Τίνος είναι ρε γυναίκα τα παιδιά (που συγκεντρώθηκαν στο Σύνταγμα)

Εμείς οι Έλληνες έχουμε το μοναδικό προνόμιο να βρίσκουμε κάθε λογής τρόπους να χωριζόμαστε στα δύο. Μνημονιακοί και αντιμνημονιακοί, «πατριώτες» και «προδότες», βενιζελικοί και βασιλικοί, αγγλόφιλοι, γαλλόφιλοι και ρωσόφιλοι, «εθνικόφρονες» και «κομμουνιστές», «Πράσινα», «μπλε» και «κόκκινα» καφενεία και αν πάμε στον αθλητισμό -ειδικά στο ποδόσφαιρο- ο διχασμός εκφράζεται με όλα τα χρώματα του ουράνιου τόξου.

Έτσι, τηρώντας κατά γράμμα την… «εθνική παράδοση», για μία ακόμα φορά, η κοινωνία μας διχάστηκε! Σε όσους είναι υπέρ του εμβολιασμού και σε όσους είναι κατά!

Με αφορμή τη συγκέντρωση στο Σύνταγμα (της 14/7/2021) τα κόμματα μπήκαν και αυτά στο… «χορό» θέλοντας να χρεώσουν, το ένα στο άλλο, την… «πατρότητα» των συγκεκριμένων διαδηλωτών.

Δηλαδή, αυτή τη φορά, το ανάποδο, απ΄αυτό που είχε συμβεί στα πρώτα χρόνια του μνημονίου. Τότε τα κόμματα, της τότε αντιπολίτευσης, προσπαθούσαν να εκφράσουν και να πάρουν με το μέρος τους, τους αγανακτισμένους της πλατείας. Ένα ετερόκλητο πλήθος, χωρίς ενιαίο πολιτικό ή κομματικό ή ιδεολογικό χαρακτήρα.

Στη συγκέντρωση των αρνητών του εμβολίου, από τη μια πλευρά, υποστηρίζεται η άποψη, ότι αυτοί που μαζεύτηκαν, για να διαδηλώσουν κατά του εμβολιασμού, δεν ήταν άλλοι, απ’ αυτούς που είχαν συγκεντρωθεί παλαιότερα για να διαμαρτυρηθούν κατά της συμφωνίας των Πρεσπών, πιο παλιά για τις ταυτότητες και γενικά αυτοί, που κατά καιρούς, πότε «οπλισμένοι» με σταυρούς και εικόνες διαδηλώνουν για να ξορκίσουν τον «έξω από εδώ», όπου νομίζουν ότι μπορεί να κρύβεται (σε ταινίες, θεατρικές παραστάσεις, κλπ) και πότε «οπλισμένοι» με περικεφαλαίες και σπαθιά διαδηλώνουν για το όνομα της Μακεδονίας.

Από την άλλη πλευρά, υποστηρίζεται η άποψη, ότι οι συγκεκριμένοι διαδηλωτές δεν είναι άλλοι απ΄ αυτούς, που κάποια κόμματα τους «κλείνουν το μάτι» για μικροκομματικά οφέλη, ψαρεύοντας σε θολά ιδεολογικά νερά.

Προσωπικά πιστεύω, ότι οι συγκεκριμένοι, είτε κάποιοι τους κλείνουν σήμερα ή τους έκλειναν στο παρελθόν «πονηρά το μάτι», είτε όχι, θα είχαν συγκεντρωθεί για να διαδηλώσουν.

Είτε η κυβέρνηση είχε ανοίξει το θέμα της υποχρεωτικότητας του εμβολιασμού, είτε όχι, αυτοί θα ήταν με τους σταυρούς και τις εικόνες στο Σύνταγμα.

Μην κλείνουμε τα μάτια μας στην πραγματικότητα! Το αντιεμβολιαστικό κίνημα υπήρχε και πριν τον κορονοϊό. Ξεχνάμε το γεγονός, ότι πριν την πανδημία μεγάλος αριθμός γονιών δεν έκαναν στα παιδιά τους τα εμβόλια που έπρεπε, αφήνοντάς τα απροστάτευτα στις διάφορες παιδικές ασθένειες και τους παιδιάτρους να κάνουν εκκλήσεις και να κρούουν το κώδωνα του κινδύνου;

Δυστυχώς, το αντιεμβολιαστικό κίνημα στην πατρίδα μας δεν έχει μόνο παρόν, έχει και παρελθόν. Ξεχνάμε, ότι, όταν η ευλογιά θέριζε και την πατρίδα μας, μαζί με τις υπόλοιπες χώρες, στα τέλη του 19ου αιώνα, θρησκόληπτοι εμπόδιζαν τον δαμαλισμό, δηλαδή τον εμβολιασμό κατά της φονικής αυτής επιδημίας. Γιατί; Γιατί οι φανατικοί εκείνης της εποχής πίστευαν, ότι αν οι άνθρωποι έκαναν το εμβόλιο θα γινόντουσαν… ζώα!!! Και αυτό γιατί οι γιατροί είχαν παρασκευάσει το σωτήριο εμβόλιο, από τη λύμφη (δηλαδή το πύον) μιας αγελάδας, που έπασχε από δαμαλίτιδα.

Αμάθεια, σκοταδισμός και δεισιδαιμονίες!

Πιστεύει κάποιος ότι έχουν διαφορά οι φανατικοί εκείνης της εποχής με τους σημερινούς;

Όσοι, λοιπόν επιλέγουν να ψαρεύουν σε «θολά νερά» ή να κλείνουν «πονηρά το μάτι» στους αρνητές για μικροκομματικά οφέλη πριονίζουν το κλαδί στο οποίο καθόμαστε όλοι!

Αντί να προσπαθούμε, λοιπόν, να βρούμε «τίνος είναι τα παιδιά» και να χρεώνουμε την «πατρότητά τους» στους «απέναντι», ας μονιάσουμε με στόχο την δημόσια υγεία και λύνουμε μετά τις όποιες διαφορές μας!