Ο Πούτιν και ένα ερώτημα για κάθε Ευρωπαίο

Η απόφαση της Gazprom να διακόψει την παροχή φυσικού αερίου στην Ευρώπη μέσω του αγωγού Nord Stream 1, δεν πρέπει να ξάφνιασε κανέναν στις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες. Όσο το μέτωπο της Δύσης απέναντι στη Ρωσία παραμένει αρραγές, τόσο θα αυξάνονται οι ρωσικές πιέσεις.

Η τελευταία απόφαση όμως των επτά ισχυρότερων οικονομικά χωρών, να επιβάλουν πλαφόν στην τιμή του ρωσικού φυσικού αερίου που παραδίδεται μέσω αγωγών, εξόργισε τη Μόσχα. Είναι χαρακτηριστικό, πως ακόμα και στις τεταμένες δεκαετίες του Ψυχρού Πολέμου, η Σοβιετική Ένωση διατήρησε τη ροή αερίου προς την Ευρώπη ανέπαφη, γεγονός που καταδεικνύει τη σφοδρότητα με την οποία οι δύο πλευρές σήμερα αντιμετωπίζουν τη σύγκρουση.

Γαλλία και Γερμανία ανακοίνωσαν συνεργασία στην ενεργειακή επάρκεια τους επόμενους μήνες, ενώ σε ευρωπαϊκό επίπεδο γίνεται σημαντική προσπάθεια εξασφάλισης αποθεμάτων φυσικού αερίου από εναλλακτικές πηγές. Ήδη το Βερολίνο έχει καταφέρει να αυξήσει τα κρατικά αποθέματα στο 85% της συνολικής αποθηκευτικής του ικανότητας, ενώ η Ευρωπαϊκή Επιτροπή επεξεργάζεται σειρά κινήτρων τόσο για τον περιορισμό της κατανάλωσης, όσο και για τη στήριξη επιχειρήσεων και νοικοκυριών που πλήττονται.

Η Ρωσία από την πλευρά της, χρησιμοποιώντας το φυσικό αέριο ως όπλο, αυξάνει τεχνητά τις τιμές δοκιμάζοντας τις αντοχές της ευρωπαϊκής οικονομίας, αλλά κυρίως την ευρωπαϊκή συνοχή. Το Κρεμλίνο επιχειρεί τις τελευταίες εβδομάδες συστηματικά να διχάσει τις ευρωπαϊκές κοινωνίες. Διακινεί συνεχώς απειλές για ένα παγωμένο χειμώνα, ευελπιστώντας πως οι κοινωνικές αντιδράσεις θα κάμψουν αντιστάσεις των Ευρωπαίων ηγετών.

Παρά το γεγονός πως οι κλειστοί αγωγοί θα πλήξουν σημαντικά και τα ρωσικά κρατικά έσοδα, η Μόσχα, σε ένα ιδιότυπο ‘παίγνιο της κότας’, ελπίζει πως οι ευρωπαϊκές ηγεσίες θα υποφέρουν περισσότερο και μη έχοντας πολλές εναλλακτικές επιλογές, θα υποκύψουν στις ρωσικές διεκδικήσεις. Δεν είναι κρυφό πως η κόπωση που έχει προκληθεί στο ευρωπαϊκό ακροατήριο για όσα συμβαίνουν στην Ουκρανία, προβληματίζει.

Σύμφωνα με στοιχεία που δημοσίευσε η Google τις προηγούμενες ημέρες, το ενδιαφέρον αναζητήσεων για την Ουκρανία έχει επανέλθει στα προπολεμικά επίπεδα. Αυτό το γεγονός έχει αφήσει χώρο σε φιλορωσικές δυνάμεις, που με πρόσχημα το κόστος της ενεργειακής κρίσης, επιχειρούν να υπονομεύσουν στο δημόσιο διάλογο αρκετών δυτικών χωρών, την κοινή στάση της Δύσης απέναντι στις ρωσικές θηριωδίες στα ουκρανικά εδάφη.

Αξίζει όμως τον κόπο οι Ευρωπαίοι πολίτες να πληρώνουν το τίμημα για ένα πόλεμο χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά από το κατώφλι των σπιτιών τους; Η απάντηση είναι προφανής, ιδιαίτερα σε χώρες σαν την Ελλάδα, που δέχονται σημαντικές προκλήσεις εξ’ Ανατολάς.

Οφείλουν όμως οι ευρωπαίοι πολιτικοί, να εξηγήσουν με απλό και κατανοητό τρόπο, πως ειδικά σ’ αυτή τη μάχη, πρέπει να αντισταθούμε. Διαφορετικά, η πόρτα του φρενοκομείου και της αμφισβήτησης των συνόρων, θα έχει ανοίξει για τα καλά. Κι’ εκεί το κόστος θα είναι πολλαπλό.

*Ο Νίκος Λυσιγάκης είναι διεθνολόγος.

Ακολουθήστε το News247.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις