Μην τον είδατε τον Παναγή: πώς δημιουργήθηκε η φράση

Τη δεκαετία του ’40 στα χωριά των Μεγάρων, στην Αττική, εμφανίστηκε ένας πρωτευουσιάνος, ωραίος, σοβαρός, ευκατάστατος και κυρίως ανύπανδρος νέος, ο οποίος έγινε γνωστός στην περιοχή ως έμπορος, κλείνοντας ευνοϊκές για τους χωρικούς συμφωνίες για την αγορά γεωργικών προϊόντων, καθώς δεν παζάρευε ποτέ – πλήρωνε πάντα ό,τι του ζητούσε ο παραγωγός.

Με το που κέρδισε την εμπιστοσύνη των ντόπιων, ο φέρελπις νέος φρόντισε να αρραβωνιαστεί με την πλουσιότερη νύφη σε κάθε χωριό – συνολικά έκανε καμιά δεκαριά αρραβώνες. Ο αρραβωνιαστικός λοιπόν, έπαιρνε από τα ευτυχή μελλοντικά πεθερικά του πολλές και πλούσιες προκαταβολές, σε προϊόντα και σε χρήμα, ενώ από τις κοπελιές οι προκαταβολές του ήταν σε φιλιά…

Όταν όμως οι γονείς των δεσποινίδων άρχισαν να τον πιέζουν για την ημερομηνία του γάμου, ο απατεών έκλεισε σε όλες τις οικογένειες την ίδια ημερομηνία. Δέκα γάμοι είχαν ετοιμαστεί, αλλά ο Παναγής δεν εμφανίστηκε. Έτσι, όλοι οι Μεγαρείς έσπευσαν στα λεωφορεία που έρχονταν από την Αθήνα, ρωτώντας τους επιβάτες με αγωνία: «μην τον είδατε τον Παναγή;» Έτσι δημιουργήθηκε η γνωστή φράση, που περιγράφει την κλασική συμπεριφορά του επιτήδειου, που γίνεται καπνός αφού εξαπατήσει τους αφελείς… 

Από πού κρατάει η σκούφια μας

Κάθε λέξη κρύβει μια ιστορία. Η ετυμολογία της, δηλαδή η αναζήτηση της προέλευσής της και της αρχικής της σημασίας, μπορεί να μας οδηγήσει πολύ μακριά, τόσο στα ονόματα των ανθρώπων και των τόπων, όσο και στις λέξεις που περιγράφουν αντικείμενα και αφηρημένες έννοιες.