Άλμούνια για μνημόνια: Η Ελλάδα γλύτωσε την χρεοκοπία, αλλά έγιναν πολλά λάθη

Αυστηρός έως και επικριτικός για το σχεδιασμό και την εκτέλεση των τριών προγραμμάτων διάσωσης είναι ο κ. γνωστός από τα παλιά κ. Χοακίν Αλμούνια που προσέλαβε ο ESM για να κάνει ένα απολογισμό για τα τρία ελληνικά προγράμματα διάσωσης από το 2010 έως και το 2018 η οποία παρουσιάστηκε κατά την συνεδρίαση του ΔΣ του Οργανισμού την Πέμπτη μαζί με την έκθεση πεπραγμένων του 2019.

Ο πρώην αντιπρόεδρος της Κομισιόν  και επίτροπος αρμόδιος για οικονομικά και νομισματικά θέματα,  σε μια χαρακτηριστική αναφορά για την μεγάλη εικόνα των μνημονίων, τονίζει απευθυνόμενους στους Θεσμούς, ότι έδωσαν τόση έμφαση στην δημοσιονομική προσαρμογή που επέτρεψε στους Έλληνες πολιτικούς να “κρυφτούν” πίσω από αυτή την προσπάθεια και να μην κάνουν μεταρρυθμίσεις.

Ένα δεύτερο χαρακτηριστικό σχόλιο είναι ότι δεν υπήρξε ικανή συνεργασία μεταξύ των θεσμών που έτρεξαν τα τρία προγράμματα με αποτέλεσμα να έχει ο καθένας τις δικές του προβλέψεις για την πορεία της ελληνικής οικονομίας. Μάλιστα με την βιασύνη που υπήρχε για να έχουμε μια θετική κατάληξη, τελικά έγιναν πολλά λάθη.

Ωστόσο κ. Αλμούνια επισημαίνει ότι η στήριξη “που δόθηκε στην Ελλάδα την τελευταία δεκαετία βοήθησε την ελληνική οικονομία να σταθεροποιηθεί και να αναπτυχθεί”, αλλά “ταυτόχρονα, η Ελλάδα και οι πολίτες της υπέστησαν τις συνέπειες οκτώ ετών οικονομικής προσαρμογής”.

“Η Ελλάδα έκανε τη μεγαλύτερη αναδιάρθρωση του χρέους και μία άνευ προηγουμένου δημοσιονομική εξυγίανση, αλλά με την επακόλουθη απώλεια παραγωγής και με κοινωνικές συνέπειες” αναφέρεται χαρακτηριστικά.

Στα “συν” των μνημονίων είναι η αποφυγή μίας “εξόδου” από την ευρωζώνη και η αποκατάσταση της χρηματοοικονομικής σταθερότητας, αλλά “με σημαντικό οικονομικό και κοινωνικό κόστος”.

Όπως εξηγεί η έκθεση, δεν κατέστη εφικτή η γρήγορη επιτάχυνση της οικονομικής δραστηριότητας με επαρκείς παρεμβάσεις στην αγορά προϊόντων, ενώ “τα μέτρα για την αντιμετώπιση προβλημάτων του χρηματοπιστωτικού τομέα αποκατέστησαν τη χρηματοπιστωτική σταθερότητα, αλλά το σύστημα εξακολουθεί να είναι εύθραυστο” σημειώνεται χαρακτηριστικά.

Επίσης, “η εισοδηματική ανισότητα παραμένει πάνω από τον μέσο όρο της ευρωζώνης και τα συνολικά ποσοστά φτώχειας και ανεργίας παρέμειναν σχετικά υψηλά λόγω των αναποτελεσματικών πολιτικών ένταξης στην εργασία”.

