ΑΡΜΑΓΕΔΔΩΝ ΣΤΗ ΓΗ; ΙΣΩΣ ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΤΟΙΜΟΙ ΝΑ ΤΟΝ ΑΠΟΦΥΓΟΥΜΕ

Τούτη την στιγμή είμαστε στις απαρχές της έκτης μαζικής εξαφάνισης των ειδών. Την προκαλεί ο άνθρωπος.

Υπεύθυνο για την πέμπτη (πριν 66.000.000 χρόνια) που εξαφάνισε πολλά είδη με πρώτο τους δεινόσαυρους, ήταν ένα τεράστιο σώμα του ηλιακού συστήματος: ο αστεροειδής Chicxulub -μεγέθους Έβερεστ- που προκάλεσε κρατήρα πλάτους 180 χιλιομέτρων. Αυτό που σήμερα είναι η χερσόνησος Yucatán, στον Κόλπο του Μεξικού.

• Η κινητική ενέργεια που απελευθερώθηκε, ήταν ίση με την έκρηξη 300.000.000 πυρηνικών βομβών.
• O θερμικός παλμός από τα θερμαινόμενα συντρίμμια εξαπλώθηκε σε όλη την υδρόγειο
• H δύναμη της σύγκρουσης δημιούργησε κρουστικά κύματα που προκάλεσαν σεισμούς, στη συνέχεια τσουνάμι και πυρκαγιές.
• Η σκόνη και τα συντρίμμια εκτοξεύθηκαν σε απόσταση έως 4.000 χιλιόμετρα.
• Η σκόνη και η αιθάλη έκαναν τις ημέρες, νύχτες για μήνες.
• Aυτό οδήγησε σε πυρηνικό χειμώνα, με περιορισμένη φωτοσύνθεση που τροφοδοτεί τις περισσότερες ζωές
• Έτσι ήλθε η κατάρρευση των οικοσυστημάτων σε γη και νερό.

Μια στιγμή να δείξω και εικόνα

Ναι, ορθώς σου ήλθε στο μυαλό ότι αυτός είναι ο λόγος που η ΝΑSA και άλλες διαστημικές υπηρεσίες του πλανήτη, επενδύουν δισεκατομμύρια και κοινές εργατοώρες στη δημιουργία αμυντικού συστήματος.

Συν την πρόσφατη ανακάλυψη 104 επιπλέον αστεροειδών που απειλούν τη Γη.

‘Ετσι, πρόσφατα είχαμε τις εικόνες του πρώτου τεστ για τον έλεγχο προστασίας του πλανήτη από διαστημικές απειλές. Πέρασε στην ιστορία ως DART (Double Asteroid Redirection Test).

Παρεμπιπτόντως, ο Δίμορφος -όπου έπεσε ο DART για να του αλλάξει την πορεία- δεν μας απειλούσε. Απλά τσεκάραμε ότι μπορούμε να στείλουμε κάπου αλλού κάτι που έρχεται κατά πάνω μας. Αποδείχθηκε ότι μειώθηκε η ταχύτητα κατά 1.34 χιλιοστά ανά δευτερόλεπτο.

Η NASA ανακοίνωσε πως ο DART έκανε δουλίτσα και μάλιστα ήταν καλύτερη από ό,τι περίμεναν αυτοί που έφτιαξαν το project. Για την ακρίβεια, εκτιμούσαν πως θα υπάρχει διαφορά 10 λεπτών, με τον πύραυλο να μειώνει την τροχιά του αστεροειδούς, κατά 32 λεπτά. Έτσι ο Δίμορφος χρειάζεται τώρα, 11 ώρες και 23 λεπτά για να γυρίσει γύρω από τον ‘σύντροφο’ του.

“Η NASA είναι πολύ σοβαρή ως προς την αμυντική προστασία του πλανήτη” δήλωσε η διεθύντρια του Planetary Science Division, Lori Glaze στο Wired. Ο επικεφαλής της National Aeronautics and Space Administration, Bill Nelson κατέληξε στο “όλοι έχουμε την ευθύνη να προστατεύσουμε τον πλανήτη μας (σ.σ. εννοώντας όλες τις σχετικές υπηρεσίες -όπως το European Space Agency). Η αποστολή που κάναμε δείχνει πως η NASA είναι έτοιμη για ό,τι ‘πετάξει’ προς το μέρος μας το σύμπαν”.

Οι επιστήμονες δεν είχαν ακριβώς ‘δέσει’ το λόγο που οδήγησε στην εξαφάνιση των δεινοσαύρων. Εννοώ δεν υπήρχε ομοφωνία ή άκρα βεβαιότητα.

Σύμφωνα με το Science X, το 1980 δυο ερευνητές είχαν προτείνει την ιδέα της διάλυσης της Γης από τεράστιο μετεωρίτη, που γέμισε τον πλανήτη μας σκόνη, συντρίμμια και αέρια. Στοιχεία -που όπως είχε ειπωθεί- άλλαξαν άρδην το κλίμα.

Το γεγονός που τους οδήγησε προς αυτήν την κατεύθυνση ήταν οι υψηλές ποσότητες ιριδίου (είναι σχετικά σπάνιο στον πλανήτη μας και σε αφθονία στους μετεωρίτες) που είχαν μετρηθεί σε γεωλογική ζώνη, όπου βρέθηκαν πολλά απολιθώματα.

Η θεωρία αυτή υποστηρίχθηκε μετά την ανακάλυψη τεράστιου κρατήρα που δημιουργήθηκε από την πρόσκρουση, κοντά στη χερσόνησο Γιουκατάν του Μεξικού.

Το 2016, οι επιστήμονες έκαναν διάτρηση στον κρατήρα και κατάφεραν να καταλήξουν στο συμπέρασμα ότι η πρόσκρουση που τον προκάλεσε ήταν αρκετά ισχυρή, ώστε να στείλει θανατηφόρες εξατμίσεις πετρωμάτων και αερίων στην ατμόσφαιρα.

Οι Ινδοί επέμεναν στη δική τους θεωρία, την οποία βάσισαν πάνω στις τεράστιες ποσότητες ροής λάβας που εμφανίστηκαν στην ίδια περίπου χρονική περίοδο. Προηγήθηκε έκρηξη που οδήγησε στη δημιουργία ηφαιστειακού βράχου 517.997 τετραγωνικών χιλιομέτρων και πάχους 1.828 μέτρων.

Και σε αυτήν τη γωνιά της Γης υποστήριξαν πως η έκρηξη θα μπορούσε να ήταν αρκετά ισχυρή, ώστε να γεμίσει τον αέρα με επικίνδυνες ποσότητες διοξειδίου του άνθρακα και άλλων αερίων -και κατ’ επέκταση να αλλάξει δραστικά το κλίμα της Γης.

Σήμερα ξέρουμε πως και τα δυο είναι σωστά ως απαντήσεις, με το Smithsonian Magazine να διευκρινίζει πως στην εξέλιξη της ιστορίας δεν ήταν νεκροί όλοι οι δεινόσαυροι. Βλέπεις, δεν έμοιαζαν όλοι όσοι υπήρχαν προ 165 εκατομμυρίων χρόνων με τα γιγάντια ερπετά πλάσματα που βλέπουμε στις ταινίες.

Στην πραγματικότητα, τα πουλιά είναι δεινόσαυροι, καθώς εξελίχθηκαν από μικρά και φτερωτά πλάσματα που μοιάζουν με αρπακτικά και αποτελούν ένα ‘κλαδί’ στο οικογενειακό δέντρο των δεινοσαύρων.

Πίσω στο θέμα μας, η πρόσκρουση του αστεροειδή Chicxulub στη Γη κίνησε αλυσίδα κατακλυσμικών γεγονότων. Αυτά εξαφάνισαν το 75% της ζωής στη Γη.

Πρόσφατη μελέτη μοντελοποίησης προτείνει ότι δυόμισι λεπτά μετά την πρόσκρουση, ‘σηκώθηκε’ στο σημείο ένα πανύψηλο τείχος νερού (ύψους 4,5 χιλιομέτρων) που γρήγορα υποχώρησε.

Δέκα λεπτά αργότερα, σε απόσταση έως 220 χιλιομέτρων ένα κύμα τσουνάμι (ύψους 1,5 χιλιομέτρου) άρχισε να σαρώνει τον ωκεανό προς όλες τις κατευθύνσεις.

Άλλη έρευνα που ανέλυσε γεωλογικά αρχεία εκείνης της εποχής, αποκάλυψε ότι ο καταστροφικός αντίκτυπος ενδέχεται να προκάλεσε σεισμό που διήρκεσε για εβδομάδες -αν όχι μήνες.

O επικεφαλής της μελέτης, Hermann Bermúdez του Montclair State University, είχε ανακαλύψει το 2014 σειρά από μικροσκοπικές γυάλινες σφαίρες και θραύσματα -μεγέθους περίπου 1 χιλιοστού- θαμμένα ανάμεσα στο ίζημα του νησιού Gorgonilla (ανοιχτά της δυτικής ακτής της Κολομβίας).

Είχαν σχηματιστεί την ημέρα της θανάσιμης επαφής που έστειλε ψηλά στην ατμόσφαιρα, τεράστιες ποσότητες λιωμένου υλικού. Αυτό ενώθηκε, ψύχθηκε και επέστρεψε στη Γη ως γυάλινες μπάλες και συντρίμμια σε ακανόνιστο σχήμα.

Φάνηκε πως ο αστεροειδής έπεσε σε θάλασσα, παραμορφώνοντας και το υποθαλάσσιο τοπίο, όπως φαίνεται μέχρι σήμερα.

Οι ερευνητές κατέγραψαν ρήγματα, ρωγμές και στοιχεία της διαδικασίας που λέγεται υγροποίηση (κορεσμένα ιζήματα που περιέχουν νερό ρέουν ελεύθερα υπό τη δονητική επίδραση ενός σεισμού), στο Μεξικό και τις ΗΠΑ.

Σύμφωνα με τα στοιχεία, ο σεισμός που συγκλόνισε τη Γη ήταν περίπου 50.000 φορές ισχυρότερος από τον σεισμό μεγέθους 9.1 Ρίχτερ που κατέστρεψε τη Σουμάτρα, το 2004.

Πρέπει να άντεξε για εβδομάδες ή ακόμα και μήνες, ώστε να κατέβουν τα συντρίμμια που εκτοξεύτηκαν στην ατμόσφαιρα -από την πρόσκρουση- και να φτάσουν στο περιβάλλον του ωκεανού, πριν εγκατασταθούν στον βυθό της θάλασσας.

Οι ζημιές που προκλήθηκαν από τον σεισμό έκαναν ακόμα χειρότερα τα ισχυρά τσουνάμι και την διανομή των ατμοσφαιρικών συντριμμιών.