“Flipping Coin”: Η μετέωρη στιγμή που πετάς ένα νόμισμα στον αέρα

Η έκθεση “Flipping Coin” του Αλέξανδρου Λάιου, που διοργανώνει ο ΟΠΑΝΔΑ σε επιμέλεια του Χριστόφορου Μαρίνου, παρουσιάζεται στο Κέντρο Τεχνών του Δήμου Αθηναίων έως τις 27 Νοεμβρίου.

Το άπλετο φως, σε συνδυασμό με το δίπολο αδυναμία/δύναμη του ανθρώπινου ματιού, δηλαδή της όρασης, είναι κεντρικό στοιχείο της έκθεσης “Flipping Coin”. Ο καλλιτέχνης Αλέξανδρος Λάιος μιλά στο NEWS 24/7 για το όραμα πίσω από αυτή τη σειρά έργων:

“Το βασικό ερέθισμα για αυτή τη δουλειά ήταν η αίσθηση που έχουμε όταν κοιτάζουμε απευθείας τον ήλιο. Η αντανακλαστική σύσπαση του προσώπου που ζαρώνει επειδή τα μάτια αντιδρούν στο έντονο φως. Μέσα από αυτή τη σχετικά απλή παρατήρηση επινοώ μια αφήγηση επιστημονικής φαντασίας”.

Μιλήστε μας για τον τίτλο της έκθεσης. Τι σημαίνει για εσάς το “Flipping Coin”, το πέταγμα του νομίσματος;

Το πέταγμα του νομίσματος αναφέρεται στη στιγμή της αιώρησης – όταν κοιτάζουμε το νόμισμα να αιωρείται πριν πέσει στο έδαφος. Όταν δηλαδή τα πράγματα είναι μετέωρα και με αβέβαιη έκβαση. Μια πολύ κοντινή μετάφραση του “Flipping Coin” θα μπορούσε να είναι το “κορόνα ή γράμματα”, που όμως αναφέρεται περισσότερο στο τυχαίο. Ήταν και μια από τις συζητήσεις που είχαμε με τον επιμελητή της έκθεσης, Χριστόφορο Μαρίνο, καταλήγοντας πως το “πέταγμα του νομίσματος” ήταν η αντιστοίχιση που χρειαζόμασταν στον αγγλικό τίτλο.

Πρόθεσή μου ήταν να περιγράψω μια συνθήκη αβεβαιότητας και ελπίδας την ίδια στιγμή, σε σχέση με τις ελπίδες και τα οράματα που ως άνθρωποι και κοινωνία εναποθέτουμε στην επιστήμη και τις “υποσχέσεις” της.

Μια ενεργή αφήγηση, επίσης, με αβέβαιη έκβαση για το επόμενο στάδιο της ιστορίας, όπως το πέταγμα του νομίσματος.

Πώς λειτουργούν ή ενεργοποιούνται τα γλυπτά σας έργα με την παρουσία του φωτός; Ποιο είναι το κόνσεπτ της σειράς “Wrinkled Portraits”;

Σε πολλά γλυπτά έργα χρησιμοποιώ ως βασικό μου υλικό τις ψηφιακές εκτυπώσεις. Το υλικό όπου γίνεται η εκτύπωση είναι πανί τεντοποιίας, με έντονη γλυπτικότητα όταν του δίνεται κίνηση. Σε συνδυασμό με τους αυτοκόλλητους καθρέφτες στην πίσω όψη του, αυξάνεται η αντανακλαστική του ιδιότητα. Αυτό από μόνο του αλληλεπιδρά με τον χώρο επιστρέφοντας φως. Σε κάποιες περιπτώσεις τοποθετώ επιπλέον τεχνητό φως μέσα ή επάνω στο γλυπτό για να κάνω ένα παιχνίδι με την ένταση και τη διαφάνεια ως φίλτρο. Η σχέση μου με το φως στη δουλειά μου είναι ένας τρόπος, ένα εργαλείο, το οποίο άλλοτε βοηθά στην παρατήρηση και άλλοτε τη δυσχεραίνει.

Στην περίπτωση των επιτοίχιων έργων, όπου το υλικό μου είναι ξανά το ίδιο, προσπαθώ να ξαναδώ το πορτρέτο και να περιγράψω την αίσθηση που έχουμε όταν κοιτάζουμε τον ήλιο. Να μιλήσω για την αλλοίωση των χαρακτηριστικών, δηλαδή της ύλης. Τα “πορτρέτα” αυτά έχουν τη διάσταση αφίσας κινηματογράφου, αυτές που συναντάμε στα “Προσεχώς”, και συμπεριλαμβάνονται με αυτόν τον τρόπο στην προσπάθειά μου να συνθέσω μια νέα ιστορία επιστημονικής φαντασίας. Έτσι, η σχέση των έργων, γλυπτών και επιτοίχιων, λειτουργεί για εμένα ως μια συρραφή σκηνών από τα υπολείμματα ενός φανταστικού μοντάζ.

