Τελεσίγραφο Βανς στη Ρωσία για την Ουκρανία – “Συμφωνία ή συνέπειες”

Στο επίκεντρο της παγκόσμιας διπλωματίας βρέθηκε ξανά ο πόλεμος στην Ουκρανία, μετά την πρωτοβουλία του Ντόναλντ Τραμπ να ξεκινήσει συνομιλίες με τον πρόεδρο της Ρωσίας. Μια κίνηση που αν μη τι άλλο, αιφνιδίασε τους συμμάχους των ΗΠΑ και προκαλώντας παράλληλα μεγάλη ανησυχία στην Ευρώπη.

Οι συγκρούσεις μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας έφτασαν και στη Διάσκεψη του Μονάχου για την Ασφάλεια, στην οποία ο Αμερικανός αντιπρόεδρος, Τζέι Ντι Βανς, προειδοποίησε τη Ρωσία ότι η Ουάσιγκτον είναι έτοιμη να επιβάλει νέες κυρώσεις ή ακόμη και να ασκήσει στρατιωτική πίεση, εάν ο Πούτιν απορρίψει μια ειρηνευτική συμφωνία που θα διασφαλίζει την ανεξαρτησία της Ουκρανίας.

Ο Βανς, ο οποίος αναμένεται να συναντηθεί με τον Βολοντίμιρ Ζελένσκι, ξεκαθάρισε ότι οι ΗΠΑ δεν θα αποδεχτούν μια συμφωνία που θα επιτρέπει στη Μόσχα να επαναλάβει στο μέλλον την επιθετικότητά της. Παράλληλα, σύμφωνα με το Reuters, κάλεσε τις ευρωπαϊκές χώρες να ενισχύσουν τις αμυντικές τους δαπάνες, ώστε το ΝΑΤΟ να αναλάβει μεγαλύτερο βάρος στην ασφάλεια της περιοχής, αφήνοντας τις ΗΠΑ να επικεντρωθούν σε γεωπολιτικές προκλήσεις στην Ασία.

Από την πλευρά του, ο Γενικός Γραμματέας του ΝΑΤΟ, Μαρκ Ρούτε, τόνισε ότι το Κίεβο πρέπει να διαπραγματευτεί «από θέση ισχύος», διασφαλίζοντας μια συμφωνία που δεν θα επιτρέπει στον Πούτιν να επαναλάβει την επίθεσή του στο μέλλον.

Κανείς ωστόσο δεν μπορεί να απαλύνει την αναταραχή που υπάρχει στις δυτικές πρωτεύουσες, για το αν οι ΗΠΑ θα προχωρήσουν σε συμφωνία που θα ευνοεί δυσανάλογα τη Ρωσία, αποκλείοντας την Ευρώπη από τη διαδικασία. Η Γερμανίδα υπουργός Εξωτερικών Αναλένα Μπέρμποκ προειδοποίησε ότι μια «εικονική ειρήνη» που θα αγνοεί τις θέσεις της Ουκρανίας και των Ευρωπαίων δεν θα φέρει διαρκή σταθερότητα.

Η πίεση στην Ευρώπη για μεγαλύτερη συνεισφορά στην άμυνα

Ενόψει της Διάσκεψης του Μονάχου, ο Τζέι Ντι Βανς επανέλαβε το αίτημα του Τραμπ για αυξημένη ευρωπαϊκή συμμετοχή στις αμυντικές δαπάνες. Δήλωσε ότι το ΝΑΤΟ πρέπει να επωμιστεί μεγαλύτερο μερίδιο ευθύνης.

Αυτό θα λειτουργούσε υπέρ των ΗΠΑ, στο να εστιάσουν στις προκλήσεις που αντιμετωπίζουν στην Ανατολική Ασία, υπονοώντας τη στρατηγική αντιπαράθεση με την Κίνα.

Ο Ρούτε συμφώνησε, λέγοντας πως η Ευρώπη πρέπει «να ωριμάσει» και να αυξήσει τις επενδύσεις της στην άμυνα. «Δεν μπορούμε να περιμένουμε από τις Ηνωμένες Πολιτείες να σηκώνουν όλο το βάρος», δήλωσε χαρακτηριστικά.

Η νέα στρατηγική Τραμπ και ο αντίκτυπος στην Ουκρανία

Ο Τραμπ αιφνιδίασε τους συμμάχους των ΗΠΑ, δηλώνοντας ότι είχε μια «εξαιρετικά παραγωγική» συνομιλία με τον Πούτιν και ότι συμφώνησαν να ξεκινήσουν άμεσα διαπραγματεύσεις. Στη συνέχεια, ενημέρωσε τον Ζελένσκι για το περιεχόμενο της συνομιλίας.

Ο Ουκρανός πρόεδρος εμφανίστηκε προσεκτικός στις δημόσιες δηλώσεις του, αλλά ταυτόχρονα προειδοποίησε τη διεθνή κοινότητα να μην εμπιστεύεται εύκολα τις διακηρύξεις της Ρωσίας για τον τερματισμό του πολέμου.

Την ίδια στιγμή, ο Αμερικανός υπουργός Άμυνας Πιτ Χέγκσεθ πυροδότησε νέα ανησυχία, δηλώνοντας ότι η Ουκρανία ίσως χρειαστεί να εγκαταλείψει ορισμένους από τους βασικούς πολεμικούς της στόχους, όπως η επιστροφή στα προ του 2014 σύνορά της και η ένταξη στο ΝΑΤΟ. Οι δηλώσεις αυτές σηματοδοτούν μια πιθανή αλλαγή στρατηγικής, που ενδέχεται να επιδιώκει τον τερματισμό του πολέμου με συμβιβασμούς από την πλευρά του Κιέβου.

Ο Βρετανός πρωθυπουργός Κιρ Στάρμερ επικοινώνησε με τον Ζελένσκι, διαβεβαιώνοντάς τον ότι το Ηνωμένο Βασίλειο θα συνεχίσει να παρέχει στρατιωτική βοήθεια και να στηρίζει την Ουκρανία με ισχυρές εγγυήσεις ασφαλείας.

Παράλληλα, η Ουκρανία παρέδωσε στις ΗΠΑ το προσχέδιο συμφωνίας για την εκμετάλλευση στρατηγικών ορυκτών, επιδιώκοντας αμερικανικές επενδύσεις ως μέρος μιας ευρύτερης συμφωνίας ασφάλειας. Η συμφωνία αυτή αποτελεί κρίσιμο στοιχείο στις συνομιλίες του Μονάχου, καθώς η Ουάσιγκτον φέρεται να ζητά οικονομικές «εγγυήσεις» για τη συνέχιση της στρατιωτικής στήριξης προς το Κίεβο.

Με την έναρξη των συνομιλιών, παραμένει ασαφές εάν η Ουκρανία θα συμμετάσχει απευθείας σε διαπραγματεύσεις με τη Ρωσία στο Μόναχο. Η Μόσχα δεν έχει προσκληθεί στη Διάσκεψη, αλλά αυτό δεν αποκλείει πιθανές επαφές στο περιθώριο της εκδήλωσης.