Σαν σήμερα το κούρεμα του γερμανικού χρέους

Η αποπληρωμή του εθνικού χρέους, είναι μια έννοια ελαστική. Ας πούμε, εκεί που κάποιοι Γερμανοί βγάζουν φλύκταινες όταν ακούν σήμερα τον όρο «γενναίο κούρεμα του ελληνικού χρέους», οι ίδιοι σφυρίζουν αδιάφορα, όταν τους θυμίζει κάποιος τη ριζική διαγραφή του γερμανικού χρέους το 1953. Οι ισχυροί -άτομα, τάξεις, χώρες- είτε δεν πληρώνουν σέντσι, είτε απολαμβάνουν εξαιρετικές ευκολίες πληρωμής των υποχρεώσεών τους, ενώ οι αδύνατοι είναι με το σουγιά στο κόκαλο και το λουρί στο σβέρκο…

Διά του λόγου το αληθές, να σας θυμίσω πως στις 8 Αυγούστου (καλή ώρα) του 1953, πριν από 65 χρόνια ακριβώς, η Διάσκεψη του Λονδίνου για τα Εξωτερικά Χρέη της Γερμανίας κατέληξε σε πρωτοφανείς αποφάσεις σχετικά με τα χρέη της νικημένης Γερμανίας.

Η Διάσκεψη, που συνεδρίαζε από τα τέλη του Φεβρουαρίου του 1953, απαρτιζόμενη από τις Ηνωμένες Πολιτείες, τον Καναδά, τη Γαλλία, τη Βρετανία, το Ιράν, την Ιταλία, την Ισπανία, τη Γιουγκοσλαβία, τη Νότιο Αφρική, την Ελβετία και την Ελλάδα, (χωρίς να συμμετέχει η Σοβιετική Ένωση ή καμία άλλη χώρα του Ανατολικού Μπλοκ) απεφάσισε ένα γενναίο, γενναιότατο θα έλεγα, «κούρεμα» του γερμανικού χρέους κατά 60%! Η αποπληρωμή του υπολοίπου, θα γινόταν με ρήτρα εμπορικού πλεονάσματος, σε 30 χρόνια. Αυτό σημαίνει πως οι Γερμανοί θα εξοφλούσαν το εναπομείναν 40% μόνον εάν η Γερμανία θα είχε εμπορικό πλεόνασμα και οι καταβολές δεν θα ξεπερνούσαν το 3% των εσόδων της από τις εξαγωγές…

Όπως καταλαβαίνετε, δεν μιλάμε ούτε για «απομείωση», ούτε για «ελάφρυνση», ούτε καν για «επιμήκυνση» στην αποπληρωμή… Η πρώην ναζιστική, χιτλερική Γερμανία, που αιματοκύλησε τον μισό κόσμο, ευνοήθηκε με μια καθαρή και ριζική διαγραφή χρέους. Το οποίο, για να ξέρουμε για τί ποσά μιλάμε, να πω πως ανερχόταν τότε στα 32 δισεκατομμύρια μάρκα – προσοχή: σ’ αυτό το ποσό δεν συμπεριλαμβάνονται οι πολεμικές επανορθώσεις και αποζημιώσεις.

Βεβαίως, κάποιος θα πει πως ήταν προς το συμφέρον της ειρήνης και της ευημερίας της Ευρώπης να σταθεί και πάλι η Γερμανία στα πόδια της. Κάτι που κατάφερε μια χαρά, δημιουργώντας, και με τη βοήθεια του Σχεδίου Μάρσαλ, το περίφημο μεταπολεμικό «γερμανικό οικονομικό θαύμα».

Η Ελλάδα όμως, δυστυχώς γι’ αυτήν, δεν είναι καμία ατμομηχανή που τραβά πίσω της την ευρωπαϊκή οικονομία, δεν είναι μια χώρα μεγάλη και δυνατή με φιλοδοξίες πανευρωπαϊκής κυριαρχίας, οπότε, είναι λογικό να της βάζουν σήμερα το μαχαίρι στο λαιμό εκείνοι, που είχαν γλιτώσει από αυτό το μαχαίρι πριν από 65 χρόνια. Ουδείς αγνωμονέστερος του ευεργετηθέντος.

Από πού κρατάει η σκούφια μας

Κάθε λέξη κρύβει μια ιστορία. Η ετυμολογία της, δηλαδή η αναζήτηση της προέλευσής της και της αρχικής της σημασίας, μπορεί να μας οδηγήσει πολύ μακριά, τόσο στα ονόματα των ανθρώπων και των τόπων, όσο και στις λέξεις που περιγράφουν αντικείμενα και αφηρημένες έννοιες.