Η πολιτική ως παράσταση τσίρκου

Έχω την εντύπωση, δεδομένης της έντασης στις σχέσεις του κυβερνητικού ζεύγους, πως η χώρα βρίσκεται στην πλέον κρίσιμη φάση του τελευταίου επεισοδίου του πολιτικού reality show αναλόγου αισθητικής με εκείνο του Big Brother.

Είναι η στιγμή που ο Αλέξης Τσίπρας πριν συναντήσει τον Πάνο Καμμένο στο Μαξίμου, κοιτάει τη κάμερα και σιγοτραγουδάει: «Από δω η γυναίκα μου κι από δω το αίσθημά μου». Κι ενώ ο Πάνος Καμμένος είχε πάρει διάδρομο να απογειωθεί με τα φτερά της τροπολογίας για τα F-16, ο πρωθυπουργός τον αποχαιρέτισε τραγουδώντας: «Ορκίζομαι δεν ήθελα να παίξω με καμία. Το ξέρω, είμαι ένοχος, μα δεν ζητώ πολλά. Πέστε μου, όμως, τι μπορώ να κάνω γιατί δεν θέλω καμιά σας να πικράνω».

Ο ξαφνικός έρωτας με τη συμφωνία των Πρεσπών ήταν μοιραίο να βάλει σε δοκιμασία τη σχέση του Πάνου Καμμένου με τον Αλέξη Τσίπρα. Και είναι βέβαιο ότι η on camera εξομολόγηση του πρωθυπουργού, πως δεν ήθελε να «πικράνει» τον κυβερνητικό του εταίρο αλλά ούτε και να κυρώσει τη συμφωνία των Πρεσπών, μοιραία θα οδηγούσε στο τέλος του reality. Εν προκειμένω μετά τη συνάντηση της Κυριακής έφθασε η ώρα του χωρισμού, μια το… αίσθημα (Πρέσπες) έρχεται εντός των επομένων ημερών να πάρει τη θέση του Καμμένου.

Ακούγοντας τον πρωθυπουργό να ξεπροβοδίζει «από καρδιάς» τον Πάνο Καμμένο, αλλά και την σπαρακτική συνέντευξη του Πάνου Καμμένου- ο οποίος σημειωτέον πρόλαβε να κοινωνήσει πριν φύγει-  που όπως είπε προτίμησε τη Μακεδονία από την καρέκλα, αισθάνθηκα ως θεατής σε παράσταση τσίρκου. Θεατής σε μια παράσταση όπου οι πρωταγωνιστές με όλο τον κυβερνητικό θίασο επί σκηνής καταφέραν να μετατρέψουν το πολιτικό reality σε κάτι που μοιάζει με τσίρκο και θυμίζει Λούνα Παρκ. Με ακροβάτες, κλόουν, ταχυδακτυλουργούς και χαρτορίχτρες επί σκηνής να δίνουν παράσταση.

Έχουμε και λέμε λοιπόν: Η συμφωνία- παρά τα «βουντού» του Καμμένου- πέρασε απ’ τη βουλή των Σκοπίων και αναμένεται να περάσει και από τη Βουλή των Ελλήνων. Προηγουμένως ο πρωθυπουργός θα πρέπει να βρει έξι «κασκαντέρ» βουλευτές να δώσουν ψήφο εμπιστοσύνης στη κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ- «Εθελοντών» ΑΝΕΛ.  Εν συνεχεία και αφού οι «κασκαντέρ» κάνουν το νούμερό τους, θα πρέπει να βρει «πρόθυμους» να επικυρώσει τη συμφωνία των Πρεσπών. Εν τω μεταξύ οι υπουργοί των ΑΝΕΛ «πιο αποφασισμένοι από ποτέ» θα παραμείνουν στις καρέκλες τους.

Μετά από αυτή την παράσταση μόνο ο Ιονέσκο θα μπορούσε να αποδώσει με ακρίβεια το πολιτικό εκτόπισμα των πρωταγωνιστών της. Μόνο που ο Ιονέσκο θα χρειαζόταν πολύ περισσότερο πνεύμα για να εφεύρει εκτός από το μουστάκι του Χίτλερ, το πηγούνι του Μουσολίνι, το κασκέτο του Φράνκο και το χαμόγελο του Χρουτσόφ, τον πατριωτισμό του Καμμένου και την ειλικρίνεια του Τσίπρα.

Τελικά είχε δίκιο ο Τσάπλιν. Πράγματι είναι θλιβερή δουλειά να είναι κανείς αστείος…