H ατάκα του Μπάιντεν που ‘ώθησε’ τον Κιμ Γιονγκ Ουν σε εκτόξευση πυραύλου

Στις αρχές του μήνα η Νότιος Κορέα και η Αμερική έθεσαν σε εφαρμογή την κοινή στρατιωτική άσκηση που κάνουν την τελευταία τριετία. Και οι δύο απορούσαν με το γεγονός ότι ο Κιμ Γιονγκ Ουν δεν είχε τοποθετηθεί (με δήλωση ή αντίδραση), κατά τη διάρκεια ή μετά το πέρας της άσκησης -κάτι που είχε συμβεί τις προηγούμενες χρονιές. Eίχαν βιαστεί να μιλήσουν.

Στις 15/3 η αδελφή του, Κιμ Γιο Ουνγκ (πρώτη στη λίστα διαδοχής σε περίπτωση που συμβεί κάτι στον ανώτατο ηγέτη της Βορείου Κορέας) εξέδωσε ανακοίνωση Τύπου, με την οποία προειδοποίησε την κυβέρνηση του Τζο Μπάιντεν πως θα ήταν χρήσιμο ‘να μην κάνει κάτι ύποπτο, αν θέλει να κοιμάται εν ειρήνη για την προσεχή τετραετία, καθώς προσπαθεί σκληρά να προσδώσει μυρωδιά μπαρουτιού στη χώρα μας’.

Είχε προηγηθεί η άφιξη του Υπουργού Αμύνης, Λόιντ Όστιν και του Υπουργού Προεδρίας της αμερικανικής κυβέρνησης, Άντονι Μπλίνκεν στην Ασία, για συζητήσεις με τους συμμάχους (Ιαπωνία και Νότιο Κορέα), για τη Βόρειο Κορέα και άλλα θέματα της περιοχής.

Την ίδια ημέρα το State Department ενημέρωσε πως είχαν ήδη γίνει πολλές προσπάθειες επικοινωνίας με τη Βόρειο Κορέα, αλλά εις μάτην. Αποκάλυψε ότι ενώ η αμερικανική κυβέρνηση είχε χρησιμοποιήσει πολλές διαφορετικές διαύλους, δεν είχε λάβει απάντηση από την Πιονγκγιάνγκ, όπως και ότι η επικοινωνία και οι διαπραγματεύσεις έχουν διακοπεί για διάστημα μεγαλύτερο του ενός χρόνου. Η κυβέρνηση Μπάιντεν είχε δηλώσει πως βρίσκεται στο τελικό στάδιο της αναθεώρησης της πολιτικής που αφορά τη Βόρειο Κορέα, που έχει στο επίκεντρο ‘την αποπυρηνικοποίηση της χώρας’.

Φτάσαμε έτσι, στην Κυριακή 21/3, όταν στις 6.36 το απόγευμα εκτοξεύθηκαν από τη δυτική ακτή (το λιμάνι του Νάμπο) δυο πύραυλοι μικρής εμβέλειας. Γεγονός που επιβεβαιώθηκε από την αμερικανική και τη νοτιοκορεάτικη κυβέρνηση. Ήταν οι πρώτες εκτοξεύσεις, μετά τον Απρίλιο του 2020 και χαρακτηρίστηκαν ‘χαμηλής απειλής’ από την αμερικανική ηγεσία.

Διευκρινίστηκε πως ο ΟΗΕ έχει απαγορεύσει στη Βόρειο Κορέα τις βαλλιστικές δραστηριότητες (οι ειδικοί πιστεύουν ότι μπορούν να φτάσουν σε κάθε μέρος της ηπειρωτικής χώρας των ΗΠΑ), αλλά όχι τις δοκιμές πυραύλων, με τον Μπάιντεν να χαρακτηρίζει το συμβάν ‘business as usual’.

Η υποτίμηση του Μπάιντεν έφερε την αντίδραση του Κιμ Γιονγκ Ουν

Ξημέρωσε έτσι, η Τετάρτη 24/3 όταν εκτοξεύθηκαν δυο βαλλιστικοί πύραυλοι από την ανατολική ακτή της Βορείου Κορέας διέγραψαν ταξίδι 249 χιλιόμετρων και έπεσαν στη θάλασσα, κοντά στην οικονομική ζώνη της Ιαπωνίας. Ο πρωθυπουργός της Ιαπωνίας, Γοσιχίντε Σούγκα “το γεγονός αυτό απειλή την ειρήνη και την ασφάλεια της χώρας και της περιφέρειας μας. Επίσης, αποτελεί παραβίαση του ψηφίσματος του ΟΗΕ”. Ενημέρωσε και ότι ο στρατός ενίσχυσε την παρακολούθηση, σε συνεργασία με τις ΗΠΑ. Η αμερικανική στρατιωτική διοίκηση του Ειρηνικού Ωκεανού πρόσθεσε ότι οι εκτοξεύσεις αυτές υπογραμμίζουν την απειλή του παράνομου οπλικού προγράμματος της Βορείου Κορέας προς τους γείτονες της και τη διεθνή κοινότητα.

Οι αναλυτές εξήγησαν πως η τελευταία ενέργεια του Κιμ Γιονγκ Ουν είχε ως στόχο να κάνει γνωστή την αντίθεση του στην αυξανόμενη στρατιωτική δύναμη στην περιφέρεια και να πιέσει την Ουάσινγκτον για πιο διαπραγματεύσεις, επί πιο ισότιμης βάσης. Ο Χάρης Καζιάνης, επικεφαλής Κορεατικών σπουδών στο Κέντρο Διεθνούς Ενδιαφέροντος της Ουάσινγκτον δήλωσε στη Guardian πως “η τελευταία εκτόξευση πυραύλου από τη Βόρειο Κορέα είναι κατά πάσα πιθανότητα η αντίδραση στην υποτίμηση και το χλευασμό του Μπάιντεν, για τα τεστ της Κυριακής. Η δικτατορία του Κιμ αντιδρά και θα αντιδρά πάντα, όταν νιώθει πως υποτιμάται ή δυσφημίζεται από την Ουάσινγκτον, όπως συνέβαινε και επί προεδρίας του Τραμπ. Τα σχόλια του Μπάιντεν δεν είχαν ως στόχο να προκαλέσουν αντίδραση, εν τούτοις η Βόρειος Κορέα θα χρησιμοποιεί κάθε πρόσχημα που της προσφέρεται για να αυξάνει το ante”, που στο πόκερ είναι τα χρήματα που τοποθετούνται υποχρεωτικά στο pot, πριν ξεκινήσει το ‘χέρι’.

Για την ιστορία, η τελευταία φορά που δοκίμασε πυρηνικό όπλο η Βόρειος Κορέα -ή διεθνή βαλλιστικό πύραυλο-, ήμασταν στο 2017, προ της ιστορικής συνάντησης του Ουν με τον Ντόναλντ Τραμπ, στην οποία από εχθροί (καταφέρονταν διαρκώς ο ένας εναντίον του άλλου σε ομιλίες και στο Twitter) έγιναν φίλοι.