Ανερμάτιστη αντιπολίτευση: Πόσο χειρότερος είναι ο Τασούλας από τον Κακλαμάνη;

Πριν από λίγες μέρες η αντιπολίτευση χάλασε τον κόσμο επειδή ο Κυριάκος Μητσοτάκης πρότεινε για νέο Πρόεδρο της Δημοκρατίας τον Κ. Τασούλα. Ευλόγως. Έτσι πρέπει να κάνει η αντιπολίτευση, ιδίως όταν ο πρωθυπουργός επιδιώκει να εξυπηρετήσει τις συγκυριακές κομματικές ανάγκες του.

Λίγες μέρες αργότερα (σήμερα), ω του θαύματος, η ίδια αντιπολίτευση ψήφισε και με τα δύο χέρια το νέο Πρόεδρο της Βουλής Νικήτα Κακλαμάνη, η επιλογή του οποίου εξυπηρετεί ακριβώς τον ίδιο στόχο: σαν «λαϊκοδεξιός» και «συμπαθής» να ικανοποιήσει την ακραία δεξιά πτέρυγα της ΝΔ και να συγκρατήσει διαρροές προς τους «τραμπιστές» Βελόπουλο και Λατινοπούλου.

Και τώρα τίθεται ένα ερώτημα: Γιατί είναι καλύτερος ο Νικήτας από τον Τασούλα; Ή, αντιστρόφως, πόσο χειρότερος είναι ο Τασούλας από τον Κακλαμάνη;

Ας επιχειρήσουμε να απαντήσουμε με βάση όχι συμπάθειες και αντιπάθειες, αλλά με βάση τον βίο και την πολιτεία ενός εκάστου. Όχι γενικώς και αορίστως, αλλά με τον πολιτικό-κυβερνητικό βίο που έχουν.

Πρώτον, ο Τασούλας διετέλεσε υφυπουργός Εθνικής Άμυνας στην κυβέρνηση της ΝΔ (Κώστας Καραμανλής) στην περίοδο 2007-2009 και υπουργός Πολιτισμού στην περίοδο 2014-2025(κυβέρνηση Σαμαρά). Δεν έχει καταγραφεί ούτε κάτι εξαιρετικό ούτε κάτι καταστροφικό για την πολιτική που άσκησε.

Δεύτερον, ο Νικήτας Κακλαμάνης ήταν ο πρώτος υπουργός Υγείας στην κυβέρνηση Καραμανλή (2004). Η πρώτη σημαντική απόφαση που πήρε ήταν η κατάργηση της λίστας φαρμάκων, την οποία θεσμοθέτησαν οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ με δύο νόμους τον 2458/1997 και τον 3204/ 2003, που είχαν προκαλέσει την οργή των φαρμακευτικών εταιρειών.

Η κατάργηση της λίστας ήταν η αρχή για την εκτόξευση της φαρμακευτικής δαπάνης σε δυσθεώρητα ύψη(διπλασιάστηκε από το 2004 έως το 2009 και ήταν μια από τις αιτίες της χρεοκοπίας.

Τότε ο συντονιστής Κοινωνικών Υποθέσεων του ΠΑΣΟΚ, ΘανάσηςΤσούρας, είχε προειδοποιήσει:

«H κατάργηση της λίστας θα οδηγήσει νομοτελειακά σε καταστροφική επιδείνωση των οικονομικών στοιχείων των ασφαλιστικών ταμείων, σε ραγδαία επιτάχυνση των ρυθμών αύξησης της φαρμακευτικής δαπάνης με σημαντικά αρνητικά αποτελέσματα στην εθνική οικονομία και σε μια δυσβάσταχτη επιβάρυνση του οικογενειακού προϋπολογισμού των μεσαίων και κατώτερων οικονομικά στρωμάτων του λαού μας. Ελπίζουμε η N.Δ. να αναλογιστεί τις βαρύτατες συνέπειες για τους ασθενείς, τα Ταμεία και την εθνική οικονομία, που θα επιφέρει αυτή η πρωτοφανής σε διεθνές επίπεδο ενέργειά της».

Και τρεις καθηγητές της Ιατρικής (Χ. Μουτσόπουλος, Φωτεινή Σκοπούλη και Χ. Τσούκας) έγραφαν για τις καταστροφικές επιπτώσεις της κατάργησης της λίστας:

«Η κατάργηση της λίστας φαρμάκων από τον τότε υπουργό Υγείας είχε απολύτως προβλέψιμες δυσμενείς επιπτώσεις στα οικονομικά των ασφαλιστικών ταμείων και, μέσω αυτών, στην εξωφρενική διόγκωση των χρεών των κρατικών νοσοκομείων. Υπολογίζεται ότι, μετά την κατάργηση της λίστας, οι φαρμακευτικές δαπάνες αυξάνονται με ρυθμό 16% ετησίως, συμμετέχοντας σημαντικά στα χρέη των Ταμείων στα νοσοκομεία, ύψους 2 δισ. Ευρώ»(Καθημερινή, 18 Μαίου 2008).

Αυτές ήταν οι συνέπειες ενός καταστροφικού μέτρου, που οδήγησε στη χρεοκοπία του 2009 και είχε την υπογραφή του Νικήτα Κακλαμάνη. Ο οποίος, αφού ευεργέτησε την φαρμακοβιομηχανία, άφησε το νόμο του στους διαδόχους του (ο ίδιος το 2006 «μετακόμισε» στο Δήμο Αθηναίων) και όλοι μαζί οδήγησαν στη χρεοκοπία του 2009.

Αυτή, λοιπόν, είναι η καταγεγραμμένη υπουργική πολιτεία του πανηγυρικώς εκλεγέντος σήμερα Προέδρου της Βουλής. Αυτόν τον Πρόεδρο ψήφισαν ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ.

Ειδικά το ΠΑΣΟΚ, «ξέχασε» όσα του έχει «σύρει»-δικαίως- γι’ αυτήν την καταστροφική απόφαση.

Επομένως, η απάντηση στο ερώτημα του τίτλου «πόσο χειρότερος είναι ο Τασούλας από τον Νικήτα(Κακλαμάνη);», η απάντηση είναι πολύ απλή: Χειρότερη απ’ όλους είναι μια ανερμάτιστη αντιπολίτευση, που «ξεχνάει». Και επιβραβεύει επιλογές του κ. Μητσοτάκη επίσης χωρίς έρμα, αλλά κομματικά επωφελείς.

Το 2015 ο κ. Μητσοτάκη, ως βουλευτής της ΝΔ, δεν ψήφισε τον Προκόπη Παυλόπουλο για Πρόεδρο της Δημοκρατίας, επειδή-όπως είχε δηλώσει- «δεν αντιστάθηκε στις σειρήνες του πελατειακού κράτους», δηλαδή, ως υπουργός της κυβέρνησης Καραμανλή, έκανε μαζικές προσλήψεις που, κατά το κοινώς λεγόμενον, «τίναξαν τη μπάνκα στον αέρα».

Σήμερα ο κ. Μητσοτάκης επιβραβεύει έναν άλλον που έχει ίδιες, αν όχι περισσότερες, ευθύνες για τη χρεοκοπία. Αυτόν τον άλλον επιβραβεύουν ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ, στο όνομα της «συναίνεσης» και της «θεσμικότητας».

Κάτω, λοιπόν, ο «αβερωφικός» Τασούλας, πάνω ο «συμπαθής» και «λαϊκοδεξιός» Νικήτας και η ξεχασμένη «λίστα» του. Και «ζήτω» για μια αντιπολίτευση που δεν ξέρει πού πατά και που πηγαίνει.

Αλληλούια…