Ζητείται νέα Μέρκελ, για να μην καταπιούν την Ευρώπη Τραμπ-Πούτιν…

Μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο ο κόσμος μας – και ειδικά η Ευρώπη, από την οποία ξεκίνησαν οι παγκόσμιοι πόλεμοι – έζησαν μια παρατεταμένη περίοδο ειρήνης οκτώ δεκαετιών. Ήταν το αποτέλεσμα της «ισορροπίας του τρόμου» μεταξύ των δύο στρατοπέδων, ΗΠΑ και Σοβιετικής Ένωσης. Βεβαίως είχαμε διάφορους περιφερειακούς πολέμους, αλλά το συνολικό αποτέλεσμα ήταν αναμφισβήτητα θετικό.

Το 1989 το ανατολικό στρατόπεδο κατέρρευσε και το 1991 η ΕΣΣΔ διαλύθηκε. Οι Δυτικοί, δηλαδή οι ΗΠΑ ως μοναδική υπερδύναμη, αντιμετώπισαν με συγκατάβαση τον τελευταίο σοβιετικό ηγέτη Μιχαήλ Γκορμπατσόφ και του υποσχέθηκαν ότι δεν θα επεκτείνουν ανατολικά το ΝΑΤΟ. Δεν το τήρησαν.

Από την παλιά Σοβιετική Ένωση απέμεινε ουσιαστικά μόνο η Ρωσία, ημιδιαλυμένη οικονομικά και κοινωνικά, αλλά πάντα ισχυρή στρατιωτικά λόγω των πυρηνικών όπλων. Δέκα χρόνια μετά την κατάρρευση της ΕΣΣΔ τις τύχες της Ρωσίας ανέλαβε ο Βλαντίμιρ Πούτιν. Στην αρχή της θητείας του έδειξε διάθεση συνεργασίας. Μάλιστα, είχε προκαλέσει τότε αίσθηση η πρότασή του να εντάξει τη Ρωσία στο ΝΑΤΟ! Ήταν μια μεγάλη ευκαιρία να ενταχθεί η Ρωσία στο δυτικό σύστημα ασφάλειας. Αλλά χάθηκε.

Οι Αμερικανοί ήθελαν να κυριαρχήσουν εντελώς και άρχισαν να επεκτείνουν το ΝΑΤΟ σε χώρες που βρίσκονται στο μαλακό υπογάστριο της Ρωσίας, παρά  τις προειδοποιήσεις επιφανών Αμερικανών διπλωματών και αναλυτών ότι η Ρωσία θα αντιδρούσε. Ειδικά για την περίπτωση της Ουκρανίας έχει μείνει η προειδοποίηση του Κίσινγκερ από το 2014 ότι ενδεχόμενη ένταξή της στο ΝΑΤΟ θα προκαλούσε πόλεμο. Επιβεβαιώθηκε μετά από εφτά χρόνια.

 Αυτά είναι παρελθόν. Η Ρωσία εισέβαλε στην Ουκρανία και ο πόλεμος μαίνεται. ΗΠΑ και Ευρώπη τάχθηκαν στο πλευρό της Ουκρανίας, αλλά χωρίς να της παράσχουν αποφασιστική στρατιωτική βοήθεια, ώστε να έχει ελπίδες νίκης. Επέβαλαν εμπάργκο και κυρώσεις στη Ρωσία, αλλά οι ελπίδες ότι θα την γονάτιζαν διαψεύστηκαν.

Και μετά ήρθε ο Τράμπ. Όσα συμβαίνουν εδώ και ένα μήνα, μετά την ορκωμοσία του, έχουν προκαλέσει σοκ, ίσως και τρόμο στην Ευρώπη, προς την οποία ο Τραμπ συμπεριφέρεται με αλαζονεία και σκαιότητα.

Ο Τραμπ δεν αγάπησε ξαφνικά τον Πούτιν. Θα χρησιμοποιήσει την όποια συμφωνία μαζί του μόνο και μόνο για να προωθήσει τα αμερικανικά συμφέροντα, όπως τα βλέπει ο ίδιος, με επιχειρηματική λογική. Η λέξη «deal» είναι αυτή που εκφράζει απολύτως αυτά που(θέλει να) κάνει. Το πρώτο που θέλει είναι να αρπάξει τον ορυκτό πλούτο της Ουκρανίας και στην επιδίωξή του αυτή δεν θα διστάσει να «πουλήσει» τον Ζελένσκι.

Υπό αυτό το πρίσμα το δίδυμο Τραμπ-Πούτιν αποτελεί καταστροφική συμμαχία για την Ευρώπη. Η οποία έχει κάθε λόγο να προσπαθήσει να την «σπάσει». Και για να συμβεί αυτό, η Ευρώπη δεν μπορεί να βασιστεί στον Τραμπ. Η Αμερική υπό την ηγεσία του θα είναι, επί τέσσερα χρόνια, αντίπαλος της Ευρώπης. Ίσως και εχθρός.

Τι μένει; Να προσπαθήσει η Ευρώπη να αποκαταστήσει τις σχέσεις της με τη Ρωσία. Αυτήν τη στιγμή φαίνεται εξωπραγματικό, μετά τα όσα έχουν γίνει με την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία. Όμως, αν αφεθεί το δίδυμο Τραμπ-Πούτιν να κυριαρχήσει, η Ευρώπη θα δει χειρότερες μέρες.

Για να αλλάξουν τα πράγματα θα χρειαστούν ηγέτες. Και τέτοιοι σήμερα δεν υπάρχουν στην Ευρώπη. Διότι ηγέτης δεν είναι ο Μακρόν, που μάζεψε στο Παρίσι έξι πρωθυπουργούς και την Ούρσουλα, για να φλυαρήσουν και να μην βγάλουν κανένα αποτέλεσμα. Ηγέτης δεν υπάρχει ούτε στη Γερμανία, καθώς οι χτεσινές εκλογές αποδυνάμωσαν τις παραδοσιακές πολιτικές δυνάμεις (Χριστανοδημοκράτες και Σοσιαλδημοκράτες), οι οποίες, αν συμμαχήσουν για να κάνουν κυβέρνηση, θα αφήσουν ανοικτό όλο το πεδίο της αντιπολίτευσης στο ακροδεξιό AFD, το αγαπημένο κόμμα του Τραμπ και του Μασκ.

Δυστυχώς στη Γερμανία δεν υπάρχει ηγετική προσωπικότητα μετά την αποχώρηση της Άνγκελα Μέρκελ. Επί τέσσερις τετραετίες, που ήταν καγκελάριος, η Γερμανία έγινε παγκόσμια οικονομική υπερδύναμη χάρη και στη φθηνή ρωσική ενέργεια. Και η Ευρώπη είδε πολύχρονη σταθερότητα. 

Εδώ και τρία χρόνια η Ευρώπη βρίσκεται σε σύγκρουση με την Ρωσία, ακολουθώντας πιστά τις αμερικανικές επιδιώξεις. Αγοράζει το πανάκριβο αμερικανικό υγροποιημένο αέριο και τώρα βλέπει, ως «ανταπόδοση», τον Τραμπ να την απειλεί με οικονομικό πόλεμο.

Με αδύναμες κυβερνήσεις στη Γαλλία και στη Γερμανία και χωρίς ηγετικές προσωπικότητες, η Ευρώπη θα υποστεί τα «θέλω» του διδύμου της συμφοράς Τραμπ-Πούτιν.

Αυτό το δίδυμο πρέπει να «σπάσει» και η Ευρώπη έχει κάθε συμφέρον να το επιδιώξει με  κάθε τρόπο. Διαφορετικά, τα επόμενα τέσσερα χρόνια θα είναι ζοφερά για τις χώρες και τους λαούς της.