Με ποιον τρόπο κάποια έργα σχετίζονται με τη σοβιετική λογοτεχνία επιστημονικής φαντασίας; Είστε φαν αυτού του λογοτεχνικού είδους;

Πάντα με ενδιέφερε η επιστημονική φαντασία ως είδος, στον κινηματογράφο αλλά και στη λογοτεχνία. Ένα από τα πρώτα κείμενα που είχα διαβάσει ήταν το “Αόρατο Φως”, μια ανθολογία σοβιετικών διηγημάτων επιστημονικής φαντασίας, και θυμάμαι πως μου είχε κάνει μεγάλη εντύπωση, πέρα από τη γραφή του, η δημιουργία των εικόνων, η ατμόσφαιρα αλλά και οι προβληματισμοί που προέκυπταν. Διαβάζοντας περισσότερα κείμενα και βλέποντας αρκετές ταινίες του είδους, εντόπισα μια διαφορετική δυναμική από αυτήν του δυτικού κόσμου.

Χωρισμένη σε αρκετές φάσεις, η πορεία της επιστημονικής φαντασίας στη Σοβιετική Ένωση προσπαθεί να απαντήσει σε ερωτήματα και ανησυχίες που προέρχονται μέσα από το κοινωνικό πλαίσιο κάθε φορά. Εμποτισμένες βέβαια αρκετές φορές με το σοσιαλιστικό όραμα, δεν παύουν να αναφέρονται στη δύναμη της επιστήμης για ένα καλύτερο αύριο. Σε μεγάλο βαθμό μιλάμε για ουτοπίες, και στην ιστορία οι ουτοπίες δεν είχαν καλό τέλος. Πιστεύω όμως πως μια μεγάλη αφήγηση εξακολουθεί την πορεία της και διαποτίζει στην ιστορική μας πορεία ως σήμερα, και νομίζω πως αυτή είναι η επιστήμη, μια μεσσιανική πολλές φορές ιδέα που μεταφέρεται στον κόσμο με όχημα την επιστημονική φαντασία.

Η δύναμή της είναι παντού και σκέφτεται όχι μόνο το μέλλον, αλλά και το παρόν. Άλλωστε, για να μιλήσει κανείς για το μέλλον πρέπει να αναδιπλώσει τις πτυχές που υπάρχουν στο παρόν και η επιστημονική φαντασία νομίζω το κάνει αυτό.

Επόμενα σχέδια; Εργάζεστε πάνω σε κάποια καινούργια σειρά έργων;

Η δουλειά που παρουσιάζω στο πλαίσιο δράσεων του ΟΠΑΝΔΑ, στο κέντρο Τεχνών του Δήμου Αθηναίων και σε επιμέλεια του Χριστόφορου Μαρίνου, είναι μια πρώτη προσέγγιση του θέματος. Το υλικό ως μέσο το χρησιμοποιώ αρκετά χρόνια, και στην πορεία βλέπω δυνατότητες που θέλω ακόμα να αναπτύξω. Σχεδιάζω μια επόμενη σειρά έργων και υπάρχουν ιδέες εφαρμογής που θέλω να δοκιμάσω, όχι πολύ μακριά από το εννοιολογικό πλαίσιο που βρίσκομαι τώρα. Πιστεύω πως η συνέχεια θα έχει ευχάριστες εκπλήξεις.

Ποιος είναι ο καλλιτέχνης Αλέξανδρος Λάιος

Ο Αλέξανδρος Λάιος γεννήθηκε στην Αθήνα το 1979. Ολοκλήρωσε τις σπουδές του στην Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας το 2005. Το 2009 ολοκλήρωσε τις σπουδές του Μεταπτυχιακού Προγράμματος Εικαστικών Τεχνών της ΑΣΚΤ. Είναι ιδρυτικό μέλος της ομάδας Under Construction (2008), με την οποία έχει λάβει μέρος σε εκθέσεις, residencies και performances στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Το 2018 παρουσίασε στην Elika Gallery την πρώτη του ατομική έκθεση, με τίτλο Annealing Point.

Έχει συμμετάσχει σε ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Ενδεικτικά: 2018, Impulses of Inalienability, Eins Gallery, Κύπρος 2017, Face to Phase, ΑΣΚΤ, Αθήνα 2014, Πυρετός του Αρχαίου, Ένωση Ελλήνων Αρχαιολόγων, Αθήνα 2013, Εκ Νέου, Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, Αθήνα 2013, Το Αρχιτεκτονικό Αντικείμενο, Κέντρο Σύγχρονης Τέχνης Ιλεάνα Τούντα, Αθήνα 2011, Placement-Misplacement-Displacement, ReMap KM3, ΑΔ Gallery, Αθήνα 2011, Μετακόμιση-Διαμονή, Παλαιά Δημοτικά Λουτρά Πάτρας, Πάτρα 2010.

Πληροφορίες

Κέντρο Τεχνών Δήμου Αθηναίων: Βασ. Σοφίας, Πάρκο Ελευθερίας, Πληροφορίες: 210 7232604- 210 7224028, στάση Μετρό: Μέγαρο Μουσικής. Ώρες λειτουργίας: Τρίτη – Παρασκευή 11:00 – 19:00 Σάββατο – Κυριακή 10:00 – 15:00, Δευτέρα κλειστά. Η είσοδος για το κοινό είναι ελεύθερη.

Ακολουθήστε το News247.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις