Ζήτημα δημοκρατίας η επιβίωση των εφημερίδων – Γιατί η ΕΡΤ πρέπει να αναβαθμίσει το πρόγραμμά της

Δεν είναι απλώς ότι είμαι …εφημεριδάς και ότι μου λείπει η δουλειά στην εφημερίδα.

Είναι που η ύπαρξη πραγματικών εφημερίδων αποτελεί ζήτημα δημοκρατίας-παρά, άλλωστε, τα όσα λέγονται ο ρόλος των έντυπων μέσων δεν έχει εξαντληθεί, παρότι κανείς δεν μπορεί να αρνηθεί τα νέα δεδομένα που δημιουργεί το διαδίκτυο και στον τομέα της ενημέρωσης.

Τα νέα δεδομένα του διαδικτύου, άλλωστε, σε συνδυασμό με το γεγονός ότι οι εφημερίδες δεν πήραν υπόψη τους τη νέα πραγματικότητα, ώστε να προσαρμοστούν σε αυτή, είναι ένας από τους λόγους της κρίσης που αντιμετωπίζουν όλο το τελευταίο διάστημα. Δεν είναι, όμως, ο μόνος. Η οικονομική στενότητα που δημιουργήθηκε τα χρόνια του Μνημονίου σε μεγάλα τμήματα του πληθυσμού, έκαναν την αγορά εφημερίδας «πολυτέλεια». Πολύ περισσότερο που σταμάτησαν με κατεύθυνση της τρόικας ή με την ιδιωτικοποίηση των ΔΕΚΟ και των τραπεζών, οι παχυλές κρατικές διαφημίσεις. Και όλα αυτά σε συνδυασμό με την έλλειψη αξιοπιστίας που δημιουργήθηκε σε μεγάλο μέρος του αναγνωστικού κοινού, καθώς και –πολλές- εφημερίδες δεν εξυπηρετούσαν πρωτίστως την ενημέρωση από την πλευρά των συμφερόντων της χώρας και των πολιτών της, αλλά για αλλότρια συμφέροντα, στρεφόμενες πολλές φορές ευθέως εναντίον των αισθημάτων και των συμφερόντων των αναγνωστών τους. Είναι δε χαρακτηριστικό, πως οι ίδιοι οι εκδότες δεν διαφήμιζαν το προϊόν τους, που είναι η ενημέρωση, αλλά τις …προσφορές- ως και οδοντόκρεμες και σερβιέτες προσέφεραν, με τις κυριακάτικες εφημερίδες να θυμίζουν …μίνι μάρκετ!

Η κρίση με τον κορονοϊό επαναφέρει και μάλιστα με υπαρξιακούς πλέον όρους, το πρόβλημα των έντυπων μέσων. Στη συνεχιζόμενη αδιαφορία της πολιτείας για τις εφημερίδες (και όχι πάντα και για τους εκδότες- και ο νοών νοείτω), στην πολιτική των πανάκριβων προσφορών σε βάρος πολλές φορές της ενημέρωσης, έρχεται να προστεθεί και το «μένουμε σπίτι»-πέρασε βλέπετε ο καιρός που θα βγει κάποιος ειδικά για να αγοράσει εφημερίδα! Ειδικά αν κλείσουν τα περίπτερα και τα ψιλικατζίδικα, ακόμα και αν ο Τύπος πωλείται και στα σούπερ μάρκετ, η καταστροφή ενδέχεται για κάποιες εφημερίδες να είναι ολοκληρωτική. Επιπλέον, το δημοσιογραφικό επάγγελμα θα δεχθεί νέο πλήγμα, με νέες εφεδρικές στρατιές εργασίας, που θα οδηγήσουν σε νέα υποβάθμιση των οικονομικών όρων εργασίας τους, αλλά και με μεγαλύτερη …ευελιξία στις απαιτήσεις των …βασικών μετόχων(επίσης ο νοών νοείτω). Χαρακτηριστικό, για παράδειγμα, είναι πως έχουν σταματήσει και οι δημοσιογραφικές έρευνες- ποιος εκδότης, πχ, βάζει λεφτά για δημοσιογραφικές αποστολές;

Τα μέτρα που προτείνει η Ένωση Ιδιοκτητών πρέπει να εμπλουτιστούν, η πολιτεία πρέπει να σκύψει στο πρόβλημα αλλά όχι με όρους περαιτέρω ελέγχου της δημοσιογραφίας και η Ένωση συντακτών να ασχοληθεί και να επικεντρωθεί με σοβαρότητα στο πρόβλημα, καθώς η κατάσταση προμηνύει νέα δεινά για τον κλάδο. Γνώμη μας είναι, πάντως, πως τίποτα δεν θα σώσει τα έντυπα μέσα, αν αυτά δεν προσαρμοστούν στις απαιτήσεις της εποχής του διαδικτύου και αν δεν επικρατήσει ως κυρίαρχο στοίχημα η επιστροφή στην δημοσιογραφία!

Η ΕΡΤ να φτιάξει ικανοποιητικό πρόγραμμα για την εποχή του …«Μένουμε σπίτι»!

Να σημειώσουμε, όμως, και ετούτο:

Η δημόσια τηλεόραση πρέπει να αναλάβει την πρωτοβουλία και να αναδιαμορφώσει το πρόγραμμά της για την εποχή του …κορονοϊού! Για την εποχή του «Μένουμε σπίτι»! Με ενδιαφέρουσες ταινίες και σειρές, για όσους δεν έχουν συνδρομητικά κανάλια και …Neflix! Θα λέγαμε να προσφέρει και πολύπλευρη ενημέρωση, αλλά –παρά τις προσπάθειες προσώπων- δεν έχουμε τόσο μεγάλες …αυταπάτες!