Λάικ – ντισλάικ: Από την εφεύρεση του δονητή στον ναζιστικό χαιρετισμό του Μασκ
Διαβάζεται σε 7'Τα λάικ και τα ντισλάικ σε όσα παρατηρήσαμε στις βόλτες μας στην πόλη και στα θεάματα που βλέπουμε κάθε εβδομάδα και που συνήθως τα συζητάμε μόνο μεταξύ μας. Αυτή την εβδομάδα σχολιάζουμε από το έργο του δονητή που σκηνοθετεί ο Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης μέχρι τον ναζιστικό χαιρετισμό του Μασκ.
- 24 Ιανουαρίου 2025 06:25
Πολλές οι εμπειρίες που βιώσαμε και που αφορούν τον πολιτισμό την εβδομάδα που μας πέρασε. Σε αυτήν την στήλη, θα προσπαθήσουμε να καταγράφουμε σε τακτική βάση τι μας άρεσε και τι δε μας άρεσε, τα λάικ και τα ντισλάικ, τι μας έκανε εντύπωση και τι μας ξάφνιασε. Όχι, τόσο σε επίπεδο κριτικής, όσο σε επίπεδο ελεύθερου συνειρμού.
Από τα μεγάλα πολιτιστικά γεγονότα μέχρι τα μικρότερα, αλλά και τα σχεδόν αόρατα, αυτά που υπάρχουν παντού μέσα στη ζωή μας. Όσα παρατηρούμε στις βόλτες μας στην πόλη και στα θεάματα που βλέπουμε κάθε εβδομάδα και που συνήθως τα συζητάμε μόνο μεταξύ μας.
Αυτή την εβδομάδα σχολιάζουμε από το έργο του δονητή που σκηνοθετεί ο Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης μέχρι τον ναζιστικό χαιρετισμό του Μασκ
ΛΑΪΚ
Οργασμοί, καπρίτσια, Λιντς και Έσσε στα λάικ της Γεωργίας Οικονόμου
Κάτι τρέχει με τους γυναικείους οργασμούς και μετά το Baby Girl με τη Νικόλ Κίντμαν, είδαμε τι συμβαίνει στο «Στο διπλανό δωμάτιο ή το έργο του δονητή» που σκηνοθετεί ο Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης στο θέατρο Βρετάνια, Ο ίδιος μαζί με τη Γαλήνη Χατζηπασχάλη αποτελούν ένα από τα πιο απολαυστικά κωμικά δίδυμα της χρονιάς. “Όργανό” του; Μία νέα και πρωτοπόρα συσκευή, ο ηλεκτρικός δονητής!
Τα “καπρίτσια” του Γκόγια στην Εθνική Πινακοθήκη (“Francisco Goya, Los Caprichos”) είναι μία απολαυστική και σίγουρα must – see έκθεση. Οι τίτλοι που ο ίδιος ο Γκόγια βάζει στα χαρακτικά του είναι τόσο ευφάνταστοι που πολλές φορές φλερτάρουν ακόμη και με τον σουρεαλισμό.
Ο Ντέιβιντ Λιντς δεν ήταν μόνο ένας από τους σημαντικότερους και πιο επιδραστικούς δημιουργούς στην ιστορία του κινηματογράφου, αλλά κατάφερε παράλληλα να αφήσει ένα ανεξίτηλο αποτύπωμα και στην τηλεόραση, επηρεάζοντάς την όσο ελάχιστοι άλλοι. Ο θάνατός του μας έκανε να αναζητήσουμε και πάλι τη θρυλική του σειρά Twin Peaks. Και τη βρήκαμε στην Cosmote TV και πραγματικά την έχουμε λιώσει.
