Απορία: Ποιος τους ρωτά αν έχουμε δικαίωμα να υπερασπιζόμαστε τα σύνορά μας;

Μόνο έκπληξη μπορεί να προκαλούν οι δηλώσεις εταίρων και συμμάχων μας ότι αναγνωρίζουν το δικαίωμα της χώρας μας να υπερασπίζεται τα σύνορά της!

Αρχικά, ήταν ο ίδιος ο πλανητάρχης στην τελευταία του επικοινωνία με τον Έλληνα πρωθυπουργό και εν συνεχεία ο αναπληρωτής βοηθός υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ Μάθιου Πάλμερ. Η αναφορά του Μ. Πάλμερ πως «η ανεξέλεγκτη μετακίνηση χιλιάδων ανθρώπων που παραπλανήθηκαν ώστε να πιστεύουν ότι ο δρόμος προς την Ευρώπη είναι ανοιχτός, είναι θεμελιωδώς αποσταθεροποιητική, μη βιώσιμη και πρέπει να αλλάξει», είναι σαφώς πιο θετική δήλωση, καθώς θέτει ένα ουσιαστικό μέρος του προβλήματος.

Το δικαίωμα υπεράσπισης των συνόρων του, βλέπετε, ένα κυρίαρχο κράτος, ούτε το συζητά, ούτε το θέτει προς έγκριση, ακόμα και προς την ίδια την υπερδύναμη! Δεν λέμε ότι η Αθήνα το πράττει (μακριά από εμάς η απόδοση τέτοιων χαρακτηρισμών προς την ελληνική πολιτεία), αλλά όμως δεν δικαιούνται οι πανηγυρισμοί για τέτοιου είδους δηλώσεις. Ούτε τηλεφωνήματα για την πρόκληση τέτοιων δηλώσεων!

Η Αθήνα, άλλωστε, μπορεί να διεκδικήσει από την Ουάσιγκτον περισσότερη στήριξη, με πίεση προς τον Ερντογάν, ιδιαίτερα τώρα που είναι ανίσχυρος στη Συρία και ΗΠΑ και Ευρωπαϊκή Ένωση τον εκβιάζουν για την ολοκληρωτική επιστροφή της χώρας του στην αγκαλιά της Δύσης. Η επανένταξη της Τουρκίας στο δυτικό στρατόπεδο, άλλωστε, αν δεν γίνει με αρχές και αν η Ελλάδα δεν διασφαλίσει προηγουμένως τα δικαιώματά της, ενδέχεται να βρεθεί η ίδια ενώπιον εκβιασμών. Εκβιασμών που οι… ηπιότεροι θα μπορούσε να είναι… «βρείτε τα τώρα (σσ: όπως-όπως) με τον Ερντογάν, να λυθούν τα προβλήματα της περιοχής».

Και για να είμαστε δίκαιοι μαζί σας, το… έργο αυτό θα το δείτε να ξετυλίγεται μπροστά σας από τη Δευτέρα…