Αποστολή στην Πολωνία: Χιλιάδες Ουκρανοί συρρέουν στην Κρακοβία για να σωθούν

“Θα τους δεις παντού φίλε, δε χρειάζεται καν να ψάξεις“. Ο οδηγός του ταξί που μας πήρε από το αεροδρόμιο της Κρακοβίας μας προειδοποίησε πως σε όλη την πόλη έχουν διασκορπιστεί Ουκρανοί πρόσφυγες που προσπαθούν να ξεφύγουν από την φρίκη του πολέμου που μαίνεται μόλις 270 χιλιόμετρα ανατολικότερα της πολωνικής πόλης.

Ο σιδηροδρομικός σταθμός είναι το σημείο άφιξης. Όπως και ο σταθμός των λεωφορείων λίγα μέτρα πιο δίπλα. Υπό άλλες συνθήκες θα νόμιζε κανείς πως πρόκειται για κάποια εκδήλωση που αφορά οικογένειες με μικρά παιδιά.

Κατεβαίνοντας στο πρώτο επίπεδο του υπογείου του σταθμού, όλα οι χώροι είναι κατειλημμένοι απο γυναίκες και παιδιά, απο ηλικιωμένα ζευγάρια οι άνδρες που είναι ξεκάθαρο ότι δεν είναι σε θέση να πολεμήσουν. Όλοι τους με βαλίτσες στα χέρια μην ξέροντας αν και πότε θα καταφέρουν να επιστρέψουν στην πόλη τους.

Οι περισσότεροι πατεράδες των οικογενειών πάντως λείπουν. Έμειναν πίσω να υπερασπιστούν την χώρα τους. “Ξεκίνησα με τον άνδρα μου να φύγουμε απο το Κιέβο την δεύτερη ημέρα των βομβαρδισμών. Το μποτιλιάρισμα ήταν απίστευτο. Καταφέραμε να φτάσουμε στα σύνορα με το αυτοκίνητό μας, άφησε εμένα με τον γιο και την κόρη μου εκεί και εκείνος επέστρεψε να υπερασπιστεί την πόλη. Επικοινωνούμε όποτε μπορεί“.

Αυτά είπε στο NEWS 24/7 η Όλγα, η οποία το βράδυ που πέρασε έμεινε σε ένα ράντζο στον σταθμό της Κρακοβίας. “Δεν ξέρουμε πως θα εξελιχθεί. Σήμερα σκοπεύουμε να φύγουμε για την Βαρσοβία όπου μένουν οι θείοι μου και θα μας φιλοξενήσουν“, συμπληρώνει.

Στον σταθμό της Κρακοβίας, αρκετοί από τους χώρους έχουν μετατραπεί σε περίπτερα υπηρεσιών της κυβέρνησης αλλά και μη κυβερνητικών οργανώσεων. Εκεί γίνεται η πρώτη υποδοχή όσων κατεβαίνουν από τα τρένα και τα λεωφορεία που καταφθάνουν από πόλεις της Ουκρανίας.

Η οργάνωση του πολωνικού κράτους φαίνεται εντυπωσιακή. “Τις τελευταίες εβδομάδες πριν γίνει η επίθεση είχαμε αρχίσει προετοιμασίες για το ενδεχόμενο να υποδεχτούμε πρόσφυγες“, εξηγεί εργαζόμενος στο περίπτερο της κυβέρνησης.

“Έγινε καταγραφή σε άδεια φοιτητικά διαμερίσματα τα οποία καθαρίστηκαν, σπίτια που ήταν άδεια καθώς και σε πολίτες που έχουν δηλώσει την πρόθεση τους να φιλοξενήσουν πρόσφυγες. Δημιουργήθηκε μια βάση δεδομένων και τώρα προσπαθούμε να μοιράσουμε όσους ανθρώπους δεν έχουν γνωστούς οι συγγενείς να τους φιλοξενήσουν, σε αυτά τα σπίτια“.

Στα περίπτερα επίσης εξυπηρετούνται όσοι Ουκρανοί δεν έχουν διαβατήρια και αλλά απαραίτητα έγγραφα ενώ μοιράζονται κάρτες SIM για να μπορούν να έχουν τηλεφωνική γραμμή.

Από την άλλη πλευρά, εκεί που βρίσκονται οι Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις, κάποιοι χώροι έχουν μετατραπεί σε πρόχειρα καταλύματα μέσα στον σταθμό. Στα ράντζα που έχουν τοποθετηθεί κοιμούνται άνθρωπο όπως η Όλγα μέχρι να βρεθεί για αυτούς κάποια λύση στέγασης.

“Οι σειρήνες χτυπούν συχνά”

Η 24χρονη Αναστασία μένει στο Ντνίπρο. Η έναρξη του πολέμου την πέτυχε σε διακοπές εκτός Ευρώπης και η πτήση επιστροφής της για το Κιέβο είχε προγραμματιστεί για χθες. Οι εξελίξεις όμως έφεραν την μεταφορά της πτήσης για την Κρακοβια, όπου συναντήθηκε με την μητέρα της και σήμερα προσπαθούν στα περίπτερα της πολωνικής κυβέρνησης να βρουν κάποιον χώρο να διανυκτερεύσουν

“Ο πατέρας μου με την μικρή μου αδερφή έχουν μείνει πίσω. Έφυγαν από το σπίτι που νοικιάζαμε και πήγαν στο σπίτι που έχουμε στην ιδιοκτησία μας γιατί αυτό έχει υπόγειο και μπορούν να κοιμούνται κάτω από το έδαφος με περισσότερη ασφάλεια. Οι σειρήνες χτυπούν συχνά όποτε πρέπει να έχουν πρόσβαση σε υπόγειο καταφύγιο“, εξηγεί.

Η ίδια και η μητέρα της δεν έχουν κάποιον συγγενή στην Πολωνία ή τη Γερμανία όποτε περιμένουν στην ουρά να εξυπηρετηθούν από τις πολωνικές υπηρεσίες υποδοχής. “Ελπίζω όλη αυτή η κατάσταση να τελειώσει σύντομα αλλά δεν είμαι αισιόδοξη“, λέει η ίδια.

“Είναι τα νεογέννητα στρατιωτικοί στόχοι;”

Η Μαρίνα από την άλλη, έφυγε από το Κιέβο ενώ βομβαρδιζόταν. Χρειάστηκε τέσσερις ημέρες να φτάσει μέχρι τον συνοριακό σταθμό της Ουκρανίας με την Ουγγαρία. Προτίμησε αυτόν τον δρόμο καθως είχε μάθει για το μποτιλιάρισμα στον δρόμο για την Πολωνία, όμως τα πράγματα δεν διέφεραν και πολύ στο μονοπάτι που εκείνη επέλεξε.

Ο άνδρας της επιχείρησε να φύγει μαζί της, όμως το γεγονός ότι ήταν νεαρός σε ηλικία δεν τον βοήθησε. “Τελικά πέρασα τα συνορα μόνη μου και στη συνέχεια ήρθα στην Κρακοβία μαζί με άλλους Ουκρανούς στο σπίτι μιας οικογένειας που είχε δεχτεί να φιλοξενήσει πρόσφυγες. Σήμερα θα φύγω για το Βερολίνο που θα μείνω σε φίλους που ζουν μόνιμα εκεί“, περιγράφει η Μαρίνα.

Αυτό που θυμάται φεύγοντας από το Κιέβο είναι οι βόμβες σε διαφορετικά σημεία της πόλης. “Βομβάρδισαν σπίτια απλών ανθρώπων, βρεφοκομεία, ορφανοτροφεία, ένα νοσοκομείο… Λένε ότι χτυπούν μόνο στρατιωτικούς στόχους. Είναι γελοίο όλο αυτό. Είναι τα νεογέννητα στρατιωτικοί στόχοι; Πίστευα ότι δεν μπορώ να εκπλαγώ αλλά κάθε μέρα εκπλήσσομαι όλο και περισσότερο“, καταλήγει.

Ακολουθήστε το News247.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις