“Τα πραγματικά γεγονότα στο σπάσιμο των σχέσεων ΣΥΡΙΖΑ και ΠΡΑΤΤΩ”

Από φίλο αναγνώστη, τα στοιχεία του οποίου είναι σε γνώση της στήλης, λάβαμε και δημοσιεύουμε την παρακάτω επιστολή, αναγνωρίζοντας ότι εμπεριέχει ιδιαίτερα ενδιαφέροντα σημεία:

«Σε ρόλο γλάστρας στο ψηφοδέλτιο κουρελού που κατήρτισε ο ΣΥΡΙΖΑ, φαίνεται πως ήθελε η ηγεσία του κόμματος και το στενό προεδρικό περιβάλλον το ΠΡΑΤΤΩ και τον πρόεδρο του Νίκο Κοτζιά. Αυτό φαίνεται και από το γεγονός ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έλαβε καθόλου υπόψη του τις πολιτικές προτάσεις του ΠΡΑΤΤΩ, όπως αυτές εξάλλου καταγράφονται στα 4/5 της Ανακοίνωσής του για τις εκλογές, όπως θέματα οράματος για την Ελλάδα του 21 αιώνα, Πατριωτισμός και Εθνικά θέματα, Πολιτισμός και Δημοκρατία, ιδιαίτερα του δημόσιου τομέα, των ειδικών υπηρεσιών και του δημόσιου χώρου. Μια εντελώς άλλη προσέγγιση για την πεδία και την οικονομική ανασυγκρότηση της χώρας.

Για «συμβολικούς λόγους», όπως φέρεται να έχει εκμυστηρευθεί πρωτοκλασάτος παράγων της κυβέρνησης, εξεταζόταν η εκδοχή να μπει το όνομά του προέδρου του ΠΡΑΤΤΩ στο ετερόκλητο ψηφοδέλτιο που έφτιαξε ο ΣΥΡΙΖΑ το οποίο περιλαμβάνει από την κα Ρεπούση, γνωστή για τον «συνωστισμό στη Σμύρνη», έως κάποια από τα «ορφανά του Σημίτη». Ωστόσο, μέχρι την τελευταία στιγμή της διαμόρφωσης των ψηφοδελτίων, δεν του έγινε, επίσημα ή ανεπίσημα, γραπτώς ή προφορικώς, κάποια συγκεκριμένη πρόταση για να μετάσχει στις εκλογές της 7ης Ιουλίου ως υποψήφιος με τις λίστες του ΣΥΡΙΖΑ.

Αντίθετα, η ηγεσία του κόμματος, αλλά και προσωπικά ο πρωθυπουργός, Αλέξης Τσίπρας, έτειναν δημόσια χείρα φιλίας στη ΔΗΜΑΡ, τους Πράσινους, σε πολιτικούς που προέρχονταν από τους ΑΝΕΛ, ενώ επιδόθηκαν και σε «τσιμπολογήματα» προσώπων από τον ονομαζόμενο «σημιτικό εκσυγχρονισμό» και διάφορους «άστεγους» πολιτικά, που παλαιότερα βρίσκονταν στο ΠΑΣΟΚ. Πρόσωπα, που, όπως αποδείχτηκε στις Ευρωεκλογές, ελάχιστες ψήφους κατάφεραν να προσελκύσουν για λογαριασμό του ΣΥΡΙΖΑ. Αντίθετα, στην περίπτωση Κοτζιά – «Πράττω», ούτε φωνή, ούτε ακρόαση. Ούτε μια συνάντηση από τον Πρωθυπουργό, ούτε καν ένα τηλεφώνημα. Ο πρωθυπουργός, ούτε μια φορά δεν κάλεσε τον πρώην υπουργό Εξωτερικών για να συναντηθούν και να αποφασίσουν εάν ο δεύτερος θα είναι υποψήφιος ή όχι.

