Ραντεβού, Οργής και Κούρασης γωνία

Ακούστηκε πολλές φορές στα «πάνελ» και τους πολιτικούς διαλόγους των τελευταίων ωρών: Ας αφήσουμε τον διχασμό (μετάφραση: ας μην μιλάμε για το τι έγινε στην Νέα Σμύρνη) κι ας ασχοληθούμε με τα μεγάλα προβλήματα: Την Πανδημία και την Οικονομία.

Τίποτε πιο ανεδαφικό και κουτοπόνηρο.

Πρόκειται για μια αδέξια προσπάθεια αλλαγής ατζέντας. Από όσους θεωρούν πως οι πολιτικές τους προτεραιότητες δεν ταιριάζουν σε μια θεματολογία που περιέχει τις λέξεις «αστυνομοκρατία», «καταστολή», «δημοκρατικά δικαιώματα».

Επίσης πρόκειται για μία επίδειξη πολιτικής αφέλειας. Όσοι εκφράζουν ένα τέτοιο σκεπτικό (είτε βρίσκονται στο κυβερνητικό στρατόπεδο, είτε σε άλλα) δεν αντιλαμβάνονται τι και γιατί συμβαίνει.

Τα όσα έγιναν στις 7 Μαρτίου του 2021 στην Νέα Σμύρνη είναι αποτέλεσμα πολιτικών εντολών.

Ποτέ τα θρασύδειλα στοιχεία που συνιστούν την πλειοψηφία των ειδικών δίκυκλων μονάδων που (ανα)στήθηκαν από την σημερινή κυβέρνηση, δεν δρουν αν δεν ξέρουν ότι «έχουν πλάτες». Αν δεν γνωρίζουν πως όλα στο τέλος θα καλυφθούν μια Ένορκη Διοικητική Εξέταση που στην καλύτερη περίπτωση απλά θα «θολώσει τα νερά». Χωρίς να καταλήξει πουθενά.

Η πολιτική αυτή εντολή έχει δοθεί από τον Μιχάλη Χρυσοχοϊδη και τον υφυπουργό του Λευτέρη Οικονόμου, μήνες νωρίτερα:

Στις 11 Νοεμβρίου του 2019 όταν η αστυνομία εισέβαλε στην ΑΣΟΕΕ. κι ένα εξ’ αυτών έβγαλε όπλο.

Στις 20 Δεκεμβρίου του 2019 όταν ειδικές δυνάμεις ακινητοποίησαν και χτύπησαν την οικογένεια Ινδαρέ για να …περιφρουρήσουν το οικιακό άσυλο, του διπλανού σπιτιού, από καταληψίες.

Στις 12 Ιουλίου του 2020 όταν ψηφίστηκε το νομοσχέδιο για την απαγόρευση των διαδηλώσεων, αντιγράφοντας διατάγματα της Χούντας.

Στις 7 Οκτωβρίου του 2020 όταν χτυπήθηκε δίχως αφορμή το συλλαλητήριο έξω από το Εφετείο που καταδίκασε την Χρυσή Αυγή.

Στις 15 Νοεμβρίου του 2020 όταν απαγορεύθηκαν οι εκδηλώσεις για το Πολυτεχνείο με εντολή του αρχηγού της ΕΛ.ΑΣ

Όπως και πολλές άλλες φορές.

Οι πολιτικές εντολές δεν δίνονται χωρίς λόγο. Το δόγμα «Νόμος και Τάξη» του υπουργού ΠΡΟ-ΠΟ στόχευσε αρχικά στο χάϊδεμα των «νοικοκυραίων». Μετά στην συλλογή των ορφανών χρυσαυγίτικων ψήφων. Σήμερα αποτελεί προληπτικό μέτρο. Απόλυτα δεμένο με την Πανδημία και την Οικονομία.

Η κυβέρνηση, λίγο μετά το πρώτο lockdown αποφάσισε ότι οι οικονομικοί της στόχοι, υπαγορεύουν τους τρόπους με τους οποίους θα ξεπεραστεί η υγειονομική κρίση: Επιβολή σκληρής κοινωνικής πειθαρχίας που θα αντισταθμίζει το ότι δεν σκοπεύει να ξοδέψει ώστε να μην καταστραφούν μεγάλου εύρους κοινωνικά στρώματα.

Έναν χρόνο μετά το πρώτο lockdown έχει αντιληφθεί πως όταν φύγει ο Covid 19 θα ακολουθήσει μια περίοδος σκληρής λιτότητας. Αγνώστου, αλλά μεγάλου μεγέθους. Ανάλογη με τους δημοσιονομικούς περιορισμούς που θα επιβληθούν πανευρωπαϊκά.

Το Μέγαρο Μαξίμου ξέρει ότι αυτά θα είναι τα χαρακτηριστικά της 4ετίας του (αν την εξαντλήσει τελικά). Έχει δηλαδή συνδυάσει στην σκέψη του, την καταστολή με την Πανδημία και την Οικονομία.

Γι αυτό δεν μπορούμε να τα δούμε ως τρία διαφορετικά πράγματα. Ούτε έχει νόημα να τα συζητάμε ξεχωριστά.

Στην κοινωνία η Οργή (για την αστυνομοκρατία) διασταυρώνεται με την Κούραση (από την Πανδημία και την Οικονομία). Κι αυτός ο συνδυασμός «δεν καταλαβαίνει» από γκλόμπ. Ακόμη και μεταλλικά.

Ακολουθήστε το News247.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις