Αχτσιόγλου για το περιστατικό στη Ρόδο: “Ούτε αόρατοι εργαζόμενοι, ούτε αόρατες ζωές”

Το περιστατικό που έχει συγκινήσει και συγκλονίσει όλη τη χώρα με τη λιποθυμία του 9χρονου κοριτσιού στη Ρόδο σχολίασε με ανάρτησή της στο Facebook η Έφη Αχτσιόγλου. Η τομεάρχης Εργασίας του ΣΥΡΙΖΑ έκανε ειδική αναφορά στη μητέρα του κοριτσιού, ξενοδοχοϋπάλληλο που έχει χάσει τη δουλειά της μετά από το κλείσιμο πολλών επιχειρήσεων στο νησί, ενώ παράλληλα εξαπέλυσε επίθεση στην κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, η οποία “συνειδητά επιλέγει να μην συνδιαλέγεται με τα καθημερινά προβλήματα των εργαζομένων και να τους θεωρεί αόρατους”.

Αναλυτικά η ανάρτησή της:

“Η λιποθυμία της εννιάχρονης κόρης ξενοδοχοϋπαλλήλου που έμεινε άνεργη, μαρτυρά με τον πιο κραυγαλέο τρόπο το βιοποριστικό πρόβλημα που αντιμετωπίζουν οι εκατοντάδες χιλιάδες εποχικοί εργαζόμενοι και οι οικογενειές τους. Κυρίως όμως εκθέτει την κυβέρνηση και αναδεικνύει τις τεράστιες ευθύνες της για τους χειρισμούς της στην αγορά εργασίας και την οικονομία.

Το συγκεκριμένο γεγονός καθιστά φανερό ακόμη και στους πιο φανατικά υπέρμαχους της δήθεν κανονικότητας της #ΝΔ, ότι οι πολιτικές της κυβέρνησης αγνοούν επιδεικτικά τεράστια τμήματα της κοινωνίας, τις ανάγκες εκατοντάδων χιλιάδων εργαζομένων και τους οδηγούν στη φτωχοποίηση. Πάρα τις επικοινωνιακές φούσκες, τα μέτρα του υπουργείου εργασίας αφήνουν εντελώς στον αέρα τους εποχικούς εργαζόμενους.

Οι προτάσεις του ΣΥΡΙΖΑ για την εργασία αλλά κυρίως για το εισόδημα έκτακτης ανάγκης, θα κάλυπταν σημαντικά τις ανάγκες των εποχικά εργαζομένων και των οικογενειών τους και θα τους επέτρεπαν να ζήσουν με αξιοπρέπεια και να αντιμετωπίσουν τις δυσκολίες.

Η κυβέρνηση συνειδητά επιλέγει να μην συνδιαλέγεται με τα καθημερινά προβλήματα των εργαζομένων, να τους θεωρεί αόρατους, να αγνοεί τις προτάσεις της αντιπολίτευσης, να επαίρεται και να κομπάζει. Μάλιστα ο κ. Βρούτσης έφτασε στο σημείο να λεει σήμερα ότι το υπουργείο Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων (!) δεν έχει και δεν μπορεί να έχει εικόνα για όλα αυτά.

Η απόσταση της κυβέρνησης από την πραγματική ζωή της συντριπτικής πλειονότητας των πολιτών, προκαλεί.

Αόρατοι εργαζόμενοι δεν υπάρχουν, ούτε αόρατες ζωές”.