“Τουλάχιστον με τον Τραμπ δεν θα γίνουν τα παιδιά μας gay”

Σύμφωνα με ρεπορτάζ του CNN, ο πρόεδρος Τραμπ σχεδιάζει, για τον Ιούνιο, μία στρατιωτική παρέλαση μήκους έξι χιλιομέτρων προκειμένου να εορταστούν τα 250 χρόνια του αμερικανικού στρατού, αλλά και τα 79 χρόνια παρουσίας του σπουδαίου άνδρα στον πλανήτη.

O υπουργός Εσωτερικών των ΗΠΑ και επιφανή μέλη των Ρεπουμπλικάνων δηλώνουν ότι υπάρχει χώρος στο όρος Ράσμορ προκειμένου να φιλοτεχνηθεί και το πρόσωπο του Ντόναλντ Τραμπ δίπλα στους άλλους προέδρους. Να, ήδη διατίθεται προς πώληση και η σχετική αφίσα που βλέπετε στη φωτογραφία.

Σας φαίνονται αρκετά γελοία για να είναι επικίνδυνα; Κάνετε λάθος. Η γελοιότητα καταδεικνύει τον βαθμό της επικινδυνότητας. Άλλωστε ο πρόεδρος αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο να διεκδικήσει και τρίτη θητεία αν και αυτό απαγορεύεται από το αμερικανικό σύνταγμα. Ο συνταγματικός περιορισμός ορίζει ότι κανένας δεν μπορεί να εκλεγεί πρόεδρος για δεύτερη φορά. Αν όμως εκλεγεί ως αντιπρόεδρος και στη συνέχεια ο πρόεδρος παραιτηθεί, τότε δεν υπάρχει κώλυμα – κατά τους φίλους του Τραμπ.

Στην Αμερική συμβαίνουν απίστευτα πράγματα. Και επικίνδυνα. Για όλους. Διότι όσα γεννιούνται στην Αμερική, στη συνέχεια μεταλαμπαδεύονται στον υπόλοιπο κόσμο. Αν έχετε είκοσι λεπτά, παρακολουθήστε αυτό το βίντεο με όσα λέει ο Ομπάμα, στην πρώτη του, ουσιαστικά, κριτική απέναντι στη διαχείριση Τραμπ. Περιγράφει μία κυβέρνηση στυγνών εκβιαστών με καθεστωτική νοοτροπία. Μιλάει για το πώς εκβιάζονται επιχειρήσεις και πανεπιστήμια προκειμένου να χορέψουν στο ρυθμό που δίνει ο Τραμπ. «Φανταστείτε να τα είχα κάνει εγώ αυτά», λέει ο Ομπάμα.

Αλλά και σε επίπεδο καθημερινότητας, η παλαβομάρα της Ουάσινγκτον παρεμβαίνει στις ζωές μας. Αν καταλάβετε με ποιον τρόπο υπολόγισαν τους δασμούς που επέβαλαν οι ΗΠΑ σε όλο τον κόσμο, θα χτυπήσετε το κεφάλι σας στον τοίχο. Έκαναν μπακαλίστικες διαιρέσεις, ενώ υπάρχει έντονη η υποψία ότι απλώς ρώτησαν το ChatGPT. Και με μία κίνηση ο πρόεδρος Τραμπ έκανε στον παγκόσμιο καπιταλισμό μεγαλύτερη ζημιά από εκείνη που είχε ονειρευτεί ο Λένιν. Οι, εν Ελλάδι, αφελείς οπαδοί του προέδρου πανηγυρίζουν επειδή μειώνεται η τιμή του πετρελαίου. Δεν αντιλαμβάνονται ότι μειώνεται επειδή η παγκόσμια οικονομία οδηγείται σε ύφεση και συνεπώς θα υπάρχει μικρότερη ζήτηση. Και όταν βλέπω τα διεθνή χρηματιστήρια να καταρρέουν, θυμάμαι την Αφροδίτη Λατινοπούλου να χορεύει το YMCA.

Γιατί δεν μας λέει τώρα τι σκέφτεται για την πολιτική του προέδρου Τραμπ;

Που λέτε έτσι όπως κυλάει η Ιστορία, το πρόβλημα δεν είναι μόνο πολιτικό ή οικονομικό. Είναι και πολιτισμικό. Η Αμερική που γνωρίζαμε και κάποιοι μάλιστα αγαπήσαμε, αρχίζει και σβήνει, δίνει τη θέση της σε μία δυστοπία που προσθέτει στοιχεία ρεαλισμού στο Handmaid’s Tale. Κάποτε η Αμερική ήταν κάτι φωτεινό. Με πολλές σκιές, αλλά φωτεινό. Τώρα αρχίζει και σκεπάζεται από ένα γκρι σύννεφο.

Ολα αυτά δημιουργούν και ένα δικό μας εσωτερικό αστείο. Ξοφλάει ο αντιαμερικανισμός, θα μείνει το ΚΚΕ και η Αριστερά χωρίς συνθήματα. Οι ΗΠΑ πλέον δεν θέλουν παρεμβάσεις και πολέμους, μαζεύονται στο καβούκι τους, χτυπούν αλύπητα τον καπιταλισμό και εξελίσσονται στον καλύτερο φίλο της Ρωσίας. Μα, τι άλλο να ζητήσει ένας αριστερός; Και οι δεξιοί μια χαρά είναι. Εντάξει, μπορεί να τους προβληματίζουν κάπως οι δασμοί που πλήττουν τον φιλελευθερισμό, πάνω στον οποίο οικοδομήθηκε η Αμερική και αυτό που αποκαλούμε «ελεύθερος κόσμος», αλλά τουλάχιστον δεν θα γίνουν τα παιδιά μας gay.