Υπάρχει δικαστής που θα “μπαζώσει” τις ευθύνες πολιτικών;

Ας κάνουμε μια προβολή στο (πολύ κοντινό) μέλλον. Ο ανακριτής για τα Τέμπη ολοκληρώνει τη δουλειά του και καταλογίζει ευθύνες σε δεκάδες πρόσωπα, από τον ΟΣΕ, την Hellenik Train, την Πυροσβεστική, την Αστυνομία κ.α. Και σε κανένα πρόσωπο της πολιτικής.

Φαντάζεται κανείς αυτό το σενάριο;

Απάντηση: Ναι, δεν είναι ευφάνταστο. Έχουμε πρόσφατο παράδειγμα. Η υπόθεση των υποκλοπών ετέθη στο αρχείο με απόφαση ανώτατου δικαστικού(Αρεοπαγίτη).

Όμως, οι περιπτώσεις δεν είναι ίδιες. Διότι οι παρακολουθήσεις είχαν «καλυφθεί» εκ των προτέρων με νομοθετικές παρεμβάσεις, τις οποίες οι δικαστές δεν μπόρεσαν, αν υποθέσουμε ότι ήθελαν, να υπερβούν.

Στην υπόθεση των Τεμπών δεν υπάρχει καμιά νομοθετική προστασία. Μπορεί η Βουλή, με απόφαση της κυβερνητικής πλειοψηφίας, να έκανε το σύνηθες, δηλαδή να μη διερεύνησε τις ευθύνες του τότε αρμόδιου υπουργού Μεταφορών, αλλά ο ανακριτής δεν δεσμεύεται από πολιτικές αποφάσεις.

Θα είναι αδιανόητο ο δικαστής, που έχει μπροστά του όλα τα στοιχεία, να μην βασανίζεται από δύο ερωτήματα:

Πρώτον, δεν ευθύνεται κανένα πολιτικό πρόσωπο για το γεγονός ότι αγνοήθηκαν όλες ο προειδοποιήσεις και ο τότε αρμόδιος υπουργός έλεγε ότι ήταν «κινδυνολογία»; Και γιατί δεν υπήρχε τηλεδιοίκηση; Και μόνο μια κατάθεση- ότι, αν υπήρχε, το δυστύχημα δεν θα γινόταν- αρκεί για να διερευνηθεί αυτή η ευθύνη.

Δεύτερον, δεν ευθύνεται κανένα πολιτικό πρόσωπο για το περίφημο «μπάζωμα» και όλα ήταν «υπηρεσιακές ενέργειες»; Δηλαδή για όλα αποφάσισαν ο τοπικός αρχιαστυνόμος και αρχιπυροσβέστης; Ας φαντασθούμε μια μελλοντική δίκη στην οποία οι κατηγορούμενοι υπηρεσιακοί παράγοντες θα πουν ότι πήραν πολιτική εντολή, θα κατονομάσουν το εντολέα και ο πολιτικός θα είναι απών και θα παρακολουθεί από το υπουργικό γραφείο ή το βουλευτικό έδρανο.

Εν κατακλείδι, στην υπόθεση των Τεμπών υπάρχουν δύο ειδών ευθύνες. Αυτές που οδήγησαν στην τραγωδία και αυτές που οδήγησαν στον απόκρυψη στοιχείων.

Προφανώς δεν έχουν την ίδια σημασία (κακούργημα, πλημμέλημα), αλλά την ποινική αξιολόγησή τους θα την κάνουν οι δικαστές. Αυτό που θα ήταν αδιανόητο να γίνει είναι οι δικαστές να αποφασίσουν «πολιτικά», σαν πολιτικοί. Να καταλογίσουν ευθύνες σε όλους τους άλλους πλην των πολιτικών προσώπων.

Τέτοιο «μπάζωμα» ευθυνών (θα) είναι αδιανόητο. Ούτε την πολιτική θα εξυπηρετήσει και την εμπιστοσύνη στη δικαιοσύνη, όποια έχει απομείνει, θα καταβαραθρώσει. Και το ερώτημα «έχετε εμπιστοσύνη στη δικαιοσύνη;» θα έχει απάντηση ένα μεγάλο και κατηγορηματικό «Όχι»…