κουβαλάς 2”
• “Nosferatu”
• “Το Διπλανό Δωμάτιο”
• “Sing Sing”
• “The Six Triple Eight”
• “Wicked”
• “Το Άγριο Ρομπότ”
• “Young Woman and the Sea”

Τραγούδι

• “Forbidden Road” (“Better Man”)
• “Winter Coat” (“Blitz”)
• “Compress/Repress” (“Οι Αντίπαλοι”)
• “Never Too Late” (“Elton John: Never Too Late”)
• “El Mal” (“Emilia Pérez”)
• “Mi Camino” (“Emilia Pérez”)
• “Sick In The Head” (“Kneecap”)
• “Beyond” (“Moana 2”)
• “Tell Me It’s You” (“Mufasa: The Lion King”)
• “Piece By Piece” (“Piece by Piece”)
• “Like A Bird” (“Sing Sing”)
• “The Journey” (“The Six Triple Eight”)
• “Out Of Oklahoma” (“Twisters”)
• “Kiss The Sky” (“Το Άγριο Ρομπότ”)
• “Harper And Will Go West” (“Will & Harper”)

Μικρού Μήκους Animation

• “Au Revoir Mon Monde”
• “A Bear Named Wojtek”
• “Beautiful Men”
• “Bottle George”
• “A Crab in the Pool”
• “In the Shadow of the Cypress”
• “Magic Candies”
• “Maybe Elephants”
• “Me”
• “Origami”
• “Percebes”
• “The 21”
• “Wander to Wonder”
• “The Wild-Tempered Clavier”
• “Yuck!”

Μικρού Μήκους Ντοκιμαντέρ

• “Chasing Roo”
• “Death by Numbers”
• “Eternal Father”
• “I Am Ready, Warden”
• “Incident”
• “Instruments of a Beating Heart”
• “Keeper”
• “Makayla’s Voice: A Letter to the World”
• “Once upon a Time in Ukraine”
• “The Only Girl in the Orchestra”
• “Planetwalker”
• “The Quilters”
• “Seat 31: Zooey Zephyr”
• “A Swim Lesson”
• “Until He’s Back”

Μικρού Μήκους Ταινία

• “Anuja”
• “Clodagh”
• “The Compatriot”
• “Crust”
• “Dovecote”
• “Edge of Space”
• “The Ice Cream Man”
• “I’m Not a Robot”
• “The Last Ranger”
• “A Lien”
• “The Man Who Could Not Remain Silent”
• “The Masterpiece”
• “An Orange from Jaffa”
• “Paris 70”
• “Room Taken”