Natalia Lafourcade – Cancionera: Ένα όνειρο με άρωμα Μεξικού

Καλλιτέχνις: Natalia Lafourcade
Άλμπουμ: Cancionera
Δισκογραφική Εταιρεία: Sony Music Latin
Ημερομηνία Κυκλοφορίας: 26 Απριλίου 2025
Είδος: Latin Folk / Orchestral Folk / Contemporary Songcraft
Μορφή Κριτικής: Digital / Vinyl / CD Listening

Το Cancionera δεν είναι μια διακοπή ή μια μεταστροφή στην πορεία της Lafourcade. Είναι μια φυσική επέκταση του έργου που άρχισε με τα Musas και συνέχισε με το Un Canto por México. Εκεί που τα προηγούμενα έργα αναζητούσαν να ξαναφωτίσουν συλλογικές μνήμες, το Cancionera επιχειρεί κάτι πιο δύσκολο: να επιτρέψει στην ίδια τη φωνή να γίνει φορέας της διάρκειας, όχι μέσα από την αναπαράσταση, αλλά μέσα από τη βίωση της μετάβασης. Σε έναν κόσμο όπου η μνήμη συρρικνώνεται σε τεχνική και αναπαράσταση, η Lafourcade επιλέγει το μόνο που έχει πραγματικό βάρος: την απλή, εκτεθειμένη αλήθεια.

Το Cancionera δεν είναι επιστροφή στη ρίζα. Είναι συγχώνευση: της ρίζας με τη συνείδηση, της παράδοσης με τη σύγχρονη ευαισθησία. Η Cancionera δεν είναι μόνο η Natalia Lafourcade. Είναι η φωνή όλων των γυναικών που τραγούδησαν πριν από εκείνη, η φωνή που άντεξε μέσα στον χρόνο χωρίς να εξαφανιστεί. Το άλμπουμ λειτουργεί ως ζωντανό αρχείο: όχι αναπαράσταση ενός παρελθόντος, αλλά ζώσα μετάδοση ενός τρόπου να υπάρξεις μέσα από το τραγούδι. Κάθε εκτέλεση εδώ δεν επιχειρεί να αποτυπώσει το πρωτότυπο. Επιχειρεί να συνεχίσει τη ροή του.

Η Natalia Lafourcade, μετά το De Todas Las Flores, επιστρέφει με ένα άλμπουμ ηχογραφημένο ζωντανά σε μία λήψη, σε αναλογική ταινία, με τη συνοδεία 18 μουσικών, εγχόρδων, πνευστών και καλεσμένων όπως οι El David Aguilar, Israel Fernández και Los Hermanos Gutiérrez. Ο ήχος είναι οργανικός, διάφανος, ανοιχτός — αλλά κάθε τι που ακούγεται είναι προσεκτικά τοποθετημένο.

Η παραγωγή του Adán Jodorowsky και το sound design του Soundwalk Collective δεν θολώνουν την παρουσία της Lafourcade: την πλαισιώνουν με λεπτότητα. Τα έγχορδα, τα πνευστά και τα κρουστά τοποθετούνται όχι ως υπόστρωμα, αλλά ως ηχητικό πεδίο χαμηλής πυκνότητας: οι γραμμές τους λειτουργούν σαν αργές διατρήσεις αέρα, και όχι ως συνοδεία. Το γεγονός ότι το άλμπουμ ηχογραφήθηκε ζωντανά σε μία λήψη σε αναλογική ταινία, εντείνει τη ζεστασιά, το βάθος και τη φυσική απόκριση του ήχου. Το ambient design του Soundwalk Collective δεν καλύπτει· απλώς επιμηκύνει τη διαμονή του ήχου μέσα στον χώρο, διατηρώντας το χρονικό βάρος κάθε αναπνοής και κάθε παύσης.

Το άλμπουμ αρχίζει με το “Apertura Cancionera”, μια ατμοσφαιρική εισαγωγή που χτίζεται σε πιάνο και κιθάρα, πριν φέρει τη φωνή μέσα από πέπλο εγχόρδων.
Το “Cancionera” είναι ύμνος προς την ίδια της τη φωνή: ένας διάλογος με το alter ego που γεννήθηκε από τη ζωή της μέσα στο τραγούδι.
Το “Cocos en la Playa” και το “Cariñito de Acapulco” φωτίζουν την ελαφρότητα του son jarocho και της παραλίας, χωρίς να γίνονται γραφικά.

Στο “Cancionera”, η Lafourcade απευθύνεται στη φωνή της ως συνοδοιπόρο: «Cancionera, canta libre al viento / Cancionera, siempre canta tu verdad» («Τραγουδίστρια, τραγούδα ελεύθερη στον άνεμο / Τραγουδίστρια, πάντα να τραγουδάς την αλήθεια σου») — καλώντας τη φωνή να είναι αληθινή ακόμα κι αν οι εξωτερικές συνθήκες χαθούν ή αλλάξουν. Είναι ένας ύμνος στην αντοχή του τραγουδιού πέρα από τη φθορά της φήμης και της αναγνώρισης.

Στο “Amor Clandestino”, σε συνεργασία με τον Israel Fernández, ο στίχος εκφράζει την εσωτερική ένταση μιας αγάπης που δεν μπορεί να υπάρξει ελεύθερα: ένας έρωτας που ζει στα κρυφά, στο περιθώριο, και που χρωματίζεται από επιθυμία αλλά και βαθύ πόνο. Η Lafourcade και ο Fernández παραδίδουν τις λέξεις με αναπνοές και διακοπές, σαν να φοβούνται ότι το ίδιο το όνομα του έρωτα μπορεί να τον προδώσει.

Το “Amor Clandestino” με τον Israel Fernández είναι η συναισθηματική κορυφή: ένα μινόρε bolero με μόνο πιάνο, κοντραμπάσο και κρουστά, όπου οι φωνές στροβιλίζονται σε απόγνωση και επιθυμία. Η “Mascaritas de Cristal” χτίζει ρομαντική ένταση με κοντραμπάσο και τσέλο να συνομιλούν γύρω από τη φωνή.

Στο “La Bruja (Versión Cancionera)”, η κιθάρα της Lafourcade και το αφαιρετικό ambient του Soundwalk Collective δημιουργούν έναν χώρο σχεδόν φαντασματικό.

Η “La Bruja” είναι ένα μυστηριακό παραδοσιακό τραγούδι της Veracruz, που συνδέεται με αρχαίες μαγικές πρακτικές και την παράδοση της La Huasteca. Η Lafourcade αποφεύγει την εξωτική υπερβολή και αποδίδει την “La Bruja” με υποτονική δέηση, αφήνοντας την ατμόσφαιρα να απορροφήσει το τραγούδι.

Στο “Luna Creciente”, οι Los Hermanos Gutiérrez φέρνουν ένα έρημο, διαχρονικό βάθος με τις κιθάρες τους.

Το “Cariñito de Acapulco” ανήκει στην παραθαλάσσια μουσική παράδοση της Costa Chica και μεταφέρει τη χαλαρότητα και τη φωτεινότητα της ζωής δίπλα στη θάλασσα, με ρυθμούς που αντηχούν τη χαρά του μικρού τόπου.

Η “Lágrimas Cancioneras” — μια οργανική σύνθεση για έγχορδα και πνευστά — και οι ακουστικές εκδοχές των “Amor Clandestino” και “Cancionera” κλείνουν το άλμπουμ με πικρή τρυφερότητα.

Το Cancionera δεν αναπαριστά την παράδοση ως φόρμα. Τη χρησιμοποιεί ως μηχανισμό να μιλήσει για τη μνήμη, την απώλεια, την επιβίωση της αγάπης μέσα από τον χρόνο.

 Κρίσιμη Φράση

Οργανικό, βαθύ, αναστοχαστικό. Ένα άλμπουμ που δεν ντύνεται την αυθεντικότητα — την ζει.