Έξι αλήθειες για τη δίκη της Χρυσής Αυγής
Αν έχεις πει ή ακούσει για τη Marfin, για τα “δύο παλικάρια της ΧΑ”, για χρήματα που δήθεν πήρε η Μάγδα Φύσσα, για κακοδικίες, διάβασε σε παρακαλώ αυτό το κείμενο.
- 19 Οκτωβρίου 2020 11:42
Η 7η Οκτωβρίου έκανε τους Έλληνες να αναπνεύσουν με ανακούφιση, γιατί αποδόθηκε Δικαιοσύνη για τη δράση της εγκληματικής οργάνωσης Χρυσή Αυγή. Αυτό όμως δεν εμπόδισε κάποιους να διαδίδουν -κυρίως μέσω των μέσων κοινωνικής δικτύωσης τα οποία διαχρονικά και διεθνώς αξιοποιεί η ακροδεξιά- φήμες. Διότι όπως θα έλεγε και ο Γκέμπελς “πες, πες, κάτι θα μείνει” και με στόχο να δημιουργήσουν αμφιβολίες ακόμη και σε δημοκράτες πολίτες.
Επειδή όμως σοφός δεν είναι αυτός που τα ξέρει όλα, αλλά αυτός που όταν εξετάσει τα στοιχεία μπορεί να αλλάξει γνώμη, ας δούμε έναν προς έναν τους βασικούς ισχυρισμούς γύρω από και με αφορμή τη δίκη της Χρυσής Αυγής.
1. Η εισαγγελέας τους είχε αθωώσει
Η εισαγγελέας δεν αθωώνει, ούτε καταδικάζει. Διότι δεν λαμβάνει απόφαση. Η εισαγγελέας απλώς προτείνει. Η πρόταση της δεν είναι δικαστική απόφαση και δεν έχει καμία ιδιαίτερη βαρύτητα, καθώς το δικαστήριο μπορεί να την υιοθετήσει ή να την αγνοήσει. Σημειωτέον ότι το “επιχείρημα” πως δήθεν “η εισαγγελέας αθώωσε τη ΧΑ”, προέβαλε πρώτος ο κατάδικος Λαγός.
2. Το κατηγορητήριο δεν “έστεκε”
Είναι γεγονός πως όταν ξεκίνησε η δίωξη της ΧΑ, υπήρξαν νομικοί που εξέφρασαν αμφιβολίες για το κατά πόσον θα μπορούσε να δέσει από καθαρά νομικίστικη άποψη η κατηγορία περί εγκληματικής οργάνωσης, κυρίως διότι ο διεθνής ορισμός της εγκληματικής οργάνωσης εμπεριέχει το άμεσο οικονομικό κέρδος.
Αρκεί όμως να διαβάσει κανείς το βιβλίο του Θανάση Καμπαγιάννη “Με τις μέλισσες ή με τους λύκους- Αγόρευση στη δίκη της Χρυσής Αυγής” και θα διαπιστώσει ότι χάρη στην έρευνα της Δικαιοσύνης, η φύση της εγκληματικής οργάνωσης αποδείχθηκε πέραν πάσης αμφιβολίας, καθώς η ναζιστική ιδεολογία αποτέλεσε το κίνητρο που οδηγούσε de facto σε εγκληματικές πράξεις. Εξάλλου όχι μόνο η συμμετοχή στην εγκληματική οργάνωση ΧΑ είχε έμμεσο οικονομικό κέρδος (για τους βουλευτές που εκλέγονταν και όσους διορίζονταν), αλλά και άμεσο οικονομικό κέρδος, όπως απεδείχθη στην υπόθεση των Αιγυπτίων ψαράδων.
Αν μη τι άλλο, το κατηγορητήριο ίσως θα έπρεπε και θα μπορούσε να συμπεριλάβει και άλλες οικονομικές δραστηριότητες καθώς και τη χρηματοδότηση της ΧΑ. Αλλά ποτέ δεν είναι αργά…
3. Τα ΜΜΕ και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης δημιούργησαν κλίμα καταδίκης και ήταν υποκινούμενα
Τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης μπορεί να τα χρησιμοποιεί η ακροδεξιά, τα χρησιμοποιούν όμως και δημοκράτες πολίτες, που ανταποκρίθηκαν στο αίτημα των συνηγόρων των θυμάτων και των οικογενειών τους, ιδίως της οικογένειας Φύσσα, προκειμένου να σταλεί ένα ισχυρό μήνυμα από την κοινωνία. Και εστάλη ένα αυθόρμητο μήνυμα, καθώς στην πραγματικότητα όλα αυτά τα χρόνια οι υποστηρικτές και συμπαθούντες τους ναζί ήταν μειοψηφία, απλώς φώναζαν πολύ για να πνίγουν τις φωνές του δημοκρατικού κόσμου και να φοβίζουν όσους ήθελαν να αντιδράσουν.
Η πλειοψηφία της κοινωνίας όμως ήθελε Δικαιοσύνη και αποφάσισε να το φωνάξει πια. Η 7η Οκτωβρίου ήταν άλλωστε ένα ραντεβού με την Ιστορία. Και τη διάθεση αυτή της συντριπτικής πλειοψηφίας της κοινής γνώμης, “διάβασαν” και ΜΜΕ τα οποία χάιδεψαν στο παρελθόν την εγκληματική οργάνωση. Διαπιστώνοντας όμως ότι η καταδίκη ήταν μονόδρομος και πως ούτως ή άλλως η ΧΑ είχε καταδικαστεί στη συνείδηση των Ελλήνων, επιχείρησαν και τα ίδια να ξεπλυθούν την ύστατη ώρα. Το αίτημα για Δικαιοσύνη στην υπόθεση της ΧΑ άλλωστε διέτρεξε όλη την ελληνική κοινωνία, από τα αριστερά προς τα δεξιά, με εμβληματικό σύμβολο την εικόνα της μάνας που ζητά δικαίωση για το θάνατο του παιδιού της.
Έτσι ορισμένα ΜΜΕ που συνέβαλαν στην άνοδο της ΧΑ με στημένα ρεπορτάζ για δήθεν γριές που τις πάνε στα ΑΤΜ, για δήθεν “αγανακτισμένους κατοίκους” του κέντρου, με πρόστυχες αναλύσεις για μία δήθεν “σοβαρή ΧΑ”, με ψευδείς τίτλους “τον σκότωσε για το ποδόσφαιρο”, με lifestyle ξέπλυμα για τα ρομάντζα του Κασιδιάρη και τις στυλιστικές επιλογές της Ουρανίας, θυμήθηκαν τώρα να το παίξουν αντιφασίστες.
4. Ναι, αλλά για τη Marfin δεν έγινε διαδήλωση
Μα έγιναν δύο διαδηλώσεις. Μία εξ αριστερών, από το ΠΑΜΕ και άλλα σωματεία. Και μια εκ δεξιών, πακέτο με τα θύματα της τρομοκρατίας. Και έχει φτιαχτεί και μνημείο για τους νεκρούς της Marfin. Όποιος ήθελε λοιπόν μπορούσε να διαλέξει και να πάει.
Η προσπάθεια σπίλωσης των διαδηλώσεων εν γένει, έπεσε στο κενό καθώς μετά από χρόνια ενδελεχούς δικαστικής έρευνας δεν στάθηκε δυνατό να στοιχειοθετηθούν κατηγορίες εναντίον διαδηλωτών ελλείψει ενδείξεων, στοιχείων και μαρτυριών. Οι δύο κατηγορούμενοι αθωώθηκαν ομόφωνα από την έδρα στην δίκη που ολοκληρώθηκε τον Οκτώβριο του 2016. Αντίθετα υπήρξαν δικαστικές αποφάσεις για παραλείψεις από την Αστυνομία και την Πυροσβεστική.
Καταδικάστηκαν επίσης σε ποινές φυλάκισης για έλλειψη μέσων πυρασφάλειας ο διευθύνοντας σύμβουλος της Marfin, ο υπεύθυνος ασφαλείας του κτιρίου και η διευθύντρια του καταστήματος για φόνο εξ αμελείας τριών υπαλλήλων, τις σωματικές βλάβες άλλων 21 υπαλλήλων και για παραλείψεις στα μέτρα πυρασφάλειας και στην εκπαίδευση του προσωπικού. Οι καταγγελίες από πλευράς εργαζομένων αφορούσαν εξαναγκασμό να εργαστούν εκείνη την μέρα και την έλλειψη κανόνων ασφαλείας.
΄Όπως και να έχει όμως, εάν κάποιος ήθελε να διαδηλώσει για τη Marfin, κανείς δεν τον εμπόδισε να το κάνει και κανείς δε τον εμποδίζει να το κάνει ακόμη και τώρα. Αλλά επειδή δεν έγινε διαδήλωση για ένα θέμα, δεν θα γίνει ποτέ ξανά διαδήλωση για κανένα άλλο θέμα;
5. Ναι, αλλά δεν μιλάει κανείς για τους δύο νεκρούς της ΧΑ
Η εκτέλεση των Φουντούλη- Καπελώνη επιχειρήθηκε να παρουσιαστεί ως το ισοδύναμο της δολοφονίας Φύσσα, μόνο που δεν είναι καθόλου έτσι. Την ευθύνη της διπλής δολοφονίας είχαν αναλάβει με προκήρυξη οι «Μαχόμενες Λαϊκές Επαναστατικές Δυνάμεις». Μία οργάνωση- φάντασμα που δεν είχε κάνει άλλο χτύπημα πριν και δεν εμφανίστηκε ξανά έκτοτε… Ως εκ τούτου η ΕΛΑΣ (όπου είναι γνωστό τοις πάσι ότι υπήρχαν συμπάθειες στη ΧΑ), έστρεψε τις έρευνες της σε ποινική κατεύθυνση, λαμβάνοντας υπόψη και ότι πρόσωπα που εμφανίζονται ως “του χώρου” στην πραγματικότητα εκτελούν συμβόλαια. Ερευνήθηκαν τυχόν σχέσεις με τη μαφία (εξάλλου ο βαρυποινίτης Παναγιώτης Βλαστός είχε εκμυστηρευθεί σε συγγενή του ότι γνώριζε το δράστη και το λόγο) καθώς και με κυκλώματα αναβολικών. Η έρευνα όμως δεν κατέληξε πουθενά. Έγινε σαφές ωστόσο ότι δεν επρόκειτο για πολιτική δολοφονία.
Σημειωτέον ότι η οικογένεια Καπελώνη είχε απαγορέψει στη ΧΑ να χρησιμοποιεί το όνομα του νεκρού παιδιού τους. Ενώ η εγκληματική οργάνωση προσέγγισε προς άγραν ψήφων τον Λάμπρο Φουντούλη, ο οποίος και τελικά εξελέγη ευρωβουλευτής με τη ΧΑ. Καθώς όμως η υπόθεση δεν “τράβαγε” πια, το 2019 έμεινε εκτός ευρωψηφοδελτίου της ΧΑ και τότε κατήγγειλε δημόσια πως η ηγεσία έφτιαξε τα ψηφοδέλτια των ευρωεκλογών και των εθνικών εκλογών για να βγάλει τους δικούς της(«Στο ευρωψηφοδέλτιο, η λίστα άρχιζε από το Κ και το Λ, ενώ ψηφοδέλτιο για τις εθνικές εκλογές σε συγκεκριμένη περιφέρεια αρχίζει από το Ζ», είχε δηλώσει στη Real News), πως ήταν “ένα παρεάκι που βασίζεται στην οικογενειοκρατία” και πως τα χρήματα που απέδιδαν οι ευρωβουλευτές στη ΧΑ για κοινωνικό έργο πήγαιναν στις τσέπες κάποιων.
6. Η Μάγδα Φύσσα πήρε αποζημίωση
Είναι τουλάχιστον αστεία η παραφιλολογία ότι δήθεν η Μάγδα Φύσσα θα πάρει αστική αποζημίωση από το ελληνικό δημόσιο 800 χιλιάδες ευρώ ή ενάμιση εκατομμύριο. Αλλά επειδή ακόμη και τα αυτονόητα έχουν πάψει να είναι αυτονόητα, να ξεκαθαρίσουμε τα εξής: Η δίκη της ΧΑ ήταν ποινικό δικαστήριο, το οποίο δεν επιδικάζει αποζημιώσεις. Για να επιδικαστεί αποζημίωση θα έπρεπε η οικογένεια να προσφύγει σε αστικό δικαστήριο κάτι που δεν έχει πράξει. Ακόμη και να το έπραττε, θα στρεφόταν κατά των μελών της εγκληματικής οργάνωσης, όχι κατά του ελληνικού δημοσίου. Δεν υπάρχει λοιπόν χυδαιότερο fake news από αυτό.
