Στη Γερμανία Μερτς και AfD, στην Ελλάδα 41%. Οι ευθύνες, μη συμπτωματικές

Παρέλαση του AfD στην ανατολική Γερμανία. Οι τεχνοκράτες κάνουν για την ώρα, πάρτι.

Η περιρρέουσα αυτοαναφορικότητα σε social media και μη, η ελλιπής εκλαΐκευση, (κυρίως) ο πολυκερματισμός της Αριστεράς και οι γενικολογίες της Σοσιαλδημοκρατίας απέναντι στη φτώχεια και τον πληθωρισμό, έχουν φέρει αυτά τα αποτελέσματα όχι μόνο στη Γερμανία, αλλά και σε αρκετά κράτη της Ευρώπης.

Και έπεται συνέχεια, την ώρα που τα ανθρώπινα δικαιώματα πάνε κατά διαόλου.

Παράλληλα, ο έλεγχος των media από δεξιόστροφα ολιγοπώλια, σε χώρες όπως η δική μας, ενισχύει την “ιδεολογία” του there is no alternative.

Υπάρχει βέβαια και χειρότερο. Δυστυχώς, πολλοί σύγχρονοι θεωρητικοί και “αξιωματούχοι” της Αριστεράς, θεωρούν πως ο μέσος πολίτης έχει διαβάσει Ρόζα Λούξεμπουργκ, Πουλαντζά και Σχολή της Φρανκφούρτης και μπορεί να κρίνει το κοινωνικοπολιτικό γίγνεσθαι μέσα από συγκριτική επισκόπηση θεωριών, την ώρα που δεν έχει να φάει.

Και το ακόμη χειρότερο είναι πως δεν υπάρχει – όχι σύμπνοια – γόνιμος διάλογος στον ευρύτερο χώρο του “προοδευτικού τόξου”. Και αυτό γίνεται δυστυχώς σε ουκ ολίγους προοδευτικούς, “ακτιβιστικούς” χώρους.

Στον αντίποδα, η Αριστερά στη Γερμανία κατάφερε, έστω και την ύστατη στιγμή, να αλλάξει λόγο και τοποθέτηση και να ισχυροποιηθεί μέσα από τη χρήση νέων Μέσων, όπως το TikTok. Είναι χαρακτηριστικό πως το Die Linke κατέγραψε τα υψηλότερα ποσοστά του, περίπου 25% των ψήφων, στις ηλικίες 18-24%. Ενδεχομένως θα πήγαινε και υψηλότερα, αν δεν είχε σταθεί τόσο απροκάλυπτα υπέρ του εξοπλισμού του Ισραήλ έναντι της Παλαιστίνης.

Αν δεν αλλάξουν ριζικά τα παραπάνω θα τρώμε antiwoke και τραμπισμό στα μούτρα, για χρόνια, με εν Ελλάδι κυβερνητικά “κρούσματα”, να μη λείπουν.

Υπάρχει όμως και ένα οξύμωρο:

Η Ακροδεξιά δεν έχει μια εν γένει αξιόπιστη κυβερνητική πρόταση, αναλώνεται σε αντιμεταναστευτικούς λαϊκισμούς (βλέπε Λεπέν και AfD) και αναπαράγει οικονομικά αδιέξοδα που δήθεν, θα μπορέσει να επιλύσει.

Ωστόσο, τελευταία, παίρνει γραμμή από Ρωσία και Τραμπ, οπότε έτοιμα “σχήματα” υπάρχουν. Καθόλου τυχαία η ακραιφνής στήριξη του Μασκ προς το AfD, καθόλου τυχαία τα συγχαρίκια του Τραμπ ένθεν και ένθεν, με αναφορές στον… εαυτό του.

Και αυτό καθιστά την ευρωπαϊκή Ακροδεξιά, πιο επικίνδυνη, ιδίως σε περιπτώσεις Όρμπαν, Μελόνι και Λεπέν, που βλέπουν τις δυνάμεις τους εντός ΕΕ να κεφαλαιοποιούνται. Και να μην ξεχνάμε πως σε επίπεδο διεθνιστικό, η Ακροδεξιά είναι πολύ πιο πρόθυμη και έτοιμη να συνεργαστεί σε ζητήματα ατζέντας, υπογείως και υπεργείως, σε σχέση με τις λοιπές δυνάμεις.

“Κάν’ το” όπως ο Τραμπ

Σε ό,τι αφορά τη Γερμανία, ας σταθούμε στα εξής:

Η άνοδος του AfD στη Γερμανία οφείλεται σε πολλαπλούς παράγοντες, τόσο πολιτικούς όσο και κοινωνικούς. Ένας παράγοντας είναι η προσφυγική κρίση του 2015 με πολλούς να επενδύουν στην “πολιτιστική αλλοίωση” της χώρας, και τις πρότερες κυβερνήσεις να μην μπορούν να αποκρούσουν επαρκώς αυτούς τους λαϊκισμούς. Αντιθέτως, οι προηγούμενες κυβερνήσεις άφησαν τις αντιμουσουλμανικές επιθέσεις να εξελίσσονται, με το πρόσχημα της “τρομοκρατίας”. Έρευνες δείχνουν μάλιστα πως οι γερμανικές αρχές κατήγγειλαν περισσότερο τα αντισημιτικά επεισόδια, αφήνοντας τα αντιμουσουλμανικά, και την ανεδαφική ρητορική γύρω από αυτά, στην άκρη.

Το AfD εκμεταλλεύτηκε επίσης την ευρύτερη απογοήτευση από το Πολιτικό Establishment και τους παραδοσιακούς πολιτικούς φορείς, που θεωρούνταν υπεύθυνοι για την αντιμετώπιση των κοινωνικών και οικονομικών προκλήσεων της εποχής.

Από την ίδρυσή του το 2013, το AfD εστίασε αρχικά σε ζητήματα της ευρώζωνης και των πολιτικών διάσωσης, ανταποκρινόμενο σε ανησυχίες σχετικά με τη δημοσιονομική σταθερότητα και την εθνική κυριαρχία εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Το AfD έχει στηρίξει την άποψη ότι οι πολιτικές της Μέρκελ, ιδιαίτερα όσον αφορά τη διαχείριση της προσφυγικής κρίσης και την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση, έχουν οδηγήσει σε σοβαρές εσωτερικές και εξωτερικές προκλήσεις για τη Γερμανία, κάτι που βρήκε έδαφος στις πιο φτωχές κοινωνικές ομάδες και σε ηλικίες 35 – 44 ετών και άνω των 60.

Το AfD κατηγορεί ανοιχτά επίσης τους μετανάστες για αύξηση της εγκληματικότητας στην επικράτεια της χώρας, ωστόσο σύμφωνα με τα στοιχεία της Ομοσπονδιακής Αστυνομίας το ποσοστό των εγκλημάτων που διαπράχθηκαν από μετανάστες μειώνεται σταθερά τα τελευταία χρόνια, με μόλις ένα στα 14 ποινικά αδικήματα στη Γερμανία, να διαπράττονται από μετανάστες. Πράγματι, η χώρα είχε δεχθεί χιλιάδες μετανάστες από τη Συρία το 2015, με την πολιτική των “ανοιχτών θυρών” της Μέρκελ, με ανθρώπους να έρχονται στα γερμανικά κρατίδια για “φθηνή” εργασία σε θέσεις μη ανταγωνιστικές.

Ακόμη, το AfD υποστηρίζει ότι η δέσμευση της κυβέρνησης στις πολιτικές για το κλίμα και η διαρκής υποστήριξη της Ουκρανίας στον πόλεμο εναντίον της Ρωσίας, επιβαρύνουν τους Γερμανούς φορολογούμενους σε βαθμό υπερβολικό.

Σας θυμίζει κάτι από Τραμπ αυτό;

Να αναφέρουμε ακόμη πως προ διετίας το CDU στη Θουριγγία αλλά και το FDP είχαν συμμαχήσει με το AfD για το φορολογικό. Η συμμαχία αυτή έφερε την οργή των Σοσιαλδημοκρατών και το πρώτο ρήγμα στην κυβέρνηση συνεργασίας. Καταλαβαίνει κανείς τι μπορεί να συμβεί τώρα που το AfD θα είναι στο 20%, στις τοπικές εκλογές – αποφάσεις.

Παράλληλα, ο Friedrich Merz, έχει πολλάκις εκφραστεί θετικά προς τους ακροδεξιούς, σχετικά με την πιθανότητα σχηματισμού τοπικών κυβερνήσεων συνεργασίας με τη συμμετοχή του AfD, κάτι που αναγκάστηκε να διαψεύσει προεκλογικά.

Η επόμενη μέρα όμως, θα φέρει και εκείνον αλλά και άλλους Ευρωπαίους αντιμέτωπους που ανάλογα “διλήμματα”, ή θα αναγκαστούν να “σκληρύνουν” περαιτέρω λόγο και στάση, απέναντι στην άνοδο του ψευδοπατριωτικού “μετώπου”. Και όσο η Αριστερά και οι Σοσιαλδημοκράτες θα συνεχίσουν να βλέπουν το δέντρο και να χάνουν το δάσος, η κατάσταση θα γίνεται όλο και πιο δυσοίωνη.