Τα “δίνεις όλα”; Και χάνεις και χρεοκοπούμε…

Η κυβέρνηση Μητσοτάκη έχει πέσει θύμα της «επιτυχίας» της, πιο σωστά της προπαγάνδας γι’ αυτήν την «επιτυχία»: αφού η οικονομία «πετάει», γιατί να πάρουν αυξήσεις μόνο οι στρατιωτικοί και όχι όλοι οι άλλοι; Στολή δεν φοράνε κι αυτοί; Τη λογική «δώσε και μένα μπάρμπα» υιοθετούν αυτή τη φορά υπουργοί-«συνδικαλιστές» και ο Κυριάκος Μητσοτάκης τους ανέχεται, μέχρι να χάσει εντελώς τον έλεγχο και «απλώς (να) προεδρεύει».

Ας δούμε την εικόνα και τις αιτίες της.

Πρώτον, ο πρωθυπουργός εξαγγέλλει ότι θα δοθούν αυξήσεις στα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων. Και ο αρμόδιος υπουργός (Δένδιας), που τις ανακοινώνει, εξηγεί ότι αυτό θα γίνει επειδή ο ίδιος κατάφερε να κάνει οικονομίες στο υπουργείο του κι έτσι βρέθηκε ο «δημοσιονομικός χώρος». Δεν ακούσαμε τον επί του Προϋπολογισμού αρμόδιο υπουργό, δεν ξέρουμε αν ρωτήθηκε κάν.

Δεύτερον, αφού βρέθηκε «δημοσιονομικός χώρος», δηλαδή στα απλά ελληνικά αφού «λεφτά υπάρχουν», ξεπετάχθηκε ένα τσούρμο βουλευτών, πρώην υπουργών και( εδώ είναι το θέμα) νυν υπουργών, που απαίτησε ανάλογες αυξήσεις να δοθούν σε όλους τους ένστολους (Αστυνομία, Πυροσβεστική, Λιμενικό). Και ο μεν ένας από τους υπουργούς- «συνδικαλιστές» (Κικίλιας) έχει υπό τις διαταγές τους μέρος αυτών των ενστόλων, άρα «δικαιούται», όπως ο Δένδιας. Ο άλλος (Γεωργιάδης) γιατί ανακατεύεται; Γιατί δεν ζητάει αυξήσεις για τους δικούς του, της υγείας;

Υπάρχουν διάφορες απαντήσεις σε όλα αυτά. Μια είναι ότι η κατηγορία των ενστόλων (συν γυναιξί και τέκνοις κτλ) είναι πολυπληθής. Είναι και προνομιακοί ψηφοφόροι της ΝΔ, άρα οι διαμαρτυρόμενοι βουλευτές και υπουργοί τούς βλέπουν σαν ψήφους.

Μια δεύτερη απάντηση, συναφής, δίνει η γνωστή ρήση «όπου φτώχεια και γκρίνια». Κι εδώ μιλάμε για πολιτική και εκλογική φτώχεια. Μετά το 28% της ΝΔ στις ευρωεκλογές και με τη δημοσκοπική κατατρακύλα να συνεχίζεται, οι βουλευτές της ΝΔ ζουν σε συνεχή ανασφάλεια. Μάλιστα, αν στις επόμενες εκλογές δεν πιάσει το 25% και δεν πάρει το περίφημο μπόνους,  από τους 158 του 2023 είναι αμφίβολο αν θα επανεκλεγούν οι μισοί.

Γι’ αυτό όσα βλέπουμε αυτές τις μέρες:

Πρώτον, έχουν μια κωμική διάσταση. Δυο υπουργοί λένε δημόσια στον πρωθυπουργό «γιατί κάνεις το χατίρι μόνο του Δένδια, να δώσεις και σε μας  λεφτά». Ο πρωθυπουργός βάζει τον εκπρόσωπό του να τους «μαλώσει», τους ειρωνεύεται  σαν δήθεν ευαίσθητους και «τιμωρεί» προσωρινά  τον έναν (Άδωνη) αναβάλλοντας την περατζάδα του από το υπουργείο του. Υπουργοί που κάνουν τέτοιον εσω-κυβερνητικό συνδικαλισμό δεν μπορούν να παραμένουν στην κυβέρνηση. Αλλά είναι φανερό ότι ο νυν πρωθυπουργός είναι σε αδυναμία να κάνει το αυτονόητο, να τους πάρει την υπουργική καρέκλα.

Δεύτερον, υπάρχει και κάτι σοβαρότερο. Κατά τις πρωθυπουργικές διαβεβαιώσεις, οι εκλογές θα γίνουν το 2027. Έτσι θα πάμε; Κάθε λίγο και λιγάκι θα βγαίνουν υπουργοί και βουλευτές που δεν έγιναν υπουργοί και θα λένε «δώσε και μένα Κυριάκο»; Δεν δικαιούται, για παράδειγμα, ένας θεοσεβούμενος της ΝΔ να ζητήσει, εκτός από τους ενστόλους, να πάρουν αύξηση και οι ρασοφόροι; Τι θα συμβεί αν, υπό την πίεση αυτών των εσωκομματικών πιέσεων και των χαμηλών δημοσκοπικών επιδόσεων και του φόβου μιας εκλογικής ήττας, ο ένας Κυριάκος (Μητσοτάκης) πει στον άλλο Κυριάκο (Πιερακάκη, του Οικονομικών) «ε, ας ανοίξουμε το πουγγί»;

Θυμίζουμε, πάντως, ότι την τελευταία φορά που ένας υπουργός Οικονομικών πήγε να αντισταθεί στο τίναγμα της μπάνκας ζητώντας να ληφθούν μέτρα και ο πρωθυπουργός του απάντησε «ασ ‘τα για αργότερα», χρεοκοπήσαμε! Και για όσους δεν θυμούνται, εκείνος ο υπουργός και ο πρωθυπουργός ήταν του ίδιου (με το σημερινό) κόμματος .

Μα, θα πει κανείς, σήμερα η οικονομία «πετάει». Και τότε (2007-2009) ήταν «θωρακισμένη». Και μετά ήρθαν τα Μνημόνια.

Εν κατακλείδι, ο κ. Μητσοτάκης, οι υπουργοί και οι βουλευτές του καλά κάνουν και φοβούνται το 28% των ευρωεκλογών και το 25% (και κάτω) των δημοσκοπήσεων. Αυτό που δεν έχουν δικαίωμα να κάνουν είναι να υιοθετήσουν το «δώστε και σώστε». Διότι το παρελθόν έχει δείξει ότι, αν έχεις πάρει την κατηφόρα, δεν σώζεσαι όσα και να δώσεις. Μπορείς, όμως, να οδηγήσεις σε νέα χρεοκοπία.

Όπως το έχει πει ο Αμερικανός φιλόσοφος Τζορτζ Σανταγιάνα: «Όποιος ξεχνάει το παρελθόν είναι καταδικασμένος να το ξαναζήσει»…