Βέτο στο Συμβούλιο Κορυφής από την Ελλάδα, εφόσον η ΕΕ εξακολουθεί να αδιαφορεί για το προσφυγικό

Οι τελευταίες εξελίξεις στο προσφυγικό-μεταναστευτικό, με τον Ταγίπ Ερντογάν να απειλεί με αύξηση των ροών εάν η Δύση δεν τον βοηθήσει στη Συρία, αλλά και η πρόσφατη απόβαση των ΜΑΤ στα ελληνικά νησιά του Βορείου Αιγαίου, χτυπούν τον κώδωνα του κινδύνου για την Αθήνα και προειδοποιούν για την ανάγκη αλλαγής στρατηγικής.

Το προσφυγικό δεν είναι ένα πρόβλημα που δημιούργησε η …Τασία και ο ΣΥΡΙΖΑ, όπως προεκλογικά επέβαλε για μικροκομματικούς λόγους στην πολιτική ατζέντα η Νέα Δημοκρατία και τα φιλικά της μέσα. Είναι ένα πρόβλημα που δημιουργείται πρωτίστως από τις επεμβάσεις των μεγάλων δυνάμεων στη ΝΑ Μεσόγειο και στην ευρύτερη περιοχή και η οικονομική εκμετάλλευση και μαρασμός χωρών του τρίτου κόσμου, όπως πχ στην υποσαχάρια Αφρική – γεγονότα που όταν  τα επισήμαινε  ο απερχόμενος Πρόεδρος της Δημοκρατίας οι εχθροί (κατά τα άλλα) του …λαϊκισμού έπεσαν να τον φάνε!

Είναι ένα πρόβλημα που η Ευρωπαϊκή Ένωση θέλει να το «ξεφορτωθεί», πληρώνοντας (και όχι πάντα, όπως θα αποδείξουμε στη συνέχεια) και αρνούμενη να πάρει πρόσφυγες στο έδαφός της, μετατρέποντας χώρες-μέλη της, όπως η Ελλάδα, σε «αποθήκες ψυχών».

Την ίδια στιγμή, το προσφυγικό μετατρέπεται σε ένα από τα μείζονα προβλήματα της ελληνικής κοινωνίας, καθώς η χώρα πολύ δύσκολα θα αντέξει νέες αυξημένες ροές, χωρίς μεγάλη οικονομική και κοινωνική επιβάρυνση. Η άνοδος της ακροδεξιάς, αν η κατάσταση αυτή συνεχιστεί, είναι προ των πυλών, έστω και αν εκφραστεί με πλευρές της κυβερνητικής πολιτικής (πχ ξερονήσια για τους πρόσφυγες, οι μετανάστες φέρνουν τον κορονοϊό κοκ). Τα νησιά, όπως έδειξαν και οι πάνδημες κινητοποιήσεις στον πρόσφατο κυβερνητικό αυταρχισμό και στην πρωτοφανή αστυνομική βία των ΜΑΤ, δεν αντέχουν άλλο, ενώ μην αποκλείεται μέρος του ντόπιου πληθυσμού να στραφεί με ακροδεξιά χαρακτηριστικά κατά των μεταναστών και προσφύγων.

Μετά και τις τελευταίες απειλές Ερντογάν, η ελληνική κυβέρνηση πρέπει να αλλάξει στρατηγική. Να ζητήσει από την Ευρωπαϊκή Ένωση, πιθανόν σε μια έκτακτη Σύνοδο Κορυφής για το προσφυγικό, όπως σωστά κατά τη γνώμη μας προτείνει ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης, να υλοποιήσουν οι Βρυξέλλες τα συμφωνηθέντα. Μεταξύ αυτών:

-Η πλήρης εφαρμογή της ευρωτουρκικής συμφωνίας για το προσφυγικό. Η ΕΕ να είναι συνεπής προς τις υποχρεώσεις της έναντι της Τουρκίας, αφού με διάφορα προσχήματα, δεν αποδίδει τα συμφωνηθέντα χρήματα προς την Άγκυρα, με τις πληροφορίες να επιμένουν ότι μπορεί να χρωστάει ακόμα και πάνω από τρία δισεκατομμύρια ευρώ στον Ταγίπ Ερντογάν. Η Ελλάδα, κατά τη γνώμη μας, θα πρέπει να μπει μπροστά στην στήριξη της Τουρκίας στο συγκεκριμένο πρόβλημα, ενώ ίσως θα έπρεπε να συνδέεται η χρηματοδότηση με την πιστή τήρηση της Συμφωνίας από την πλευρά της Άγκυρας.

-Η υποχρέωση των χωρών μελών της ΕΕ να παίρνουν ένα συγκεκριμένο αριθμό προσφύγων στο έδαφός τους και για όσες χώρες δεν συμμορφώνονται, να προβλέπονται ποινές, όπως πχ ο αποκλεισμός τους από ευρωπαϊκά κονδύλια. Στο σημείο αυτό η ελληνική κυβέρνηση να επικαλεστεί το άρθρο 77 της Συνθήκης, περί ευρωπαϊκής αλληλεγγύης.

Σε διαφορετική περίπτωση, όπως εκτιμούν τα «Παιχνίδια Εξουσίας», η Αθήνα να απειλήσει και αν χρειαστεί να θέσει βέτο στα Συμβούλια Κορυφής για θέματα που «καίγονται» οι ισχυρές χώρες της Ευρώπης.

Προηγουμένως θα πρέπει αν συζητηθεί το θέμα μεταξύ των πολιτικών δυνάμεων της χώρας και να επιδιωχθεί η μεγαλύτερη δυνατή συνεννόηση για μια τέτοια πρωτοβουλία, που κάθε άλλο παρά εκτός του πνεύματος της ΕΕ είναι.