Μαριτίνα Πάσσαρη: “Σήμερα η “σφαγή” αποκτά για μένα κι άλλο ένα νόημα”

Η Μαριτίνα Πάσσαρη σκηνοθετεί για πρώτη φορά την Ελλάδα το έργο της πολυβραβευμένης Καταλανής συγγραφέως Λιουίζα Κουνιγιέ με τίτλο “Σφαγή”.

Στο έργο, μια διαζευγμένη καθηγήτρια Πανεπιστημίου αναζητά την ηρεμία σε ένα απομονωμένο ορεινό ξενοδοχείο. Η ιδιοκτήτρια του ξενοδοχείου προσπαθεί να την πείσει να αλλάξει κατάλυμα, γιατί είναι η μοναδική πελάτισσα και το ξενοδοχείο θα κλείσει, η καθηγήτρια, όμως επιμένει να μείνει. Η πλοκή εκτυλίσσεται σε 7 σκηνές, καθεμιά από τις οποίες διαδραματίζεται ένα βράδυ, από την Κυριακή ως το Σάββατο μιας εβδομάδας. Οι δυο γυναίκες συναντιούνται πάντα την ίδια ώρα, μετά το δείπνο, στο σαλόνι του ξενοδοχείου και συζητούν τις απλές καθημερινές καταστάσεις που γεμίζουν τη ζωή τους, ενώ οι θεατές μαθαίνουν κάθε μέρα κάποιες πρόσθετες πληροφορίες για καθεμιά από αυτές. Οι συναντήσεις τους έχουν κάτι το τελετουργικό. Η σχέση τους εξελίσσεται και βαθαίνει. Η εμφάνιση ενός άνδρα που ζητάει βοήθεια μετά από ένα ατύχημα την Παρασκευή το βράδυ, θα διαλύσει την ατμόσφαιρα των προηγούμενων ημερών και θα οδηγήσει τα πράγματα σε απρόβλεπτες και καταλυτικές εξελίξεις και για τα τρία πρόσωπα.

“Η Λιουίζα Κουνιγιέ ανήκει στους μεγάλους σύγχρονους ευρωπαίους συγγραφείς παρόλο που δεν είναι τόσο γνωστή ακόμα έξω από την Ισπανία. Στην πατρίδα της όμως την ξέρουν, τη σέβονται και τη θαυμάζουν. Θυμάμαι πριν από μερικά χρόνια σε κάποιο αναλόγιο ιβηρο-αμερικανικών έργων είχα ρωτήσει μιαν άλλη Ισπανίδα συγγραφέα για την Κουνιγιέ, γιατί εδώ και καιρό με απασχολούσε αν θα ανεβάσουμε κάποιο έργο της, και μου είχε πει με μεγάλη λεπτότητα κι ευγένεια: η Κουνιγιέ είναι η καλύτερή μας….
Η «Σφαγή» γράφτηκε το 2001 και δεν έκανε τόση εντύπωση. Ίσως ήταν πιο μπροστά από την εποχή. Πριν την πανδημία ανακάλυψαν το έργο οι Γάλλοι και εκείνο τον καιρό τον Φεβρουάριο του 2020 το διαβάζαμε κι εμείς με την Εύρη Σωφρονιάδου και συζητούσαμε την πιθανότητα να το ανεβάσουμε. Βρήκα τη διεύθυνση της Κουνιγιέ από την Μ. Χατζηεμμανουήλ και της έγραψα. Ανταλλάξαμε μια σειρά μέιλ, όχι τόσο για να την πείσω να μας δώσει τα δικαιώματα, όσο για να τη γνωρίσω λίγο καλύτερα. Τα έργα της αφήνουν μια περίεργη γεύση, όταν τα διαβάζεις. Είναι διεισδυτικά χωρίς να είναι δυσνόητα, αντίθετα μοιάζουν πολύ απλά, ενώ στην πραγματικότητα έχουν χτιστεί μεθοδικά πάνω σε μια πρωτότυπη ιδέα.
Όλο αυτό τον καιρό της πανδημίας που περιμέναμε να βρεθούμε ξανά σε πρόβες, σκεφτήκαμε να κάνουμε σε live streaming το έργο, αλλά απορρίψαμε την ιδέα. Η Κουνιγιέ χρησιμοποιεί τη θεατρική συνθήκη γνωρίζοντας πολύ καλά τον κινηματογράφο και την τηλεόραση και αυτός είναι ένας λόγος που την κάνει πιο προσιτή στο σύγχρονο κοινό. Όμως η «Σφαγή», παρόλο το σασπένς, τις ανατροπές και τις εκπλήξεις δεν είναι υλικό για μια τηλεταινία. Και για να απαντήσω πιο άμεσα στην ερώτησή της το συγκεκριμένο έργο σε παγιδεύει γιατί από την πρώτη ανάγνωση αρχίζεις περισσότερο να αναρωτιέσαι παρά να αποφασίζεις… Και βέβαια ο διάλογος, η γραφή είναι επίσης πολύ επεξεργασμένα σαν μια παρτιτούρα από ήχους και θέματα που επανέρχονται και παραλλάσσονται… Και αυτό γοητεύει εμάς τους ηθοποιούς”, αναφέρει η Μαριτίνα Πάσσαρη στο NEWS 24/7.

Σκιαγραφήστε μας τους χαρακτήρες του έργου και τις δυναμικές του…
Ενώ η παράστασή μας πλησιάζει στην πρεμιέρα είναι πολύ δύσκολο να απαντήσω διεξοδικά. Στο έργο οι χαρακτήρες, δυο γυναίκες κι ένας άνδρας, δεν έχουν ονόματα παρά μόνο γράμματα της αλφαβήτου. Το έργο μας λέει ότι η Η είναι μια γυναίκα μορφωμένη είναι καθηγήτρια στο πανεπιστήμιο και μόλις χώρισε, ενώ η Δ εργάζεται όλη της τη ζωή στο ξενοδοχείο των γονιών της και χρησιμοποιεί τις εφημερίδες για σφουγγαρόπανα. Για τον άνδρα μαθαίνουμε ακόμα λιγότερα, εργαζόταν παρκαδόρος και τον έστησε ένας φίλος του, είχε ένα ατύχημα με το αυτοκίνητο και για αυτό κατέφυγε στο ξενοδοχείο…
Αυτή είναι η βάση. Οι λεπτομέρειες των πορτρέτων είναι πολύ ασαφείς. Είναι στο χέρι των ερμηνευτών και του σκηνοθέτη να συναρμολογήσουν ένα παζλ, που ποτέ δεν θα είναι ολόκληρο πάντα κάτι θα λείπει, ώσπου να το ερμηνεύσει ο θεατής. Είναι απολαυστικό και δύσκολο να δουλεύεις ένα τέτοιο έργο και περιμένω με ανυπομονησία τις αντιδράσεις των θεατών.

Τι συμβολίζει η “σφαγή” του τίτλου της;
Είναι μια πολύ «έντονη» λέξη. Είναι σαν να παίρνει το θέμα του έργου και να το μεγαλώνει, να το επεκτείνει, δεν είναι απλή κυριολεξία, δεν είναι μόνο πανανθρώπινη έννοια. Η λέξη σφαγή φέρνει στο νου όλους τους αθώους, τα νήπια, τους αμάχους, τα ζώα, τη φύση. Η σφαγή είναι η βίαιη και συνήθως μαζική αφαίρεση ζωής.

Πώς επικοινωνεί το έργο αυτό με το σήμερα;
Είδατε πώς απάντησα στην προηγούμενη ερώτηση: ο πόλεμος με έβαλε σε τέτοιες σκέψεις. Κάθε φορά το σήμερα μας αλλάζει και σκεφτόμαστε διαφορετικά τη ζωή μας, τις πράξεις μας, αυτά που προσπαθούμε. Πριν από μια βδομάδα θα απαντούσα με άλλο τρόπο, θα έλεγα ότι το έργο είναι επίκαιρο γιατί μιλάει για την κρυμμένη βία, την υπόγεια πάλη των τάξεων, για τα φύλα και την τρέλα. Θα έλεγα ότι έχει μια κοινωνική και ψυχαναλυτική οπτική που δεν καταλήγει σε εύκολα συμπεράσματα. Σήμερα ο τίτλος αποκτά για μένα κι άλλο ένα νόημα.

Συγγραφέας Λιουίζα Κουνιγιέ/Μετάφραση Μαρία Χατζηεμμανουήλ/Σκηνοθεσία Μαριτίνα Πάσσαρη/Ηθοποιοί: Εύρη Σωφρονιάδου, Μαριτίνα Πάσσαρη, Αλέξης Διαμαντής/Σκηνικά Κοστούμια Κυριακή Τσίτσα/Φωτισμοί Αργύρης Θέος/Μουσική Στάθης Ιωάννου/Βοηθός σκηνοθέτη Μαριλένα Γερμανού/

Πληροφορίες Παράστασης: Παραστάσεις : Κάθε Δευτέρα και Τρίτη μέχρι Μεγάλη Τρίτη 19 Απριλίου 2022/Ώρα: 21.00/STUDIO Μαυρομιχάλη: Μαυρομιχάλη 134, Νεάπολη Εξαρχείων/Τηλ: 210 6453330/Τιμή εισιτήριου: 12 ευρώ (γενική είσοδος), 10 ευρώ (φοιτητικό, κάτω των 25 και άνω των 65 ετών), 5 ευρώ (άνεργοι)

Ακολουθήστε το News247.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις