Πασατέμπος: η προέλευση της λέξης

Τα τελευταία χρόνια της Κρίσης, και της οικονομικής στενότητας, επανέρχονται κάποιες συνήθειες της παλιάς, ή παλιότερης Ελλάδας, που η επίπλαστη ευμάρεια της δεκαετίας του ‘90 εξοβέλισε, ως επαρχιώτικους αναχρονισμούς.

Μία από αυτές τις συνήθειες είναι και το να μασουλάς πασατέμπο. Κάποιοι μισούν τους σπόρους της νεροκολοκύθας, ακριβώς γι’ αυτό το συνεχές και εκνευριστικό τσικ – τσικ του μασουλήματος, αλλά, όταν σας πω πόσο ευεργετικός είναι ο πασατέμπος, μπορεί να αναθεωρήσετε την άποψή σας.

Κατ’ αρχάς, η ονομασία των σπόρων “πασατέμπος”, παράγεται από την ιταλική φράση “passa tempo”, δηλαδή κάτι για να περνά η ώρα. Μεταφορικά, “πασατέμπος” είναι η ασήμαντη, περιστασιακή ενασχόληση κάποιου για να μην πλήττει. Όμως, τα σπόρια της κολοκύθας σας πληροφορώ πως είναι κάτι πολύ περισσότερο: είναι πολύ θρεπτικά και το λάδι που περιέχουν είναι πλούσιο σε ακόρεστα λιπαρά οξέα, όπως το ω-6 και το λινολεϊκό οξύ.

Επίσης, τυγχάνουν πλούσια σε σίδηρο, ψευδάργυρο, χαλκό, μαγνήσιο, φώσφορο, σελήνιο και μαγγάνιο, ενώ έχουν βιταμίνες E, C, K, Β και Α. Τί σημαίνουν όλα αυτά; Σημαίνουν πως το να μασουλάς πασατέμπο, μπορεί να σπάει τα νεύρα κάποιων, όπως οι θεατές σ’ ένα σινεμά, ωστόσο κάνει καλό στην κατάθλιψη, τον προστάτη και την υπέρταση. Ο πασατέμπος επίσης βοηθάει στην ανάπλαση του δέρματος, κι έχει αιμοκαθαρκτική, αντιοξειδωτική και αντιφλεγμονώδη δράση. Είπατε τίποτα;

Από πού κρατάει η σκούφια μας

Κάθε λέξη κρύβει μια ιστορία. Η ετυμολογία της, δηλαδή η αναζήτηση της προέλευσής της και της αρχικής της σημασίας, μπορεί να μας οδηγήσει πολύ μακριά, τόσο στα ονόματα των ανθρώπων και των τόπων, όσο και στις λέξεις που περιγράφουν αντικείμενα και αφηρημένες έννοιες.