Από τη μεριά του, ο Νίκος Κοτζιάς, όπως σημείωσε σε αναρτήσεις του στο twitter, ουδέποτε ζήτησε να είναι υποψήφιος βουλευτής, και πολύ περισσότερο να μπει το όνομά του στη λίστα Επικρατείας του ΣΥΡΙΖΑ. Κάποιοι καλοθελητές, όμως, όταν έγινε γνωστό ότι το «Πράττω» και ο Νίκος Κοτζιάς δεν κατεβαίνουν στις εθνικές εκλογές με το κυβερνών κόμμα, έσπευσαν με διαρροές να διαβάλλουν τον ίδιον και την Κίνηση «Πράττω», αναφέροντας ότι τάχα αρνήθηκε να συμπορευθεί με την Κουμουνδούρου, επειδή του αρνήθηκαν θέση στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας.

Κάλεσμα μέχρι την τελευταία στιγμή

Ιδιαιτέρως ενδιαφέρον είναι ότι, ακόμα και όταν είχε καταστεί πλέον εμφανές ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θέλει να συνεργαστεί με το «Πράττω» και ότι «κόβει» την υποψηφιότητα του Νίκου Κοτζιά, προφανώς διότι προείχε το βόλεμα των «ορφανών του Σημίτη», η κίνηση «Πράττω», πιστή στην πολιτική των συμμαχιών με στόχο τη δημιουργία του ενωτικού μετώπου των προοδευτικών δημοκρατικών δυνάμεων με στόχο την ήττα της νεοφιλελεύθερης Νέας Δημοκρατίας, δεν δίστασε να προβεί σε νέες κρούσεις προς την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ. Κάτι που έγινε δυο εβδομάδες πριν την τελική κατάρτιση των ψηφοδελτίων του ΣΥΡΙΖΑ.

Παρά το γεγονός, λοιπόν, ότι, με ανέντιμο τρόπο ο οποίος κάθε άλλο παρά συνάδει με την ηθική και τις αρχές της Αριστεράς, είχε «κοπεί» δια παντός το όνομα του Νίκου Κοτζιά, το «Πράττω» πρότεινε στην Κουμουνδούρου 10 μέλη και στελέχη του να μπουν στις εκλογικές λίστες του ΣΥΡΙΖΑ. Όλως παραδόξως, με υπό εξέταση εξαίρεση ένα πρόσωπο, όλα τα υπόλοιπα, με διάφορες φτηνές δικαιολογίες, κόπηκαν.

Μπροστά σε αυτή την άρνηση της ηγεσίας του κυβερνώντος κόμματος, ήταν αναγκαστικός μονόδρομος για το «Πράττω» και τον πρόεδρό του, Ν.Κοτζιά, να διαχωρίσουν τη θέση τους από τον ΣΥΡΙΖΑ και να καλέσουν τους οπαδούς τους να ψηφίσουν κατά συνείδηση, προφανώς τις δυνάμεις της δημοκρατίας και της προόδου, προκειμένου να αναχαιτιστεί η πορεία της ΝΔ προς την κυβέρνηση. Βέβαια, δεν είναι η πρώτη φορά που συμπεριφέρεται κατ’ αυτό τον τρόπο η ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ. Την ίδια στάση είχε κρατήσει απέναντι στο «Πράττω» και στις εκλογικές αναμετρήσεις, το 2012 και τις δύο το 2015, οπότε απέρριπταν σωρηδόν τις υποψηφιότητες των μελών και στελεχών της Κίνησης.

Το εντυπωσιακό είναι, μάλιστα, ότι, ενώ στην περίπτωση των Ευρωεκλογών, ο ΣΥΡΙΖΑ ακολούθησε μια κάποια τακτική συνεργασιών με πρόσωπα που ανήκαν σε άλλους πολιτικούς χώρους, σε πολλές περιπτώσεις, με παντελώς διαφορετικές θέσεις από αυτές του κυβερνώντος κόμματος, στην περίπτωση των Περιφερειακών – Δημοτικών εκλογών, ακολούθησε μια καθαρά «σεχταριστική» πολιτική, προωθώντας αποκλειστικά και μόνον κομματικούς υποψηφίους.

Ακόμα χειρότερα, απέφυγε συστηματικά να στηρίξει κάθε υποψηφιότητα του «Πράττω», ακόμα και σε εκείνες τις περιπτώσεις που έδιναν μάχη μόνο με υποψηφίους της Δεξιάς, και είχαν μάλιστα πολλές πιθανότητες για εκλογή. Ενδεικτικό των διαθέσεων μερίδας της ηγετικής ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ, είναι ο στέλεχος της Κουμουνδούρου, τηλεφώνησε σε υποψήφιο του «Πράττω» στη Βόρεια Ελλάδα, γνωστό πρώην στέλεχος του ΠΑΣΟΚ, και τον επέπληξε σε υψηλούς τόνους και με απαράδεκτη φρασεολογία για την κάθοδό του στις εκλογές.

Κοντολογίς, ο κομματικός μηχανισμός του ΣΥΡΙΖΑ, σε πλήρη διάσταση με τα αισθήματα της βάσης της Αριστεράς, έφτασε στο σημείο να «ανεβάσει» Δεξιούς υποψήφιους, μόνο και μόνο επειδή δεν ήθελε να στηρίξει υποψηφίους του «Πράττω». Είναι χαρακτηριστικό ότι σε δέκα μεγάλους και σημαντικούς Δήμους της χώρας που κατέβαιναν υποψήφιοι του «Πράττω», ο ΣΥΡΙΖΑ δεν τους στήριξε (όπως στο Κιλκίς, Θερμαϊκό, Ιεράπετρα κοκ). Παρά ταύτα, είναι πολλοί οι – αναγνωρισμένοι από τις τοπικές κοινωνίες- υποψήφιοι του «Πράττω» που αναδείχθηκαν στους δημαρχιακούς θώκους (14 σε όλη την Ελλάδα).

Συνεχής άρνηση και αδιαφορία

Το «Πράττω», ήδη από τον Ιανουάριο του 2019 είχε καταθέσει στον ΣΥΡΙΖΑ πρόταση πολιτικής, προγραμματικής συμφωνίας μαζί του. Ωστόσο, ουδέποτε έλαβε απάντηση! Και, βέβαια, και καμιά εξήγηση γιατί δεν υπήρξε απάντηση στην πρότασή του, που ήταν έγκαιρη και πολιτική. Παρά ταύτα, το «Πράττω» επέμεινε και χωρίς κανέναν εγωισμό επανήλθε, ζητώντας από τον ΣΥΡΙΖΑ να συνεργαστούν ενόψει των κοινοβουλευτικών εκλογών. Η απάντηση που δόθηκε με καθυστέρηση ήταν ουσιαστικά αρνητική. Απλά ειπώθηκε δεν θέλουμε τους δικούς σας, αλλά ο Κοτζιάς μπορεί να κατέβει σε «συμβολική θέση». Δηλαδή ο ΣΥΡΙΖΑ έχει αποκτήσει μια μικροαστική αρχηγική νοοτροπία: ο επικεφαλής μιας κίνησης το πολύ που μπορεί να κάνει είναι να διαπραγματευτεί τη δική του θέση, συναινώντας όμως στο άδειασμα της ίδιας της οργάνωσης που ανήκει. Αντίληψη ξένη προς την αριστερά.

Να σημειωθεί πως πολλά από τα μέλη και τα στελέχη του «Πράττω» που προτάθηκαν είναι διακεκριμένα στις τοπικές κοινωνίες και στους μαζικούς φορείς. Όπως, για παράδειγμα, πρώην πρόεδρος της ΑΔΕΔΥ, ο επί οκταετία Δήμαρχος Δοξάτου Δράμας, ο πρόεδρος του Εμπορικού Βιομηχανικού – Βιοτεχνικού Επιμελητηρίου Φλώρινας, της μοναδικής περιοχής στη Μακεδονία, όπου ο ΣΥΡΙΖΑ αύξησε τα ποσοστά του στις Ευρωεκλογές, ο –με ευρεία απήχηση στη Θράκη- Πομάκος που πρότεινε στον ΣΥΡΙΖΑ το «Πράττω», ο γραμματέας του ΠΑΣΟΚ Αχαΐας την περίοδο του Ανδρέα Παπανδρέου, ο γραμματέας της Νεολαίας ΠΑΣΟΚ παλαιότερα στη Θεσσαλονίκη, και πολλοί άλλοι.

Έχει, μάλιστα, ενδιαφέρον ότι οι του ΣΥΡΙΖΑ υποστήριζαν ότι οι δικοί τους είναι ασύγκριτα πιο μαζικοί εκείνων του ΠΡΑΤΤΩ (όπως φαίνεται ότι διαπιστώσαν στις εκλογές για την τοπική αυτοδιοίκηση). Έτσι αρνήθηκαν τον σ. ΣΣ μέλος της ΚΕ του ΠΡΑΤΤΩ στη Φλώρινα, πρόκειται για αριστερό με το μεγαλύτερο κύρος και βάση στην κοινωνία του νομού και επέλεξαν ως τρίτο υποψήφιο τον υποψήφιο τους στις δημοτικές εκλογές που πήρε 1% των ψήφων και δεν εκλέχτηκε, αφού «βγήκε» 36 ανάμεσα στους υποψήφιους συμβούλους (οι ψήφοι που έλαβε ήταν 162…). Διότι κάποιοι στο μυαλό τους δεν είχαν τη νίκη της αριστεράς στις εκλογές, αλλά το μαγαζάκι τους. Το υπογραμμίζουμε αυτό το γεγονός διότι το ΠΡΑΤΤΩ προκειμένου να “καταλάβει” τον ΣΥΡΙΖΑ πρότεινε στην ηγεσία του να αποδεχτούν έστω και αυτή τη μοναδική υποψηφιότητα, αλλά ούτε αυτό δεν έκαναν!!!

Είναι φανερό ότι μετά από αυτή την τακτική φίλοι του ΠΡΑΤΤΩ (όχι μέλη του) έκαναν τις δικές τους επιλογές, αφού ουδείς είναι υποχρεωμένος να αποδέχεται την αντίληψη ότι για να επιτραπεί σε κάποιον να παλεύει στον μαζικό χώρο και στις εκλογές αυτό μπορεί να συμβεί μόνο μετά από άδεια του ΣΥΡΙΖΑ.

Μετά από όλα τα απαράδεκτα που συνέβησαν το ΠΡΑΤΤΩ θα μετασχηματιστεί σε κόμμα και από τα τέλη του Σεπτέμβρη θα αρχίσει μια μαζική καμπάνια ένταξης νέων μελών, εξασφάλισης της υλικοτεχνικής υποδομής του με πολλαπλούς στόχους, ανάμεσα στους οποίους είναι και η κάθοδος στις επόμενες εκλογές.

Διαρροές ψευδών ειδήσεων

Είναι ηλίου φαεινότερο πως, παρ’ ότι, επί σειρά μηνών, η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ δεν επέδειξε την παραμικρή προθυμία για συνεργασία με το «Πράττω» και τον πρόεδρό του, βλέποντας το κόστος που έχει, χύνει, τώρα, κροκοδείλια δάκρυα, επειδή ο Νίκος Κοτζιάς και το «Πράττω» δεν κατεβαίνουν μαζί του. Ενώ για μεγάλο χρονικό διάστημα κορόιδευε και έλεγε ψέματα, τώρα δήθεν λυπάται γιατί δεν συμπορεύονται. Πρόκειται για υποκρισία και πολιτικάντικους τακτικισμούς, ξένους προς την πολιτική κουλτούρα της Αριστεράς, η οποία υπαγορεύει ευρείες πολιτικές συμμαχίες, σε ουσιαστική προγραμματική βάση, με πλήρη σεβασμό του συμμαχικού πολιτικού χώρου, και όχι «καπέλωμα» και συμπεριφορές κυρίαρχου προς υποτακτικό.

Στην πραγματικότητα, πίσω από τα κροκοδείλια δάκρυα, κρύβεται η ικανοποίηση της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ ότι απαλλάχθηκε από τον «ενοχλητικό» Κοτζιά και το «Πράττω». Διότι «ενοχλητικό» φαίνεται πως θεωρούν όποιον έχει διαφορετική άποψη από τις ντιρεκτίβες της «πεφωτισμένης» ηγεσίας του κόμματος. Είναι απογοητευτικό, αλλά φαίνεται πως στο μικρό σχετικά χρονικό διάστημα των 4,5 ετών που βρέθηκε στην κυβέρνηση, η ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ και το «προεδρικό περιβάλλον» αφομοίωσαν τις συστημικές «λογικές» της αλαζονείας της εξουσίας. Κάτι που διαχρονικά επέκρινε δριμύτατα η Αριστερά ως ξένα προς την ιδεολογία και πολιτική κουλτούρα της.

Για να ολοκληρωθεί, όμως, η αποδόμηση του Νίκου Κοτζιά και του «Πράττω», και να φανεί ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν φέρει καμία ευθύνη για το ναυάγιο, ορισμένοι καλοθελητές έσπευσαν, διαρρέοντας ψέματα, να δυσφημήσουν ευθέως τον πρώην υπουργό Εξωτερικών. Έτσι, διέρρεαν ότι συμφώνησε να κατέβει στις εθνικές εκλογές με τον Βαρουφάκη και το Μέρα25. Κάτι που για τους παροικούντες στην Ιερουσαλήμ, ηχούσε κυριολεκτικά ως το ανέκδοτο των τελευταίων ετών. Και βέβαια, δεν παρέλειπαν να πουν ότι ο Ν.Κοτζιάς ζητούσε εκλόγιμη θέση στο ψηφοδέλτιο της Επικρατείας του κυβερνώντος κόμματος. Ουδέν ψευδέστερον. Το αντίθετο, ενώπιον σειράς στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ, σε συνάντηση που έγινε προ εβδομάδων, ο ίδιος φέρεται να είχε πει πως δεν θέλει να είναι πλέον βουλευτής. Εννοείται, πως ουδείς εκ των παραβρισκόμενων στη συνάντηση, προσπάθησε να μεταπείσει τον Ν.Κοτζιά. Τουναντίον, μάλλον άκουσαν τα λόγια του με … αγαλλίαση!

Άκρως ενδιαφέρον είναι, πάντως, πως, προτού αποκαλυφθεί δημόσια, με την ανακοίνωση «Πράττω», ότι η Κίνηση και ο ΣΥΡΙΖΑ τα «έσπασαν», η Κουμουνδούρου προέβη σε μια ακόμα λαθροχειρία: Προσπαθούσε να παραπλανήσει την κοινή γνώμη, παρουσιάζοντας κάποιους υποψηφίους στα ψηφοδέλτιά της, που συμπαθούν το «Πράττω» αλλά είναι μέλη του ΣΥΡΙΖΑ καθώς και ένα παλιό στέλεχος του ΠΡΑΤΤΩ το οποίο ακολούθησε εδώ και καιρό έναν διαφορετικό δρόμο από την Κίνηση, ως συμπόρευση «Πράττω» – ΣΥΡΙΖΑ.

Η υπεροψία, με την οποία συμπεριφέρθηκε ο ΣΥΡΙΖΑ στο «Πράττω», δείχνει ότι η κυβέρνηση δεν πήρε το μάθημά της από τις Ευρωεκλογές. Μήνυμα δυσαρέσκειας του ελληνικού λαού, όχι μόνο για κάποιες λανθασμένες και άστοχες πολιτικές κινήσεις της, αλλά και για την αλαζονεία της εξουσίας που την διέκρινε σε αρκετές περιπτώσεις, καθώς και για τα ψέματα και τις κουτοπονηριές που χρησιμοποίησε ως συχνή πρακτική.

Πολύ περισσότερο, όπως στην περίπτωση Κοτζιά, που τον «έκοψαν» επειδή δεν θέλουν να έχουν στην κοινοβουλευτική ομάδα τους που θα προκύψει από τις εκλογές, έναν «ενοχλητικό», πιθανότατα για τον ίδιο λόγο «έκοψαν» και τα 10 μέλη και στελέχη του «Πράττω», τα οποία προτάθηκαν για να μπουν στις λίστες του ΣΥΡΙΖΑ. Διότι και οι δέκα θα προσέλκυαν πολλές ψήφους, και, άρα, υπήρχε «κίνδυνος» να εκλεγούν στη Βουλή.

Ακάλυπτος

Ορισμένοι κύκλοι της ηγετικής ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ, όταν έγινε γνωστό ότι «Πράττω» και Κουμουνδούρου χώρισαν τα τσανάκια τους, προσποιούμενοι τους έκπληκτους, έλεγαν τάχατες ότι «είναι συνηθισμένο να τσακώνονται τα ζευγαράκια» και ότι η διάσταση απόψεων «ήταν κεραυνός εν αιθρία». Μόνο αιφνιδιαστικός, όμως, δεν ήταν ο «τσακωμός».

Όλα δείχνουν πως άρχισε με τα απανωτά «αδειάσματα» του ΠΡΑΤΤΩ συνολικά και των στελεχών του καθώς και του Νίκου Κοτζιά από τη μεριά της κυβέρνησης και της ηγεσίας του ΣΥΡΙΖΑ. Είναι, άλλωστε, μνημειώδης η «σιωπή» του μεγάρου Μαξίμου, όταν ο πρώην υπουργός Εξωτερικών δεχόταν συνεχείς επιθέσεις, με υβριστικούς χαρακτηρισμούς και απανωτά fake news από τον Πάνο Καμμένο. Ούτε μια φορά δεν έσπευσε το μέγαρο Μαξίμου να τον «καλύψει». Αντίθετα, σιωπούσε απέναντι σε ένα άτομο, στον μέχρι πρότινος εταίρο στη συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, ο οποίος, συμμεριζόμενος την ακροδεξιά συνθηματολογία, χαρακτήριζε τη Συμφωνία των Πρεσπών «προδοτική». Άρα, και την κυβέρνηση, όπως και τον αρχιτέκτονα της Συμφωνίας, Ν.Κοτζιά, «προδότες».

Δεν είναι τυχαίο ότι οργάνωσαν συζήτηση επερώτησης του Καμένου προκειμένου να υβρίζει και να εμφανίσει πλαστά έγγραφα και έγγραφα υποκλοπών, κάτι που θα του ήταν αδύνατο σε δικαστήριο. Δεν είναι τυχαίο ότι αντί να την αναβάλλουν, έστω να κρατήσουν τις διαδικασίες της βουλής που δίνει 20’ σε μία επερώτηση άφησαν τον Καμένο να υβρίζει τον Ν.Κοτζιά χωρίς αντίλογο (πλην του Γιάννη Αμανατίδη και του Κ.Δουζινά) επί 3,5 ώρες! Αντίθετα δεν βρήκαν χρόνο για την άρση ασυλίας του Καμένου στη Βουλή με αφορμή τη μήνυση που του υπέβαλε ο Ν.Κοτζιάς. Με άλλα λόγια ακόμα και πριν κλείσει η Βουλή των κάλυψαν και του έδωσαν χρόνο να συκοφαντεί.

Να’ ταν, όμως, μόνον αυτό; Εδώ, στην περίοδο που ο Ν.Κοτζιάς, ως υπουργός Εξωτερικών, διεξήγαγε τις δύσκολες διαπραγματεύσεις για το Κυπριακό, έχοντας απέναντί του τους εκπροσώπους της Άγκυρας, ευθέως και ανοικτά μέσα από ΜΜΕ του ΣΥΡΙΖΑ, και στελέχη του, έγραφαν (π.χ. στην Αυγή) ότι «ο Ν.Κοτζιάς, με τον Π.Καμμένο αποτελούν την επικίνδυνη υπερεθνικιστική τάση εντός της κυβέρνησης». Και, όμως, όταν ο Ν.Κοτζιάς «καθάρισε» τη Συμφωνία των Πρεσπών, ουδείς εξ’ αυτών βγήκε να ζητήσει συγγνώμη. Για να μην μιλήσει κανείς για την ηχηρή σιωπή του μεγάρου Μαξίμου και του ΣΥΡΙΖΑ, όταν προ ετών παρακρατικά κέντρα (!) ανέβαζαν και κατέβαζαν τον ίδιο τον υπουργό Εξωτερικών της Ελλάδας ως «πρώην πράκτορα της Στάζι», καθώς και «άνθρωπο του Κρεμλίνου» (άσχετα, εάν μετά τα ίδια τα κατάπτυστα χαλκεία, τον έλεγαν «άνθρωπο των Αμερικάνων» – άβυσσος οι μονταζιέρες του παρακράτους και των μυστικών υπηρεσιών)».