Παύλος Γερουλάνος: “Πολιτική Φούσκα” πίσω από την οικονομική

Πίσω από οικονομικές φούσκες που σκάνε αναγνωρίζουμε συνήθως την απληστία των πλουσίων. Αγνοούμε όμως έτσι ότι πίσω από κάθε αρνητική οικονομική εξέλιξη υπάρχουν και κακές πολιτικές αποφάσεις. Όταν το πολιτικό σύστημα βρίσκεται σε εγρήγορση παίρνει μέτρα που απορροφούν την έκρηξη της κρίσης. Προλαβαίνουν το πρόβλημα. Όταν το πολιτικό σύστημα ζει στη δική του πολιτική φούσκα και δεν παίρνει πρωτοβουλίες, τις εκρήξεις της οικονομίας τις πληρώνουν κυρίως τα μεσαία και χαμηλά στρώματα.

Πολιτικές φούσκες δημιουργούνται όταν το περιβάλλον των ηγετών χάνει επαφή με την πραγματικότητα. Η πολιτική φούσκα στην οποία ζει σήμερα ο κ. Μητσοτάκης έχει δημιουργηθεί από τρεις επικίνδυνες παραμέτρους:

Πρώτη, η παράμετρος του εξωτερικού. Η Ευρωπαϊκή Ένωση και η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα υποεκτίμησαν τις πληθωριστικές πιέσεις του χρήματος που εξέδωσαν. Σε συνδυασμό με τις εμπλοκές στις γραμμές τροφοδοσίας δημιουργούν ένα εκρηκτικό μείγμα πληθωρισμού που θα χτυπήσει τα χαμηλά και τα μεσαία κοινωνικά στρώματα καθώς και τις παραγωγικές μονάδες της χώρας, ξεκινώντας από τον αγροτικό κόσμο και τον τουρισμό. Ο πόλεμος στην Ουκρανία όπλισε τη βόμβα και τώρα μετράει ο χρόνος ανάποδα. Η αδυναμία των κεντρικών τραπεζών να ανεβάσουν τα επιτόκια σε υπερδανεισμένες εθνικές οικονομίες την ώρα που καλπάζει η ακρίβεια, δημιουργεί ένα οικονομικό πρόβλημα για πολύ δυνατούς λύτες. Η κυβέρνηση, γνωρίζοντας ότι το πρόβλημα είναι τεράστιο, έβαλε το κεφάλι της στην άμμο, ελπίζοντας ότι το πρόβλημα θα γίνει ευρωπαϊκό πριν γίνει εθνικό. Το ίδιο είχε κάνει και η κυβέρνηση Καραμανλή πριν την προηγούμενη πτώχευση της χώρας.

Δεύτερη, η παράμετρος του επιχειρηματικού κόσμου. Μεθυσμένος από τις εξαγορές ελληνικών εταιριών, τη δημοσιότητα του πρώτου ελληνικού μονόκερου (εταιρείες νέων τεχνολογιών με αξία μεγαλύτερη από ένα δισ. δολάρια), τον ενθουσιασμό των funds που αλωνίζουν στην Ελλάδα για επενδύσεις (κυρίως σε real estate) και την προσμονή της καλύτερης τουριστικής χρονιάς, ο επιχειρηματικός κόσμος έχει δημιουργήσει προσδοκίες για μια χρυσή εποχή που έρχεται. Αυτό ρίχνει στάχτη στα μάτια μιας κυβέρνησης που ξεχνάει ότι η παραγωγική βάση της χώρας έχει συρρικνωθεί όσο ποτέ και ότι το βασικό εργαλείο διεύρυνσης της, το τραπεζικό σύστημα, είναι ακόμα βαθιά άρρωστο. Η προσδοκία για χρήματα από την Ευρώπη πυκνώνει την ομίχλη μέσα στην οποία ζει η επιχειρηματική κοινότητα, η οποία με τη σειρά της περνάει την αισιοδοξία της στην κυβέρνηση. Η φούσκα μεγαλώνει.

Η τρίτη όμως παράμετρος είναι η πιο επικίνδυνη: η παράμετρος του εσωτερικού. Τίποτα δεν θολώνει την κρίση μιας κυβέρνησης πιο αποτελεσματικά από την απουσία σοβαρής αντιπολίτευσης. Η γλώσσα του ΣΥΡΙΖΑ είναι άνευρη στα σημαντικά και επαναστατική στα ανούσια. Αυτό σημαίνει ότι το κόμμα ή δεν έχει τα μυαλά να καταλάβει το μέγεθος του προβλήματος, πόσο μάλλον να το λύσει, ή δεν νοιάζεται. Η τακτική του ώριμου φρούτου υπηρετεί καλά και τα δύο σενάρια. Το μέγεθος της κρίσης που έρχεται όμως προμηνύεται αρκετά ισχυρό για να θάψει και εκείνους.

Αυτό αφήνει στο Κίνημα Αλλαγής έναν τεράστιο χώρο για αιχμηρή αντιπολίτευση με ουσία. Για αμφισβήτηση της κυβερνητικής πολιτικής με προτάσεις για τις μεγάλες, τολμηρές μεταρρυθμίσεις που έχει ανάγκη η χώρα, ξεκινώντας από τις μεγάλες ανατροπές που έχει ανάγκη το πολιτικό σύστημα. Μια τέτοια άσκηση δεν θα ήταν μόνο χρήσιμη για το κόμμα την ώρα που τα άλλα κόμματα φθίνουν, αλλά κομβική ώστε ο πρόεδρος του Κινήματος Αλλαγής να έχει πολιτικά και ουσιαστικά το πάνω χέρι απέναντι στον οποιονδήποτε έχει τη μικρόνοια να ζητά να γίνει το Κίνημα πατερίτσα του, σε μια κυβέρνηση συνεργασίας.

Μια τέτοια πρόταση κατέθεσα στην προεκλογική μου εκστρατεία με το όνομα Αναγέννηση. Υπογραμμίζει ότι επείγει να αποσυγκεντρώσουμε την εξουσία για να διευρύνουμε την παραγωγική βάση της χώρας. Πως η διεύρυνση της παραγωγικής βάσης είναι προϋπόθεση για να αλλάξουμε το παρωχημένο παραγωγικό της μοντέλο που μας οδηγεί ξανά και ξανά σε χρεοκοπία. Και πως μια γενναία μεταρρύθμιση στον τρόπο που λειτουργεί το πολιτικό σύστημα, μπορεί να δημιουργήσει μια σύγχρονη δημοκρατία που υπερασπίζεται τα δικαιώματα όλων και όχι μόνο όσων έχουν πρόσβαση στην εξουσία.

Σκοπός του σχεδίου είναι η ανοικοδόμηση της κοινωνίας γύρω από μια οικονομία που να την υπηρετεί. Η σημασία του είναι πιο επίκαιρη από ποτέ. Διότι, αν δεν αλλάξει σύντομα η πολιτική πορεία της χώρας, η επόμενη πτώχευση στην οποία μας οδηγεί άλλη μία κυβέρνηση της ΝΔ θα έχει ένα χαρακτηριστικό που δεν είχε η προηγούμενη: θα την πληρώσουν μόνο τα χαμηλά και μεσαία στρώματα. Τα υψηλά στρώματα έμαθαν να προστατεύουν το κεφάλαιό τους στο εξωτερικό. Και αυτή είναι μια νέα πραγματικότητα που θα έπρεπε να κρατάει όλο το πολιτικό σύστημα ξύπνιο τη νύχτα.

Ακολουθήστε το News247.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις