ΣΥΝΕΛΗΦΘΗ Ο ΡΟΝΤΡΙΓΚΟ ΝΤΟΥΤΕΡΤΕ ΠΟΥ ΓΙΑ 30 ΧΡΟΝΙΑ ΣΚΟΤΩΝΕ ΟΠΟΙΟΝ ΗΘΕΛΕ

Τα χρόνια που μεσουρανούσε ο Ροντρίγκο Ντουτέρτε στην πολιτική σκηνή των Φιλιππίνων, ήταν γνωστός ως ο «Τραμπ της Ασίας» για το ανορθόδοξο στιλ της διακυβέρνησης και τη ρητορική μίσους, αλλά και ως Duterte Harry (βλ. Dirty Harry), αφού είχε πάρει το νόμο στα χέρια του.

Μεταξύ των πολλών ακραίων που έκανε, ήταν να συγκρίνει τον πόλεμο εναντίον των ναρκωτικών με το Ολοκαύτωμα και τον εαυτό του με τον Χίτλερ, να αστειευτεί πως θα έπρεπε να είναι πρώτος σε ομαδικό βιασμό Αυστραλής ιεραποστόλου, είχε καταραστεί τον Πάπα γιατί είχε προκαλέσει μποτιλιάρισμα κατά την επίσκεψη του στη χώρα, είχε χαρακτηρίσει όλους τους καθολικούς επισκόπους «π… γιους»και «άχρηστους», τον Θεό «ηλίθιο» και είχε αποκαλέσει τον πρόεδρο Ομπάμα «π.. γιο» πριν τον στείλει στον διάβολο. Τα πήρε πίσω όταν ο τότε πρόεδρος των ΗΠΑ ακύρωσε το ραντεβού τους (εξήγησε πως ο Θεός του είχε πει να σταματήσει να βρίζει), αλλά ήταν αργά.

 

Επίσης, είχε δώσει στην αστυνομία την εντολή να σκοτώνει, ουσιαστικά, αδιακρίτως.

Η πιο αιματηρή ημέρα της προεδρίας του ήταν αυτήν του Δεκαπενταύγουστου του 2017, όταν η αστυνομία είπε πως σκότωσε 32 ανθρώπους σε επιδρομές για ναρκωτικά, στην επαρχία Μπουλακάν -βόρεια της Μανίλας.

Oι αρχές είχαν επιμείνει πως σκότωσαν σε αυτοάμυνα, ωστόσο οι οικογένειες των θυμάτων και οργανισμοί ανθρωπίνων δικαιωμάτων έκαναν λόγο για εκτελέσεις. Στους νεκρούς ήταν έφηβοι, ο δήμαρχος της πόλης και η σύζυγός του.

Ουδέποτε αντιμετώπισε συνέπειες και όχι γιατί αναθεωρούσε έπειτα από κάθε «λάθος έκφραση» -με αστείες δικαιολογίες. Δεν συνελήφθη καν ούτε όταν δήλωσε δημοσίως πως είχε σκοτώσει τρεις ανθρώπους.

Τουναντίον, για δυο δεκαετίες δήμαρχος πόλης των Φιλιππίνων και για μια οκταετία πρώτος πολίτης της χώρας.

Πώς μετά να συμβιβαστεί με την ιδέα της σύλληψης του, μετά το ένταλμα που εξέδωσε την Τρίτη το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο, για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας;

Δες πώς διαχειρίστηκε τις εξελίξεις, κατά την εμφάνιση των αρχών στο αεροδρόμιο της Μανίλας, με τον Ντουτέρτε να συλλαμβάνεται κατά την επιστροφή του από το Χονγκ Κονγκ, όπου συνάντησε οπαδούς του.

Πώς βγήκε έστω και αργά το ένταλμα σύλληψης;

Η σχετική έρευνα άρχισε το 2018, λίγο μετά το αίτημα (των 77 σελίδων) που κατέθεσε ο δικηγόρος Τζουντ Σάμπιο. Βρέθηκαν δεδομένα της αστυνομίας που έδειχναν πως στα χρόνια της προεδρίας του είχαν δολοφονηθεί περισσότεροι από 7.000 άνθρωποι, σε επιχειρήσεις εναντίον των ναρκωτικών. Τα στοιχεία δείχνουν πως πολλά παιδιά που έχασαν τη ζωή τους δεν είχαν την παραμικρή σχέση με ναρκωτικά (η κυβέρνηση είχε αναφέρει πως ήταν “παράπλευρες απώλειες”).

Ανεξάρτητοι φορείς δήλωσαν πως ο αριθμός των δολοφονημένων στους δρόμους ή στα σοκάκια από άγνωστους άνδρες, είναι πολύ μεγαλύτερος. Ότι τα θύματα φτάνουν τα 30.000.

Στη σύλληψη του αμφισβήτησε τη νομιμότητα του εντάλματος, λέγοντας «ποιος είναι ο νόμος και ποιο είναι το έγκλημα που έκανα;». Στην ομιλία του στο Χονγκ Κονγκ είχε αναρωτηθεί και «τι έκανα λάθος; Έκανα ό,τι μπορούσα, ώστε να υπάρχει λίγη ησυχία και γαλήνη στις ζωές των Φιλιππινέζων».

«Θα σας σκοτώσω όλους»

O Rodrigo Roa Duterte ήταν γνωστός ως δημιουργός «ομάδων θανάτου» στην πόλη του, το Νταβάο (μητρόπολη 1.5 εκατομμυρίων κατοίκων), όπου γεννήθηκε, μεγάλωσε, δούλεψε ως εισαγγελέας και το 1988 έγινε δήμαρχος. Σηκώθηκε από αυτήν την καρέκλα το 2016 για να καθίσει σε εκείνην του προέδρου της χώρας -έως το 2022.

Υποσχέθηκε να συνεχίσει τον αμείλικτο πόλεμο κατά του εγκλήματος, με μαζικές δολοφονίες υπόπτων εγκληματιών. Για την ακρίβεια, είχε πει πως «εάν φτάσω στο προεδρικό παλάτι, θα κάνω ό,τι έκανα ως δήμαρχος».

Εννοούσε κάθε λέξη.

Ενώ ήταν δήμαρχος στο Νταβάο οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων του είχαν ζητήσει να διερευνήσει περισσότερες από 1.000 εξωδικαστικές δολοφονίες φερόμενων εμπόρων ναρκωτικών, μικροεγκληματιών έως παιδιών του δρόμου που είχαν γίνει στην πόλη του, επί των ημερών του.

Το 2012, η Επιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων των Φιλιππίνων είχε συστήσει στους εισαγγελείς να απαγγείλουν κατηγορίες για φόνο κατά του Ντουτέρτε, ωστόσο εκείνοι αρνήθηκαν. Τελικά, την «πλήρωσαν» μόνο αστυνομικοί που καταδικάστηκαν για παραμέληση καθήκοντος.

Επειδή μπορεί να πιστεύεις πως όλα αυτά είναι αστικοί μύθοι, να σου πω ότι ο ίδιος παραδέχθηκε πως όντως ήταν σε ομάδα θανάτου, σε live εβδομαδιαία τηλεοπτική εκπομπή, κατά τη συνέντευξη που έδωσε στο πλαίσιο της προεκλογικής του εκστρατείας για την προεδρία.

Στο πλαίσιο της προώθησης της υποψηφιότητας του, είχε αστειευτεί για τον ομαδικό βιασμό και τη δολοφονία της Ζακλίν Χάμιλ, Αυστραλής ιεραποστόλου που διακονούσε σε φυλακή του Νταβάο. Είχε πιαστεί όμηρος κατά τον ξεσηκωμό των κρατουμένων το 1989.

Ο Ντουτέρτε είχε δηλώσει ότι «βίασαν όλες τις γυναίκες. Ήταν αυτή η Αυστραλή ιεραπόστολος. Όταν την έβγαλαν, είδα το πρόσωπο της και σκέφτηκα son ob a bitch. Κρίμα. Τη βίασαν, ο ένας μετά τον άλλον».

«Ήμουν έξαλλος που τη βίασαν, αλλά ήταν τόσο όμορφη. Σκέφτηκα πως ο δήμαρχος θα έπρεπε να είναι πρώτος».

On camera είχε ξεκαθαρίσει και ότι υποστηρίζει δημόσια τη χρήση εξωδικαστικών δολοφονιών ως λύση κατά του εγκλήματος στις Φιλιππίνες. Είχε προειδοποιήσει ότι «εάν γίνω πρόεδρος, καλύτερα να κρυφτείτε όλοι, γιατί θα σας σκοτώσω όλους.

Δεν θέλω να κάνω έγκλημα, αλλά εάν κατά τύχη ο Θεός με βάλει σε μια τέτοια συνθήκη, καλύτερα να προσέχετε όλοι. Οι 1.000 θα γίνουν 100.000. Θα σας πετάξω όλους στη Manila Bay για να ταΐσω όλα τα ψάρια».

