Τολιόπουλος στο SPORT24: “Στην Εθνική όλοι είναι παίκτες επιπέδου EuroLeague, θέλουμε ένα μετάλλιο έπειτα από 16 χρόνια”

Με την τέταρτη νίκη της σε πέντε παιχνίδια, η Εθνική Ελλάδας εξασφάλισε την παρουσία της στο μεγάλο μπασκετικό ραντεβού του καλοκαιριού. Στα τέλη Αυγούστου (28) στη Λεμεσό θα αρχίσει η προσπάθεια της ομάδας του Βασίλη Σπανούλη να φέρει και πάλι την χώρα μας στην κορυφή της Ευρώπης, στην επέτειο των 20 χρόνων από τον θρίαμβο στο Βελιγράδι. Τότε, ο Kill Bill ήταν παίκτης, τώρα κάθεται στην άκρη του πάγκου και υπό τις οδηγίες του αγωνίζεται ένας άλλοτε συμπαίκτης του, που προσπαθεί να ακολουθήσει τα βήματά του.

Ο 28χρονος γκαρντ του Άρη είναι ο απόλυτος πρωταγωνιστής της Εθνικής στα προκριματικά του EuroBasket 2025 και ο κυριότερος λόγος που η αναμέτρηση της Δευτέρας (24/1, 21:30) με την Ολλανδία στην Πάτρα, δεν θα κρίνει τίποτα. Ο Τολιόπουλος έστειλε το ματς με την Τσεχία στην παράταση, με τρομερό τρίποντο στα δύο δευτερόλεπτα και με κρίσιμα καλάθια στον έξτρα χρόνο, έδωσε τη νίκη στην Ελλάδα, αναγκάζοντας την FIBA να τον παρομοιάσει με τον Στεφ Κάρι.

Αυτό δεν συνέβη για πρώτη φορά, γιατί δεν είναι μόνο οι 26 πόντοι που έβαλε απέναντι στην Τσεχία. Ανάλογη εμφάνιση είχε πραγματοποιήσει και πριν από έναν χρόνο, στη Χάγη. Τότε, ο Τολιόπουλος είχε βάλει ξανά 26 πόντους και χάρισε στην Ελλάδα τη νίκη απέναντι στην Ολλανδία για την 2η αγωνιστική.

Ήταν η αυτή η καλύτερη εμφάνισή σου με την Εθνική ομάδα;

“Ήταν σίγουρα μία από τις καλύτερες. Έζησα το παιχνίδι στο μάξιμουμ”!

Βοήθησε και το φοβερό τρίποντο στο τέλος της κανονικής διάρκειας για το 77-77. Θυμάσαι τη φάση στη λεπτομέρειά της;

“Ναι , εννοείται. Έτρεξα το γήπεδο. Θέλαμε τρίποντο. Ήμουν έτοιμος να πιάσω τη μπάλα και να σουτάρω εάν πήγαιναν να μου κάνουν φάουλ. Είδα ότι δεν πήραν την επιλογή, άρα ντρίμπλαρα στη δεξιά πλευρά και σούταρα , όπως μου αρέσει περίπου από τις 45 μοίρες”.

Τόσο απλά;

“Μερικές φορές τα πράγματα είναι απλά (γέλια)…”

Αυτό το τρίποντο και γενικά η όλη προσπάθεια έμοιαζε με το τρίποντο του Σπανούλη στο EuroBasket του 2007 κόντρα στην Κροατία. Το θυμάσαι εκείνο; Πόσο χρονών ήσουν το 2007;

“Φυσικά και το θυμάμαι. Λες για τη φάση που σώριασε στο παρκέ τον Πλάνινιτς και μας έδωσε τη νίκη με 81-78. ;Hμουν 11 χρονών. Το είχα δει το ματς. Και, εννοείται, μετά πολλές φορές τη συγκεκριμένη φάση στο βίντεο”.

Ήταν παρόμοιο το δικό σου;

“Δεν ξέρω. ίσως. Εκείνο, όμως, ήταν νικητήριο. Εγώ απλά έστειλα το ματς στην παράταση”.

Kill Bill No2, ή Πιστολιόπουλος;

“Kill Bill ήταν ένας , ο Σπανούλης, άρα Kill Bill δεν μπορώ να λέγομαι. Τώρα, το Πιστολιόπουλος μου αρέσει, σε ακολουθώ, το χω υιοθετήσει (πολλά γέλια)!!!”.

Πού αφιερώνεις αυτήν τη νίκη – πρόκριση;

“Στην οικογένειά μου, στη γυναίκα μου και το πρώτο μας παιδί που περιμένουμε”.

Η Ελλάδα προκρίθηκε για 18η διαδοχική φορά σε EuroBasket από το 1987 και εντεύθεν. Τώρα παίρνει τρεις σερί προκρίσεις , ενώ έπαιξε στο ενδιάμεσο έπειτα από 16 ολόκληρα χρόνια και στους Ολυμπιακούς Αγώνες…

“Προλαβαίνω την ερώτησή σου. Είναι σημαντικές οι συνεχόμενες προκρίσεις. Πολύ σημαντικές. Είμαστε εκεί σε κάθε μεγάλο ραντεβού. Κι αυτό πιστώνεται ως επιτυχία σε όλους τους συντελεστές. Από τη διοίκηση και το τεχνικό τιμ, έως τους παίκτες”.

Αισθάνθηκες πιο όμορφα μετά τη συγκλονιστική σου εμφάνιση , πήρε μια βαθιά ανάσα , έπειτα από μια δύσκολη – μέχρι στιγμής- σεζόν με τον  Άρη;

“Είναι μεγάλη τιμή και περηφάνια να παίζω για την Εθνική. Εννοείται ότι ήταν έντονα τα συναισθήματα. Αλλο πράγμα ο σύλλογος, εντελώς διαφορετικό η Εθνική. Θεωρώ τον εαυτό μου ευλογημένο με αυτά που ζω τα τελευταία χρόνια με την Εθνική ομάδα, αλλά είμαι πολύ χαρούμενος και απολαμβάνω τα πάντα στη Θεσσαλονίκη και τον Άρη. Ο Άρης είναι μεγάλη ομάδα και – ανεξάρτητα από τις δυσκολίες- πάντα βρίσκει τον δρόμο του!”.

Είσαι έτοιμος να το κορυφαίο επίπεδο της EuroLeague;

“Και με τον Άρη στο Eurocup θεωρώ ότι παίζω σε πολύ υψηλή, ανταγωνιστική και απαιτητική διοργάνωση. Όμως, ναι, εάν μιλάμε για το τοπ επίπεδο της EuroLeague, υπάρχει διαφορά. Ναι, προσωπικά είμαι έτοιμος. Εάν μου δοθεί η ευκαιρία έχω εμπιστοσύνη στον εαυτό μου και πιστεύω ότι μπορώ να καταφέρω. Αλλά, είμαι παίκτης του Άρη και είμαι πολύ χαρούμενος γι αυτό. Είμαι καλά”.

Θεωρείς ότι υπάρχουν κι άλλα παιδιά που θα μπορούσα να σταθούν επάξια στο επίπεδο της EuroLeague; Μιλάω για τα παιδιά των παραθύρων.

“Κοίτα, όλοι όσοι είναι στην Εθνική ομάδα για μένα είναι παίκτες επιπέδου EuroLeague. Και δεν το λέω αυτό για να χαιδέψω τα αυτιά κανενός. Το πιστεύω”.

Όλα;

“Ναι, όλα. Και οι μικρότεροι σε ηλικία από μένα και οι μεγαλύτεροι. Οι μικρότεροι που είναι εδώ έχουν ταλέντο, έχουν προοπτική και είναι χαρισματικοί. Ο καθένας στο στοιχείο του. Και οι μεγαλύτεροι, όπως ο Κατσίβελης για παράδειγμα που έχει παίξει με επιτυχία στην EuroLeague και φέτος κάνει μια πολύ μεγάλη σεζόν. Πάντα μιλάμε, φυσικά, τηρουμένων των αναλογιών. Για μένα, ναι, όλα τα παιδιά της Eθνικής έχουν μεγάλη αξία. Είδατε τι έκανε ο Ιωάννης (Παπαπέτρου)”.

Ο κόουτς είπε ότι του άρεσε που παίξατε με καρδιά και ότι αυτή η ομάδα έχει κότσια, δεν τα παρατάει ποτέ…

“Αυτό μας χαρακτηρίζει. Με όποια σύνθεση κι αν παίζουμε. Την Ελλάδα δεν πρέπει να την ξεγράφεις ποτέ. Εννιά φορές πέφτει, δέκα φορές σηκώνεται και κερδίζει”.

Ο κόουτς είπε, επίσης, ότι εάν είμαστε πλήρεις πάμε για μετάλλιο. Συμφωνείς;

“Ο κόουτς Σπανούλης πέρα από την τεχνική καθοδήγηση μας έχει εμπνεύσει και μας εμπνέει καθημερινά. Το πιστεύει αυτός, το πιστεύουμε κι εμείς. Αυτός δίνει το σύνθημα. Αυτό θέλουμε όλοι ένα μετάλλιο έπειτα από 16 χρόνια. Το πιστεύουμε και θα παλέψουμε γι αυτό”.

Σε στενοχωρεί που πολλά “παιδιά των παραθύρων»” μπορεί να μείνουν εκτός 12άδας στο EuroBasket;

“Θα το πω καθαρά. Όχι. Ακόμη κι αν μείνω εκτός κι εγώ ο ίδιος. Στην Εθνική παίζουν οι καλύτεροι. Μακάρι να είμαστε όλοι υγιείς και να παίξουν οι καλύτεροι και οι πιο έτοιμοι. Αυτοί που θα αποφασίσει ο κόουτς ότι αξίζουν να πάνε στο EuroBasket. Όταν σε καλεί η Ενική ομάδα, πηγαίνεις άνευ όρων. Πηγαίνεις για να παίξεις ένα, ή σαράντα λεπτά. Θυσιάζεσαι για το εθνόσημο. Αυτό πιστεύω. Και μακάρι ο κόουτς να έχει τον γλυκό πονοκέφαλο για τη δωδεκάδα. Να έχει δηλαδή τόσους πολλούς διαθέσιμους, που να μην ξέρει μέχρι την τελευταία στιγμή ποιόν να αφήσει εκτός”.

Και με Γιάννη και με Παπαγιάννη. Και με Σλούκα και με Καλάθη…

“Σε ξαναδιακόπτω. Με όλους! Με όλους υγιείς, ετοιμοπόλεμους και αποφασισμένους για το μετάλλιο. Ο Γιάννης ασφαλώς και μας δίνει extra boost. Δεν το συζητάω!”.

Εντάξει, τo ‘πιασα. Καλό EuroLeague, λοιπόν. Καλό μετάλλιο.

“Όλοι το θέλουμε. Το μπάσκετ έχει ανέβει και πάλι. Έχουμε δυο σούπερ ομάδες στην EuroLeague. Το πρωτάθλημά μας είναι ανταγωνιστικό. Η Εθνική τα κατάφερε και πάλι. Με ένα μετάλλιο θα είμαστε όλοι ευτυχισμένοι. Οι Έλληνες έχουν το μπάσκετ στο DNA τους και λατρεύουν την Εθνική. Θα κάνουμε τα πάντα για να είναι περήφανοι”.

Βασίλη ευχαριστώ πολύ. Συγχαρητήρια και πάλι.

“Εγώ σας ευχαριστώ. Και κάτι τελευταίο, περιμένουμε όλο τον κόσμο τη Δευτέρα στην Πάτρα. Θα είναι γιορτή. Θα τιμηθεί και η χρυσή ομάδα του 2005. Σε όλους εκείνους χρωστάμε ευγνωμοσύνη. Μην το ξεχνάμε αυτό. Και πρέπει να τους ξαναχειροκροτήσουμε!”.