Σημειώνεται ακόμη σε άλλο σημείο ότι “η ανθεκτικότητα στα οικονομικά σοκ βελτιώθηκε, αλλά οι προοπτικές μακροπρόθεσμης ανάπτυξης είναι συγκρατημένες λόγω της αργής αύξησης της παραγωγικότητας και της ανταγωνιστικότητας, καθώς και της ελλιπούς εφαρμογής των μεταρρυθμίσεων”. Τα μνημόνια επιπλέον, “αύξησαν την ανθεκτικότητα του τραπεζικού τομέα. Ωστόσο, η ικανότητα απορρόφησης κραδασμών παραμένει αδύναμη”.

Ποια λάθη έγιναν

Σε συγκεκριμένα σημεία της έκθεσης των 170 σελίδων γίνεται εκτενής αναφορά στα “λάθη” των προγραμμάτων.

Για το χρέος αναφέρεται πως η βιωσιμότητα βελτιώθηκε, “αλλά δεν αποκαταστάθηκε πλήρως”.

“Η δημοσιονομική εξυγίανση υπονόμευσε το ρυθμό ανάπτυξης που ήταν απαραίτητος για μία σημαντική μείωση του λόγου χρέους προς ΑΕΠ. Η μελλοντική συγκρατημένη ανάπτυξη, οι δημοσιονομικές ανισορροπίες και οι αυξήσεις των επιτοκίων θα μπορούσαν να αποτελέσουν κίνδυνο για τη μακροπρόθεσμη βιωσιμότητα της Ελλάδας”, επισημαίνεται. Ως εκ τούτου, το Eurogroup “δεσμεύτηκε να επανεξετάσει την κατάσταση το 2032 για να εκτιμήσει εάν αυτοί οι κίνδυνοι έχουν υλοποιηθεί και απαιτούν περαιτέρω προσαρμογή δανείων του EFSF ή του ESM.

Αναφέρεται και ότι “το πρόγραμμα ESM χαρακτηρίστηκε από ανοιχτή διαφωνία σχετικά με τη βιωσιμότητα του χρέους μεταξύ των θεσμικών οργάνων, η οποία αποκάλυψε την εγγενή σύγκρουση μεταξύ βραχυπρόθεσμων και μακροπρόθεσμων προοπτικών επίλυσης κρίσεων” αλλά και πως τα θεσμικά όργανα απέτυχαν να κατανοήσουν πλήρως τις βασικές αιτίες της αδύναμης ιδιοκτησίας. Επίσης επισημαίνεται πως «το σκεπτικό για τις μεταρρυθμίσεις και τα μακροπρόθεσμα οφέλη τους δεν εξηγήθηκαν καλά» στο ελληνικό κοινό. Επίσης “το πρόγραμμα ESM απέτυχε να επιδιώξει συστηματικά και σθεναρά τον στόχο της μακροπρόθεσμης μακροοικονομικής βιωσιμότητας και ανθεκτικότητας” αναφέρεται.

Η ομάδα προβαίνει σε 5 προτάσεις αλλαγών:

1: Τα μελλοντικά προγράμματα του ΕΣΜ πρέπει να καθορίζουν σαφώς τους στρατηγικούς στόχους σε μακροπρόθεσμη βάση.

2: Τα συμβούλια του ΕΜΣ θα πρέπει να αναπτύξουν καθοδήγηση υψηλού επιπέδου για το σχεδιασμό προγραμμάτων

3: Τα συμβούλια του ΕΜΣ πρέπει να βελτιώσουν τη διακυβέρνηση του προγράμματος καθορίζοντας σαφείς οδηγίες για τα θεσμικά όργανα.

4: Τα θεσμικά όργανα με την υποστήριξη των εθνικών αρχών πρέπει να συντονίζουν τις φάσεις προετοιμασίας και εφαρμογής ενός προγράμματος.

5: Απαιτείται ένα ισχυρό, συνεκτικό πλαίσιο παρακολούθησης μετά το πρόγραμμα για τη διασφάλιση του οφέλους προσαρμογής και του ΕΜΣ ως πιστωτής.

Οι επισημάνσεις του ESM για Ελλάδα

Μαζί με την έκθεση του κ. Αλμούνια παρουσιάστηκε σήμερα στο ΔΣ του ΕSM και η ετήσια έκθεση για την δραστηριότητα του οργανισμού το 2019.

Στο κομμάτι που αφιερώνει η έκθεση για την Ελλάδα αναφέρεται στην ανατροπή που έφερε η πρόσφατη υγειονομική κρίση σημειώνοντας ότι “αναμένεται να έχει σημαντικό οικονομικό αντίκτυπο, προσθέτοντας σημαντική αβεβαιότητα στις ελληνικές οικονομικές και δημοσιονομικές προοπτικές, όπως συνέβη και σε άλλα κράτη της Ευρώπης”.

Σημειώνει επίσης όιτι “το δημοσιονομικό αποτέλεσμα του 2020 θα επηρεαστεί επίσης από το πανδημικό σοκ, λόγω των χαμηλότερων φορολογικών εσόδων και των μεγαλύτερων από το αναμενόμενο δαπανών”. Εκτιμάται ακόμη πως “παρά τη συντονισμένη ανταπόκριση των υπευθύνων χάραξης πολιτικής στην Ελλάδα και σε όλο τον κόσμο για τη διατήρηση θέσεων εργασίας και για τη στήριξη εργαζομένων, επιχειρήσεων και οικογενειών, η αβεβαιότητα σχετικά με το μέγεθος και τη διάρκεια του πανδημικού σοκ παραμένει αυξημένη”.

Για τα επόμενα βήματα εξηγεί πως “οι πολιτικές ενίσχυσης της ανάπτυξης είναι ζωτικής σημασίας για την επίτευξη μιας αειφόρου αναπτυξιακής πορείας» και πρέπει να επιτευχθούν μέσω των δημόσιων επενδύσεων, ενισχύοντας παράλληλα την κοινωνική ασφάλεια και τηρώντας τους μεταπρογραμματικούς στόχους”. Επισημαίνει πως η δυναμική των μεταρρυθμίσεων πρέπει να οδηγήσει σε τολμηρές και συγκεκριμένες δράσεις για τη διασφάλιση της χρηματοπιστωτικής σταθερότητας, για την ενίσχυση της παραγωγικότητας μέσω μεταρρυθμίσεων στην αγορά εργασίας και προϊόντων, για την επιτάχυνση των ιδιωτικοποιήσεων και για τον εκσυγχρονισμό της δημόσιας διοίκησης.

“Οι κίνδυνοι για την ελληνική οικονομία εμφανίστηκαν στις αρχές του 2020 λόγω της πανδημίας και του νέου κύματος μεταναστευτικής κρίσης. Η πανδημία αναμένεται να έχει σημαντικό αντίκτυπο στην ανάπτυξη του τρέχοντος έτους, η οποία και αν παραταθεί, θα μπορούσε να έχει πιθανές δευτερογενείς επιπτώσεις στον ελληνικό τραπεζικό τομέα” αναφέρεται.

Επισημαίνει επίσης πως “μετά από μια δεκαετία προσαρμογής, η οικονομική ανάκαμψη σταθεροποιήθηκε το 2019”, ενώ “η Ελλάδα πέτυχε τον δημοσιονομικό της στόχο για πέμπτη συνεχή χρονιά και ενίσχυσε την πρόσβασή της στις αγορές». “Η συνέχιση του μεταρρυθμιστικού έργου θα εδραιώσει τα επιτεύγματα του οικονομικού και χρηματοπιστωτικού τομέα” αναφέρει. Προ κρίσης το ΑΕΠ τονώθηκε από τον τουρισμό και τις επενδύσεις σε ακίνητα αλλά οι “ιδιωτικές επενδύσεις, ωστόσο, παρέμεναν αδύναμες συνολικά, υποδηλώνοντας ότι η Ελλάδα πρέπει να βελτιώσει περαιτέρω το επιχειρηματικό της περιβάλλον και την ανταγωνιστικότητά της”.