Εξαιρετική η επανέκδοση των βιβλίων του ΧέρμανΈσσε σε νέες μεταφράσεις από τις εκδόσεις Διόπτρα. Σύγχρονα minimal εξώφυλλα από τον Γιώργο Παναρετάκη και συνοδευτικό υλικό, όπως σχεδιάσματα, ανέκδοτα αποσπάσματα και κατατοπιστικά κείμενα από τον Φόλκερ Μίχελς, τον Γερμανό μελετητή και επιμελητή της έκδοσης των Απάντων του, ανοίγουν ξανά τη συζήτηση γ’ αυτόν τον συγγραφέα που το έργο του, όπως όλα τα κλασικά έργα, έχει ακόμη πολλά να μας πει για τα αιώνια ερωτήματα της ανθρώπινης ύπαρξης.
Και τα χρόνια περνάνε και οι ζεν πρεμιέ μένουν και ο Ροντ Στιούαρτ έρχεται για τη Χριστίνα Τσατσαράγκου
Βρέθηκε και ένας θαρραλέος άνθρωπος σαν όαση μέσα στη παράνοια της ορκωμοσίας Τραμπ να πει το αυτονόητο. Η Επίσκοπος Marrian Edgar Budde μίλησε για την ανάγκη για σεβασμό στην αξιοπρέπεια όλων των ανθρώπων, επισημαίνοντας ότι μετά από όλα όσα έχει πει ότι θα κάνει ο Τραμπ, εκεί έξω υπάρχουν άνθρωποι που ζουν με φόβο. Παρότρυνε τον Τραμπ να δείξει έλεος, ο οποίος κοιτούσε παγωμένος και σκεφτόταν το επόμενο… YMCA.
Η καπελαδούρα της Μελάνια, τελικά μας άρεσε. Είχε τόσα φοβερά και τρομερά αυτή η ορκωμοσία που αν βλέπαμε και τα “άδεια” μάτια της Πρώτης Κυρίας σε πρώτο πλάνο για πολλή ώρα, θα ήταν τρισχειρότερα.
Στο λάιβ του ακούραστου Μιθριδάτη στο Caja De Musica ακούσαμε Ημισκούμπρια και ταξιδέψαμε φουλ στα 90ς. Μαζί του η Irene που ετοιμάζει ελληνικό δίσκο, ενώ μέσα στους παρευρισκόμενους πέρασε καλά και ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία, Ν. Παππάς.
Στην αυλαία για τον Χορό των Εραστών του Tiago Rodrigues με τον Νίκο Καραθάνο και την υπέροχη Μαρίσσα Τριανταφυλλίδου στη Στέγη, η βραδιά ήταν συγκινητική. «Μαζί για πάντα» κόντρα στον χρόνο και τη φθορά, και πάνω στο κτίριο της Στέγης προβάλλεται το πρόσωπο του David Lynch. Και τα χρόνια περνάνε… A propos στις 24 και 25 Ιανουαρίου, το STEGI.RADIO μας καλεί να ξημεροβραδιαστούμε στο κτίριο της Στέγης στο Νέο Κόσμο. Δύο ημέρες, τέσσερα stages, περισσότεροι από 30 καλλιτέχνες από όλο τον κόσμο.
Στην έκθεση Θεϊκή Διαταραχή Προσωπικότητας του Κωνσταντίνου Κακανιά στη γκαλερί Ρεβέκκα Καμχή ένα πράγμα ζηλέψαμε. Την εικαστική εγκατάσταση στο μπάνιο – ένα κολάζ με ζεν πρεμιέ του ελληνικού κινηματογράφου.
Ευκαιρία να δούμε τον καταπληκτικό Sir Ροντ Στιούαρτ και όσοι τον βρίσκουν πολύ “μεγάλο” για live ας μείνουν σπιτάκι τους να έχουμε και πιο πολύ χώρο…
Πολλά λάικ στον Δανό βουλευτή του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου Anders Vistisen, που την Τρίτη σε ανοιχτή δήλωση προς τον Πρόεδρο των ΗΠΑ Ντόναλντ Τραμπ, τους είπε f@ck of η Γροιλανδία δεν πωλείται.
ΝΤΙΣΛΑΪΚ
Ο Ίλον Μασκ χαιρετά με τρόπο ναζιστικό έμπλεος από χαρά στην ορκομωσία του Τραμπ, ο φασισμός πλέον έχει ανατείλει ξεκάθαρα σε όλον τον πλανήτη και στην Ελλάδα σε ένα show κωμωδίας, το “Πες το Ψέματα”, χωρούν 17 άνδρες, αλλά καμία γυναίκα! Η απόφαση αυτή προκάλεσε άμεση αντίδραση γυναικών κωμικών – και όχι μόνο – οι οποίες ανάρτησαν στα social media δήλωσή τους για το θέμα. Το γεγονός ότι δημιουργήθηκε ένα line-up αποκλειστικά με άνδρες κωμικούς, εγκρίθηκε και δημοσιεύθηκε χωρίς να υπάρξει καμία αμφισβήτηση, αναδεικνύει ξεκάθαρα τις πραγματικές διαστάσεις του προβλήματος της έμφυλης διάκρισης.
Η αποκάλυψη των ηχητικών αρχείων του 112 αναφορικά με το δυστύχημα στα Τέμπη είναι γροθιά στο στομάχι Αυτά τα αρχεία δεν είναι απλώς μαρτυρίες του χάους και της απόγνωσης εκείνων των στιγμών. Είναι, επίσης, ένας καθρέφτης της ανεπάρκειας συστημάτων και διαδικασιών που όφειλαν να προστατεύουν ζωές. Οι φωνές αυτές, που δυστυχώς σίγησαν, ζητούν δικαίωση και μας καλούν να αναλογιστούμε τις ευθύνες μας ως κοινωνία.
Είδα επιτέλους την παράσταση “Οι γριές που μαζεύουν την τσουκνίδα” που σκηνοθετεί ο Κωνσταντίνος Ντέλλας στο θέατρο Σταθμός. Και ναι, ήταν μία συμπαθής εικαστικά και σκηνικά παράσταση, αλλά μέχρι εκεί. Κατά τα άλλα δεν κατάλαβα τον χαμό που έχει κάνει και την υπερβάλλουσα συγκίνηση που προκαλεί.
“Η επιμήκυνση του χεριού διαγώνια στον αέρα, δυναμικά και επανειλημμένα” δεν είναι κάτι άλλο, για την Χριστίνα Τσατσαράγκου
Στα ντισλάικ όλη η ορκομωσία Τραμπ: η ομιλία, τα ρούχα, η Κάρι Άντεργουντ, οι δισεκατομμυριούχοι, τα ντεκολτέ, οι υπογραφές, το μενού, το καπέλο, ο δίμετρος ο γιος, τα πάντα όλα. [Έρμε Ζάκερμπεργκ δεν ήξερες ότι παντού υπάρχουν κάμερες και φωτογράφοι;]
Τέρμα ναζιστικός χαιρετισμός από Ίλον Μασκ, τι δεν κατάλαβες; Θα ξεχάσουμε και αυτά που ξέρουμε; Συμφωνούμε με δημοσιογράφο της Die Zeit: «Όποιος σε μια πολιτική σκηνή, κάνοντας μια πολιτική ομιλία μπροστά σε ένα εν μέρει ακροδεξιό ακροατήριο, επιμηκύνει το χέρι του διαγώνια στον αέρα τόσο δυναμικά όσο και επανειλημμένα, κάνει έναν χιτλερικό χαιρετισμό. Δεν υπάρχει κανένα ”πιθανώς” ή ”αμφιλεγόμενο” σε αυτό.”
Μαχαιριά στην καρδιά είναι τα ηχητικά αρχεία ντοκουμέντα του 112, στα οποία ακούγονται θύματα του σιδηροδρομικού δυστυχήματος στα Τέμπη, που κατάφεραν να επιβιώσουν της σύγκρουσης, αλλά τελικά έχασαν τη ζωή τους από τη φωτιά. Πώς αντέχουν οι συγγενείς;
Ντισλάικ σε ταξιτζήδες που σε κατεβάζουν 100 μέτρα αφού μπήκες, γιατί δεν λειτουργεί, λέει, το POS και θέλουν μετρητά.