Το μήνυμα Μητσοτάκη: Όποιος δεν είναι υπέρ μου, είναι με Πούτιν και Ερντογάν

Στην εισαγωγική τοποθέτησή του στο σημερινό υπουργικό συμβούλιο, ο πρωθυπουργός χαρακτήρισε τη Ρωσία στρατηγική απειλή. “Όλα πια δείχνουν πως η Μόσχα επιδιώκει μέσω της οικονομικής πίεσης να δημιουργηθεί και κοινωνική αναταραχή, αλλά και πολιτική αστάθεια στο εσωτερικό των χωρών που αντιδρούν στα σχέδιά της. Είναι το κόστος που αναλαμβάνει το μέτωπο της ελευθερίας, του Διεθνούς Δικαίου και της Δημοκρατίας”, ανέφερε ο κ. Μητσοτάκης.

Πρόσθεσε ότι “όσοι έχουν αμφιβολίες δεν έχουν παρά να δουν πόσο οργανωμένοι είναι οι ρωσικοί εκβιασμοί στην ενέργεια και πώς η ακρίβεια επιχειρείται να γίνει καταλύτης, ώστε να μεγεθύνονται επιμέρους ζητήματα και να αμφισβητούνται, ενίοτε συνολικά, εθνικές κυβερνήσεις. Πού; Στα κράτη εκείνα που στο όνομα της Ουκρανίας υπερασπίστηκαν και υπερασπίζονται την ειρήνη, το απαραβίαστο των συνόρων και τη δημοκρατική ομαλότητα στην ήπειρό μας. Ο κύριος Πούτιν δεν το κρύβει, ούτε όμως το κρύβει και ο κύριος Ερντογάν , που δημοσίως έχει δηλώσει ότι θα ήθελε άλλη κυβέρνηση στην Αθήνα”.

Το έθνος είμαι εγώ!

Τι είπε στην ουσία ο Κυριάκος Μητσοτάκης:

1. Οι “εχθρικές ξένες δυνάμεις” θέλουν την πτώση της κυβέρνησής του -προφανώς για να έρθει στα πράγματα μια πιο “βολική” κυβέρνηση. Κατά συνέπεια, όποιος-α επιδιώκει την πτώση της κυβέρνησης, παίζει το παιχνίδι του “εχθρού”.

2. Στο πλαίσιο του “σχεδίου αποσταθεροποίησης” ορισμένα “επιμέρους ζητήματα μεγεθύνονται” για να ανατραπούν κυβερνήσεις. Κατά συνέπεια, όποιος-α κάνει πολλή φασαρία για τις υποκλοπές, παίζει το παιχνίδι του “εχθρού”.

Ο πρωθυπουργός μάς λέει εν ολίγοις ότι “το έθνος είμαι εγώ”. Κατά συνέπεια, όποιος-α δεν είναι υπέρ μου, είναι με τον τον Πούτιν και τον Ερντογάν. Αυτή η προσέγγιση φέρνει βέβαια στον νου τον λόγο του μετεμφυλιακού κράτους που χώριζε τους πολίτες σε εθνικόφρονες και μιάσματα.

Κλίνατε επί δεξιά

Η γραμμή που υιοθετεί ο κ. Μητσοτάκης, είναι και τοξική και ανορθολογική. Τοξική γιατί δηλητηριάζει την πολιτική ζωή, υπονομεύοντας κάθε δυνατότητα σοβαρού πολιτικού διαλόγου. Ανορθολογική γιατί κανένας άνθρωπος που κρίνει τα πολιτικά πράγματα με βάση τη λογική (χωρίς ιδιοτέλεια βέβαια), δεν μπορεί να ανιχνεύσει τη συνένδεση της παγίδευσης των τηλεφώνων των Ανδρουλάκη και Κουκάκη με τις γεωπολιτικές επιδιώξεις των Πούτιν και Ερντογάν. Άλλωστε, ούτε ο πρωθυπουργός ούτε τα τρολ του διαδικτύου που διακινούν την εν λόγω θεωρία συνωμοσίας, δεν προσκομίζουν κάποια απόδειξη για να στηρίξουν τους ισχυρισμούς τους.

Ωστόσο, η γραμμή Μητσοτάκη δεν είναι αποτέλεσμα παρόρμησης, αλλά πολιτικού σχεδιασμού. Το επιτελείο του Μαξίμου αντιλαμβάνεται ότι οι υποκλοπές κάνουν ανεπανόρθωτη ζημιά στη Νέα Δημοκρατία, ιδιαίτερα στα κεντρώα ακροατήρια της. Γι’ αυτό, κάνει μια τακτική υποχώρηση, επιδιώκοντας να συσπειρώσει της Δεξιά και την Ακροδεξιά επισείοντας εθνικές απειλές τις οποίες μόνο ο κ. Μητσοτάκης μπορεί να αντιμετωπίσει με επάρκεια. Ο έξωθεν κίνδυνος αποτελεί πάντοτε το έσχατο καταφύγιο των συντηρητικών κυβερνήσεων όταν στριμώχνονται.

Χαρακτηριστή της δεξιάς στροφής της κυβέρνησης είναι και η αποστροφή του πρωθυπουργού για το μεταναστευτικό/προσφυγικό: “Το μεταναστευτικό, το οποίο αντί των μαζικών κυμάτων που αντιμετωπίσαμε πριν από δύο και κάτι χρόνια, εμφανίζεται τώρα με το προσωπείο των δήθεν «ανθρωπιστικών εισβολών» από ομάδες οι οποίες όμως μετακινούνται συντονισμένα”. Ο Φαήλος Κρανιδιώτης δεν θα μπορούσε να μη συμφωνήσει…