Ένα ιστορικό κατάστημα “ειδών οικιακής χρήσεως” στην Ηλιούπολη γεμίζει τη βιτρίνα του με Τέχνη

Όταν πενήντα χρόνια πριν, ο Αττίλιο Παπασιδέρης, ανοίγει στην Ηλιούπολη το πρώτο μικρό ATTILIO με «είδη οικιακής χρήσεως», δίνοντάς του το ιταλικής προέλευσης όνομά του, απόκτημα μητρικής καταγωγής, κανείς δε θα πίστευε πως σε πείσμα των καιρών, το μακροβιότερο και πλέον ιστορικό κατάστημα της περιοχής, συνεχίζει στα χέρια των δυο κοριτσιών του, της Λουκίας και της Μίνας, μια οικογενειακή επιχειρηματική παράδοση που σπανίζει.

Στην κεντρική αγορά της πόλης, στη γωνία Σοφ. Βενιζέλου 99 και Ρήγα Φεραίου, το ATTILIO Οικεία Τέχνη, διευρύνει συνεχώς την καλή φήμη, τις προτάσεις του και το κοινό του. Σήμερα, στο χώρο του συνυπάρχουν, ενυπόγραφα από Έλληνες δημιουργούς, έργα γλυπτικά, επιτοίχια, σε πηλό, μέταλλο, ξύλο ή χαρτί, χρηστικά, αντικείμενα δουλεμένα στο χέρι, αλλά και σύγχρονο εικαστικό κόσμημα.

Από τη Δευτέρα 10 Οκτωβρίου στις 7 το απόγευμα και μέχρι τις 7 Νοεμβρίου, ο χώρος τέχνης ATTILIO Οικεία Τέχνη θα φιλοξενεί στις βιτρίνες του, το αφιέρωμα «Μια βιτρίνα, ένα παράθυρο…».

Πρόκειται για μια δράση που πρωτοξεκίνησε το 2013 και επανέρχεται κάθε χρόνο την ίδια εποχή, με διαφορετική κάθε φορά θεματική. Στο πλαίσιο αυτής της δράσης, το ATTILIO Οικεία Τέχνη παραχωρεί τις βιτρίνες του, σε συνεργάτες του καλλιτέχνες για να δημιουργήσουν, με αφορμή το προτεινόμενο θέμα, πρωτότυπα, μοναδικά έργα που θα παρουσιάζονται στις εξωτερικές του βιτρίνες, προσιτά στο βλέμμα του περιπατητή, σε μια ανοιχτή συνομιλία μεταξύ κοινού και δημιουργών.

Στη φετινή θεματική με τίτλο «Αν-Ισορροπίες» συμμετέχουν συνολικά δέκα δημιουργοί με γλυπτικά έργα και πέντε δημιουργοί με κόσμημα.

«Πίσω από την ιδέα υπήρχε καταρχήν η δική μας ανάγκη για διάδραση με τον κόσμο, συναντήσεις και ανταλλαγή εμπειριών, σκέψεων αλλά και πρόκληση συζητήσεων», εξηγεί η Μίνα Παπασιδέρη, ενώ η Λουκία προσθέτει πως «η κρίση ήταν αυτή που μας έκανε, σε πείσμα των καιρών, να διαθέτουμε κάθε χρόνο, για έναν μήνα τις βιτρίνες μας στους καλλιτέχνες και τα έργα τους, σαν να ανοίγουμε τα παράθυρα του σπιτιού μας σε καινούριες εικόνες».

Η αφορμή για να επιλεγεί ένα συγκεκριμένο θέμα, προκύπτει κάθε φορά μέσα από λέξεις και συνειρμούς που γεννά η καθημερινότητα. ”Αφήνω ελεύθερες τις λέξεις που κατακλύζουν το μυαλό μου όλον τον χρόνο να έρθουν στην επιφάνεια, λέξεις που φέτος περιστρέφονταν γύρω από την έννοια «ισορροπίες», «εύθραυστες ισορροπίες, ισορροπίες σε τεντωμένο σκοινί..», λέει η Λουκία, αλλά «και στη συνέχεια το σπάσιμο της ισορροπίας και η αποκατάστασή της μέσα από τη μετάβαση», προσθέτει η Μίνα.

Και οι δυο συμφωνούν πως «η τάση ενός πλάσματος, ενός σώματος, ενός αντικειμένου, είναι να βρίσκεται στην πιο ευσταθή θέση ισορροπίας αν και η αλληλεπίδρασή του με το περιβάλλον το ωθεί να μετατοπίζεται, αναζητώντας την διαρκώς. Η σκέψη για το πως σπάνε οι ισορροπίες, κατέληξε στο ότι η ανισορροπία οδηγεί σε μια καινούργια ισορροπία..».

Λαμβάνουν μέρος, με αλφαβητική σειρά, οι καλλιτέχνες :

Μαρία Γρηγορίου / «Σχέσεις ισορροπίας», έργο δουλεμένο σε σφυρήλατο σίδερο, διαφανές χαρτί ζωγραφισμένο με ξερά παστέλ και αλουμίνιο από ντενεκεδάκια που γλύτωσαν την ανακύκλωση.

Βύρων Δημητρακούλης / “Tabula Rasa”, σύνθεση με ξύλο από παλιό βαρέλι κρασιού και ορειχάλκινες φιγούρες.

Οι κεραμίστες Γιώργος Κοκοβλής με τη «Σβούρα», έργο από πηλό grès, και Στυλιανός Κουκλάκης με το γλυπτό του, αποτελούμενο από μια κολώνα από πήλινους «ογκόλιθους» να αναμετράται με ένα, πήλινο πάλι, ανθρώπινο σώμα.

Λιάνα Παπαλέξη / «Σκάλα προς το πουθενά», σύνθεση αναπτυγμένη σε ξύλο και αλουμίνιο.

Αλέξης Παπαχατζής / «Συνάντηση», έργο από ατσάλι και αλπακά πάνω σε βάση από ξύλο βελανιδιάς.

Βαγγέλης Πολύζος / “Ισορροπώντας ελεύθεροι “, γλυπτό δουλεμένο σε μπρούντζο, ανοξείδωτη σίτα, κέρατο και αρζαντό.

Γιώργος Ποντίκης / «Στρόβος», κεραμική σύνθεση σε terra sigilatta και τεχνική raku, με αναφορά στην αρχαία ελληνική λέξη που σημαίνει τόσο την ίδια τη σβούρα όσο και οτιδήποτε περιστρέφεται ή περιδινείται σε σπειροειδή τροχιά.

Γιώργος Σεπετζόγλου / «Δαυίδ και Γολιάθ» ή «Η Ανισορροπία σε ισορροπία», σύνθεση από πηλό, οξειδωμένο χαλκό και σίδερο.

Γιώργος Χατζόγλου / «Symphony», σύνθεση σε ορείχαλκο και αλουμίνιο .

Από το χώρο του εικαστικού κοσμήματος συμμετέχουν οι σχεδιαστές:

Στέλλα Δεληγιάννη με τις «Εύθραυστες Ισορροπίες», περιδέραιο δουλεμένο σε ασήμι και πέτρα Shades of pyrite (Night sky) δεμένο με επάλληλες, οξειδωμένες αλυσίδες.

Γιώτα Ζερίτη με την καρφίτσα της «Εκκρεμές», ( όπου συνταιριάζει πλαστικές βελόνες, πούλιες βινυλίου και ύφασμα φελλού)

Μαίρη Μαργώνη και Γιάννης Μανδυλάκης με μια σύνθεση-περιδέραιο , αποτελούμενη από διαδοχικά αρμοσμένους ημιπολύτιμους λίθους, πράσινη και κόκκινη τουρμαλίνη, τανζανίτες, μπλε τοπάζι .

Βαρβάρα Περράκη / «Ισορρόπησέ το», συμμετοχή με τέσσερα διαφορετικά έργα από οξειδωμένο χαλκό, κάτω από τον ίδιο τίτλο.

Μαρία Ψαριανού / «Η αρμονία της ανισορροπίας», περιδέραιο σχεδιασμένο με ροζ ροδόσχημους και δακρυόσχημους χαλαζίες, συναρμοσμένους σε πλέγμα από ατσαλόσχοινο και ασήμι.