Εξάρχεια: Ξηλώθηκε το άγαλμα της πλατείας – Η ιστορία του

Το άγαλμα – φανοστάτης που επί σειρά πολλών ετών κοσμούσε την πλατεία Εξαρχείων απομακρύνθηκε. Ειδικά συνεργεία το ξήλωσαν το πρωί της Παρασκευής 23/9 προκειμένου να συνεχιστούν οι εργασίες κατασκευής του μετρό, παρά τις έντονες αντιδράσεις των κατοίκων.

Από το πρωί πολίτες είχαν συγκεντρωθεί στην πλατεία προκειμένου να εμποδίσουν τα συνεργεία να ξηλώσουν το άγαλμα. Μάλιστα κάποιοι ξάπλωσαν στο πεζοδρόμιο, όπως διαβάζουμε σε αναρτήσεις στο twitter.

Ποια θα είναι όμως η τύχη του αγάλματος; Σύμφωνα με όσα γράφει ο δημοτικός σύμβουλος της Αθήνας Γιώργος Αποστολόπουλος, αρχικά προτάθηκε και αποφασίστηκε να μεταφερθεί οριστικά σε άλλη περιοχή της Αθήνας, στη συνέχεια όμως ο δήμαρχος αποφάσισε την “προσωρινή” μετεγκατάστασή του.

Ο κ. Αποστολόπουλος σημειώνει ωστόσο:

“Γνωρίζουμε όμως ότι για την Ελλάδα και πολύ περισσότερο για την ηγεσία του Δήμου που δεν φημίζεται για την πολιτική της αξιοπιστία, “ουδέν μονιμότερον του προσωρινού”! Το είδαμε με τα… προσωρινά έργα στην Πανεπιστημίου (…).Το γλυπτό θα πρέπει απλά να αποθηκευτεί, να συντηρηθεί και να επιστρέψει στη αρχική του θέση, στα Εξάρχεια”.

“Περαιτέρω, η Δημοτική αρχή με αντίστοιχες εισηγήσεις της, εξαφανίζει οριστικά το άγαλμα της Κυβέλης από την οδό Ακαδημίας ενώ αποψιλώνει από γλυπτά την πλατεία Κολωνακίου, δημιουργώντας μία “Πλατεία Φιλικής Εταιρείας” χωρίς τα αγάλματα των Φιλικών!

Τέλος τι να πει κανείς όταν καταφέρνει να “μπερδέψει” την πλατεία Λέοντος Αυδή με την προτομή του Αντώνη Σαμαράκη;

Για όσους δεν το έχουν αντιληφθεί η σημερινή πολιτική ηγεσία αλλοιώνει την ιστορία και την ταυτότητα της Αθήνας με καταστροφικούς νεωτερισμούς και πολιτικούς αριβισμούς που δεν έχουν προηγούμενο. Προσβάλλει μετά το Σύνταγμα και την Πανεπιστημίου, τα ιστορικότερα σύμβολα της πόλης μας” τονίζει ο ίδιος.

Η ιστορία του αγάλματος

Δημιουργίας των Γαλλικών χυτηρίων Antoine Durenne, το άγαλμα – φανοστάτης τοποθετήθηκε κατά τη ρυμοτομική οριοθέτηση της πλατείας τη δεκαετία του ’60, επί Δημαρχίας Γεωργίου Πλυτά, μετά τις πιέσεις από τον Σύλλογο Εξαρχείων, όπως αναφέρει το Oneman.gr.

Βάσει όσων αναφέρει η ιστορικός τέχνης Ζέτα Αντωνοπούλου στο βιβλίο “Τα γλυπτά της Αθήνας”, «η χρονολογία κατασκευής του έργου πρέπει να τοποθετείται μετά το 1900, καθώς παλιότερα το χυτήριο δούλευε αποκλειστικά με χυτοσίδηρο».

Οι Τρεις Ερωτίδες στα Εξάρχεια έχουν στα χέρια τους ένα κοχύλι, ένα αγγείο και ένα μουσικό όργανο.

Με πλούσια κόμη, στεφάνια στα μαλλιά και κομψά σπασίματα στον κορμό τους, οι τρεις μικροί Έρωτες (ύψους περί το 1,30 μ. ο καθένας) είναι στραμμένοι προς τις τρεις πλευρές της πλατείας, αποπνέοντας ένα μείγμα αθωότητας και ελευθερίας.

Τα τρία αυτα πλασματα είδαν «τον Ναπολέοντα Λαπαθιώτη να σιγοτραγουδά γυρνώντας σπίτι του και τον Κωστή Παλαμά πιο πέρα με τις φιλολογικές βραδιές που διοργάνωνε, είδαν με ένα χαμόγελο τον Δημήτρη Χορν να πολιορκεί την Έλλη Λαμπέτη και ανταπέδωσαν τον χαιρετισμό του Νικόλα Άσιμου και του Βασίλη Ραφαηλίδη», όπως έγραψε ένας από τους κατοίκους της περιοχής για το άγαλμα-σύμβολο των Εξαρχείων.

Ακολουθήστε το News247.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις