Η “Πρώτη Φορά Αριστερά” και ο τρόμος στο ντουλάπι με τα μακαρόνια

Συμπληρώνονται 10 χρόνια από την ημέρα που ο ΣΥΡΙΖΑ με αρχηγό τον Αλέξη Τσίπρα, ανέλαβε ως Πρώτη Φορά Αριστερά, τη διακυβέρνηση του τόπου.

Η κατάληξη του ΣΥΡΙΖΑ, τα πεπραγμένα του, καθώς και το αν η “Πρώτη Φορά Αριστερά” ήταν το 2015 ή το 1981 ξεφεύγει του παρόντος σημειώματος.

Μπορούμε να πούμε συνοπτικά ότι ο ΣΥΡΙΖΑ πέτυχε ως κυβέρνηση (Συμφωνία των Πρεσπών, Έξοδος από το Μνημόνιο, ρύθμιση του χρέους) και απέτυχε ως Αριστερά, όχι μόνο λόγω του ότι αναγκάστηκε να εφαρμόσει μνημόνιο και συγκυβέρνησε με τον ακροδεξιό Καμμένο, αλλά και επειδή κάποιοι θεώρησαν ότι ο τσαμπουκάς και η αγένεια ή το να βλέπεις την πολιτική ως “μπίζνα” και “μαγαζί” είναι συνταγή επιτυχίας.

Το μεγάλο λάθος του Τσίπρα, είναι ότι δεν τους έδιωξε. Του το ξεπλήρωσαν και το ξεπλήρωσαν στον κόσμο της Αριστεράς, οργανώνοντας τον εξευτελισμό ενός ολόκληρου χώρου. Ήταν η ρεβάνς των ολίγιστων και ένα διαρκές δώρο στη δεξιά.

Η στιγμή της υπέρβασης

Εδώ και χρόνια, με επίμονο και… επιστημονικό τρόπο, έχει καταβληθεί μια ομολογουμένως επιτυχημένη προσπάθεια, η σύγχρονη πικρή ιστορία της Ελλάδας -καθώς περιλαμβάνει μια χρεοκοπία και τις παρούσες μέχρι σήμερα συνέπειές της- να εξετάζεται αυστηρά μετά το… 2015.

Ο μύθος μάλιστα λέει ότι η Ελλάδα ήταν έτοιμη να βγει στο ξέφωτο με τις εκπληκτικές μεταρρυθμίσεις Σαμαρά – Βενιζέλου και φυσικά το περίφημο το email Χαρδούβελη και ήρθε η Πρώτη Φορά Αριστερά να τα γκρεμίσει όλα. Οι απανωτές διαψεύσεις αυτού του μύθου, με τελευταία αυτή της Μέρκελ στην αυτοβιογραφία της (Ελευθερία, εκδόσεις Μεταίχμιο), δεν έχουν φυσικά καμία σημασία στο κυρίαρχο αφήγημα.

Η χώρα χρεοκόπησε από κάποιους άγνωστους, θα σωνόταν από αυτούς που τη χρεοκόπησαν, αλλά λίγο πριν σωθεί και επιστρέψουμε στην κανονικότητα, ήρθε ο Τσίπρας με την Πρώτη Φορά Αριστερά. Μετά επίσης με άγνωστο τρόπο, η χώρα βγήκε από τα μνημόνια για να έρθει η κυβέρνηση Μητσοτάκη να κυβερνήσει με νοικοκυρεμένα ταμεία και ρυθμισμένο χρέος και να φέρει την κανονικότητα του επιτελικού κράτους. Υπέροχο παραμύθι.

Η θηριώδης προπαγάνδα, έχει έναν και μόνο στόχο. Να ξεχαστεί, να μην αναλύεται και να μην αναφέρεται η στιγμή, που ο λαός ψήφισε Αριστερά και πάνω από όλα να μην επαναληφθεί.

Όπως το έχει θέσει και ο νυν υπουργός Επικρατείας Μάκης Βορίδης: “Πρέπει να υπάρξει στρατηγική ήττα των ιδεών της Αριστεράς για να μην ξαναβρεθεί στην εξουσία με οποιαδήποτε μορφή της. Ο Κ. Μητσοτάκης πρέπει να κάνει παρεμβάσεις στο κράτος και στους θεσμούς για να μην ξαναέρθει η Αριστερά στην εξουσία, γιατί οι ιδέες της είναι ελαττωματικές”.

Από τον φόβο στην ελπίδα

Το 2015, ήταν μια στιγμή υπέρβασης του ελληνικού λαού, που σε κλίμα τρομοκρατίας δεν φοβήθηκε να επιλέξει την Αριστερά, μετά την απονομιμοποίηση των κομμάτων εξουσίας, που χρεοκόπησαν τη χώρα και στη συνέχεια το μόνο που έκαναν ήταν απλώς να κόβουν.

Να κόβουν μισθούς, συντάξεις και χρόνια από τη ζωή των Ελλήνων.

Η στιγμή αυτή, όσο και αν η οργανωμένη προπαγάνδα επιχειρεί να το αποσιωπήσει, ήταν ιστορική. Έχω ακούσει τον καθηγητή Adam Tooze να περιγράφει με πόσο θαυμασμό και προσδοκία έβλεπε τότε την κατάκτηση της εξουσίας από την Αριστερά στην Ελλάδα.

Η συζήτηση για τη στιγμή που ο ελληνικός λαός κάνει την υπέρβαση, δεν βολεύει, γιατί αν αναλυθεί θα πρέπει να εξηγηθούν και οι λόγοι που οι πολίτες, οι οποίοι έδιναν διαχρονικά μικρά ποσοστά στην Αριστερά, αποφάσισαν να της δώσουν μια ευκαιρία διακυβέρνησης.

Η χώρα είχε χρεοκοπήσει, οι πολίτες φτωχοποιήθηκαν και η δηλητηριώδης συνταγή αποτύγχανε καταστρέφοντας το μέλλον τους. Η ανεργία ήταν στα ύψη, το brain drain έδιωχνε τους νέους στο εξωτερικό και οι Έλληνες άκουγαν ότι μαζί τα έφαγαν και ότι είναι τεμπέληδες.

Αυτές οι συνθήκες οδήγησαν τον κόσμο να επιλέξει τότε Αριστερά, αναζητώντας αξιοπρέπεια και είναι μεγάλη επιτυχία (τους) η αναβάπτιση των υπευθύνων της χρεοκοπίας της χώρας, ως φρουρών της κανονικότητας, μετά την τυπική έξοδο από τα μνημόνια.

Όσο ο λαός παραμένει πεπεισμένος ότι είναι πιο τρομακτικό να γεμίζεις τα ντουλάπια με μακαρόνια για 5 μέρες, από το να μην έχεις να πάρεις ένα πακέτο μακαρόνια μετά τις 15 του μήνα, οι φρουροί δεν έχουν τίποτα να φοβούνται.

Μέχρι την επόμενη χρεοκοπία.