Επειδή προκλήθηκε ένας μικρός χαμός με τις τοποθετήσεις του, ανακάλεσε. Μετά διευκρίνισε πως ως δήμαρχος είχε σκοτώσει τρεις υπόπτους για απαγωγή, σε επιδρομή της αστυνομίας.

Συνέκρινε τον πόλεμο εναντίον των ναρκωτικών με το Ολοκαύτωμα

Από όταν ήταν δήμαρχος στο Νταβάο ο Ντουτέρτε είχε ήδη περισσότερα παρατσούκλια από τον μέσο εγκληματία του πλανήτη. Ήταν γνωστός ως Digong, Rody, DU30, PRRD και -κυρίως- ως «τιμωρός».

Όπως διάβασες νωρίτερα, ο πολιτικός καριέρας είχε ένα στόχο από τη ζωή του: να είναι ο νικητής στον πόλεμο των ναρκωτικών. Πέραν τούτου δεν τον ενδιέφερε τίποτα, με πρώτα τα μέσα που θα χρησιμοποιούσε για να κυριαρχήσει.

Η αλήθεια είναι πως δεν έκρυψε ποτέ τις προθέσεις του. Τουναντίον, τις διατυμπανούσε σε κάθε ευκαιρία.

Για παράδειγμα, τον Σεπτέμβριο του 2016 είχε πει σε δημόσια ομιλία του πως θέλει να κάνει με τους εθισμένους στα ναρκωτικά «ό,τι έκανε ο Αδόλφος Χίτλερ με τους Εβραίους στο Ολοκαύτωμα. Σφαγίασε 3.000.000 Εβραίους.

Τώρα υπάρχουν 3.000.000 εθισμένοι στα ναρκωτικά στη χώρα μου. Θα ήμουν ευτυχής να τους σφαγιάσω. Αν η Γερμανία είχε τον Χίτλερ, οι Φιλιππίνες έχουν εμένα! Ξέρετε τα θύματα μου. Θα ήθελα να είναι όλοι εγκληματίες, ώστε να τελειώσω το πρόβλημα που δημιουργούν στη χώρα μου και να σώσω την επόμενη γενιά από την καταστροφή».

Θα διάβασες πως αυτό ειπώθηκε το Σεπτέμβριο του 2016.

Ο Ντουτέρτε συνέχισε να κάθεται ανενόχλητος στην προεδρική καρέκλα των Φιλιππίνων, μολονότι υπήρχαν στοιχεία που έδειχναν ότι σε τέσσερις μήνες που ήταν αρχηγός του κράτους, η αστυνομία είχε σκοτώσει εκατοντάδες χρήστες ναρκωτικών, με πολλούς άλλους θανάτους να αποδίδονται σε δολοφονίες για εκδίκηση.

Από την πρώτη ημέρα της προεδρίας του, είχε δώσει εντολή στις αρχές να χτυπούν τις πόρτες υπόπτων για χρήση ναρκωτικών και να τους προσκαλούν να εγγραφούν ως χρήστες στους αξιωματούχους της τοπικής τους κοινότητας.

Τι θα συμβεί στον Ντουτέρτε μετά το ένταλμα σύλληψης

Ο Ντουτέρτε είχε αποσύρει μεν, τις Φιλιππίνες από το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο, αλλά σύμφωνα με τον μηχανισμό απόσυρσης, το δικαστήριο διατηρεί τη δικαιοδοσία για εγκλήματα που διαπράχθηκαν κατά τη διάρκεια της περιόδου ένταξης ενός κράτους. Εν προκειμένω, μεταξύ 2016 και 2019, όταν έγινε επίσημη η αποχώρηση των Φιλιππίνων.

Στο ένταλμα σύλληψης αναφέρεται ότι «πι ύποπτοι στερήθηκαν τη δέουσα διαδικασία βάσει του νόμου» και χιλιάδες άνθρωποι, συμπεριλαμβανομένων παιδιών, πέθαναν. Μετά τη σύλληψή του ο Ντουτέρτε επιβιβάστηκε σε πτήση με προορισμό τη Χάγη, όπου αναμένεται να εμφανιστεί ενώπιον του δικαστηρίου για να του απαγγελθούν οι κατηγορίες.

Πολιτικοί αναλυτές δήλωσαν στο Time ότι «είναι πολύ νωρίς να πούμε πώς η σύλληψη του Ντουτέρτε θα επηρεάσει τις επερχόμενες τοπικές εκλογές ή την επικείμενη προεδρική αναμέτρηση το 2028. Αλλά σίγουρα αντιστράφθηκε το αίσθημα του αήττητου που είχε ο πολιτικός, ο οποίος πίστευε πως δεν θα λογοδοτήσει ποτέ».