Πολυτεχνείο: Ιστορική μαρτυρία της Ειρήνης Μουστάκα – “Με πυροβόλησαν στο πρόσωπο από την ταράτσα του ΟΤΕ”

Μια εκ των πρωταγωνιστών της εξέγερσης του Πολυτεχνείου, η Ειρήνη Μουστάκα, εξομολογείται όσα έζησε εκείνη τη νύχτα.

Ήταν μια από τους πολλούς που τραυματίστηκαν από αστυνομικά πυρά, όταν την πυροβόλησαν στο πρόσωπο στην πλατεία Βικτωρίας.

Η Ειρήνη Μουστάκα, δικηγόρος σήμερα, προκαλεί συγκίνηση με τις περιγραφές της, ενώ δείχνει δημόσια και τη σφαίρα που δέχθηκε στο πρόσωπο, που λίγο έλειψε να της στερήσει τη ζωή. Την κρατά ως ενθύμιο εκείνης της μαύρης νύχτας, που τη σημάδεψε βαθιά όπως λέει.

«Ήμουν μαθήτρια τότε και είχα κατέβει στην Αθήνα για φροντιστηριακά μαθήματα. Φύγαμε από το φροντιστήριο κάποια στιγμή και πήγαμε προς Κάνιγγος και Ομόνοια, όπου μαζευόταν ο κόσμος, καθώς ακούσαμε ότι γίνεται εξέγερση.

Εκεί υπήρχαν μπλόκα αστυνομικών και η παρέα διασπάστηκε. Έμεινα μόνη μου. Έβλεπα τους αστυνομικούς να ρίχνουν ξύλο και να κυνηγούν κόσμο. Έφτασα στην πλατεία Βικτωρίας για να πάρω τον συρμό για να επιστρέψω σπίτι. Φοβόμουν. Ήμουν μικρή, μαθήτρια», δήλωσε στην ΕΡΤ.

Συνεχίζει τις περιγραφές, λέγοντας πως κατέβηκε τις σκάλες του σταθμού και κατά λάθος βρέθηκε στην πλατφόρμα προς Πειραιά, ενώ ήθελε να πάει προς Κηφισιά. Λίγο αργότερα έφτασε στο σημείο μια ομάδα ατόμων, που ήταν κυνηγημένα. Φοβήθηκε ότι θα εγκλωβιστεί και ότι θα δείρουν και εκείνη και προσπάθησε να βγει.

«Εκεί άκουγα τις σφαίρες να… σφυρίζουν πάνω από το κεφάλι μου. Σκέφτηκα όμως, ότι έπρεπε να ειδοποιήσω τους γονείς μου και ότι κάτι πρέπει να κάνω» λέει η κ. Μουστάκα και συμπληρώνει:

«Πήγα σε έναν τηλεφωνικό θάλαμο που υπήρχε στην πλατεία Βικτωρίας και πήρα τηλέφωνο τους γονείς μου. Ο πατέρας μου μού είπε μείνε εκεί που είσαι και έρχομαι να σε πάρω. Με το που πήγα να βγω, είχα μια ζεστή αίσθηση στο μάγουλο, έναν βόμβο μέσα στο στόμα και είδα να βγαίνει ένας πίδακας αίματος. Με είχαν πυροβολήσει από την ταράτσα του ΟΤΕ με στρατιωτικό όπλο».

Και συνεχίζει: «αυτή τη σφαίρα έδειξα στη δίκη του Πολυτεχνείου το 1975. Ήταν ένα φοβερό αποδεικτικό στοιχείο, καθώς αμφισβητείτο τότε όπως και σήμερα από κάποιους ότι υπήρξαν θύματα ή ότι έριχναν αληθινές σφαίρες».

Μόλις κατάλαβε τι είχε συμβεί βλέποντας το αίμα, όπως περιγράφει, αμέσως λιποθύμησε. Πριν λιποθυμήσει, είδε κόσμο να πετάγεται στην πλατεία. Όλοι αυτοί, όπως λέει, ήταν κρυμμένοι.

Κάποιοι από αυτούς την μετέφεραν στο κοντινότερο νοσοκομείο και εκεί, επειδή δεν είχε χάσει εντελώς τις αισθήσεις της, είδε αιμόφυρτους ανθρώπους να κάθονται στα σκαλιά.

«Με πήγαν στο δωμάτιο. Το πρόσωπό μου ήταν άμορφη μάζα. Κι εκεί μπήκε κάποια στιγμή αστυνομικός με καπαρντίνα και περίστροφο στο χέρι για να με ελέγξει και να με συλλάβει. Φυσικά οι γιατροί του είπαν «ποια να συλλάβεις; Δεν βλέπεις πώς είναι;» Ήμουν ετοιμοθάνατη. Η σφαίρα είχε καθίσει κάτω από τη γλώσσα, ανάμεσα στο γευστικό και κινητικό νεύρο. Αν είχε βγει από το λαιμό, θα είχα πεθάνει. Όπως θα είχα πεθάνει εάν δεν είχε κάνει τόσο καλή δουλειά και ο χειρουργός, που είχαν καλέσει ο πατέρας μου και η μητέρα μου, οι οποίοι ήρθαν από την Κηφισιά με τα πόδια».

«Ο γιατρός με μετέφερε στη Γενική Κλινική και με χειρούργησε. Η μητέρα μου όταν με είδε, λιποθύμησε κατευθείαν», πρόσθεσε.

Μετά τις συγκλονιστικές περιγραφές για τα γεγονότα εκείνης της ιστορικής για τη χώρα, νύχτας, η Ειρήνη Μουστάκα, με αφορμή τη σημερινή επέτειο, στέλνει το δικό της μήνυμα, απευθυνόμενη κυρίως στους νέους.

«Μακάρι η νύχτα αυτή του Πολυτεχνείου να γίνει παρακαταθήκη. Και οι νέοι τώρα, η καινούρια γενιά να επαναπροσδιορίσει τις αξίες και να τις κυνηγήσει, να παλέψει γι’ αυτές».

Ακολουθήστε το News247.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις