Τσίπρας: Το έργο μας μέχρι σήμερα, εγγύηση στο σχέδιο το αύριο

«Η ψήφος της 26ης Μαΐου είναι ψήφος για την Ευρώπη» αναφέρει σε άρθρο του στην «Αυγή της Κυριακής», ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας, υπό τον τίτλο «Το δίλημμα για κάθε πολίτη είναι σαφές. Μια πολιτική για τους πολλούς ή μια πολιτική για τις ελίτ; Όπως σαφείς είναι σε όλους οι δικές μας δεσμεύσεις».

Κάνοντας λόγο για επιλογή των πολιτών σε όλες τις χώρες της ΕΕ ανάμεσα «σε μια Ευρώπη της δημοκρατίας, της ισότητας και της αλληλεγγύης, και σε μια Ευρώπη των τεχνοκρατών, των ανισοτήτων, της αβεβαιότητας και της αντιδραστικής Ακροδεξιάς», ο πρωθυπουργός τονίζει επίσης πως «Αυτές οι ευρωεκλογές πρέπει να καταδικάσουν αμετάκλητα τον νεοφιλελευθερισμό και την Ακροδεξιά, που υπονομεύουν ανοιχτά το ευρωπαϊκό μέλλον».

Ολόκληρο το άρθρο του πρωθυπουργού στην “Αυγή”:

«Δεν είναι ώρα για πολλά λόγια. Τώρα είναι η ώρα της πράξης. Η ώρα που ο ελληνικός λαός υπογράφει στις κάλπες το δικό του αύριο.

Αποφασίζει αν επιλέγει τον ΣΥΡΙΖΑ και την Προοδευτική Συμμαχία. Ή αν επιλέγει τη Ν.Δ.

Αποφασίζει αν επιλέγει ένα πρόγραμμα, μια πολιτική, ένα επεξεργασμένο και ρεαλιστικό σχέδιο που έχει στο επίκεντρο τους πολλούς.

Ή αν επιλέγει ένα πρόγραμμα, ένα σχέδιο, μια πολιτική που έχει στο επίκεντρο τις ελίτ. Τις ίδιες ελίτ που σε συνέργεια και συνενοχή με το παλιό πολιτικό σύστημα οδήγησαν τη χώρα στον Καιάδα.

Σήμερα στεκόμαστε μπροστά στον λαό με το κεφάλι ψηλά. Ο απολογισμός μας από τον Ιανουάριο του 2015 μας δίνει αυτό το δικαίωμα.

Με τον αγώνα και τις θυσίες του ελληνικού λαού, αλλά και την αποφασιστικότητα της κυβέρνησής μας, η χώρα βγήκε από τα Μνημόνια. Απαλλάχτηκε από τον βραχνά του ΔΝΤ και των δανειστών.

Κι αυτό το πετύχαμε χωρίς την αγριότητα των μέτρων που μας μάτωσαν τα χρόνια 2010-2014.

Κρατήσαμε την κοινωνία όρθια. Αυτό δεν μπορεί κανείς να μας το πάρει.

Αξιοποιήσαμε κάθε ευρώ, κάθε ρωγμή στο ασφυκτικό καθεστώς των Μνημονίων, κάθε μάθημα του πολυμήχανου Οδυσσέα για να ενισχύσουμε το κοινωνικό κράτος, να στηρίξουμε τη δημόσια Υγεία και τη δημόσια Παιδεία, να αντιμετωπίσουμε την ανθρωπιστική κρίση, να δώσουμε μια ανάσα στις πιο ευάλωτες κοινωνικές ομάδες.

Μετά την έξοδο από τα Μνημόνια μπορούμε πια να χαράζουμε τη δική μας πολιτική για τη δική μας κοινωνία και τη δική μας χώρα. Με νέες οικονομικές δυνατότητες, που θα είναι όλο και μεγαλύτερες όσο η Ελλάδα συνεχίζει και η κοινωνική πλειοψηφία στηρίζει μια ομαλή, δημοκρατική, πολιτική πορεία.

Μια νέα κανονικότητα έχει αποκατασταθεί.

Οι αριθμοί, όλοι οι αριθμοί, που αφορούν την οικονομία έχουν αρχίσει να ευημερούν.

Το θέμα στις νέες συνθήκες είναι:

Θα μεταφραστεί αυτή η ευημερία των αριθμών σε σταδιακή, αλλά αισθητή στον καθένα βελτίωση της καθημερινότητας και της ζωής του;

Θα ωφεληθούν από την ανάπτυξη οι πολλοί;

Ή οι ίδιες ελίτ που προκάλεσαν την κρίση, που κέρδισαν από την κρίση θα είναι πάλι κερδισμένες με την έξοδο από την κρίση;

Είναι σε όλους σαφείς οι δικές μας δεσμεύσεις.

Δεσμευόμαστε για την αποφασιστική ενίσχυση του κοινωνικού κράτους, την προστασία της εργασίας, τη στήριξη των εργαζομένων, των μικρομεσαίων και των συνταξιούχων. Για πολύπλευρα μέτρα που πολλαπλασιάζουν τις ευκαιρίες για όλους και κυρίως για τους νέους, αντιμετωπίζουν την ανεργία, δίνουν μετά από πολλά χρόνια τη δυνατότητα να μένουν οι νέοι και να προοδεύουν στην πατρίδα τους.

Στο επίκεντρο των δεσμεύσεων και του σχεδίου μας είναι επίσης η δημόσια Υγεία, η δημόσια Παιδεία, η συστηματική και σταθερή αποκατάσταση της κοινωνικής δικαιοσύνης.

Στην αξιοπιστία των δεσμεύσεών μας συνηγορούν τα έργα μας. Η αποτροπή της περικοπής των συντάξεων, η 13η σύνταξη, η αποκατάσταση των συλλογικών διαπραγματεύσεων, η αύξηση του κατώτατου μισθού, η κατάργηση του υποκατώτατου, η μείωση του ΦΠΑ στα τρόφιμα και στην ενέργεια, η μείωση του ΕΝΦΙΑ, ο πολλαπλασιασμός των κοινωνικών δαπανών, το κοινωνικό μέρισμα επί τρεις συνεχόμενες χρονιές, η στήριξη του κοινωνικού κράτους.

Στον αντίποδα όλων αυτών, οι δεσμεύσεις της Ν.Δ. είναι επίσης γνωστές. Ξήλωμα, ξήλωμα, ξήλωμα. Μια σειρά από μέτρα εχθρικά για την εργασία, για το κοινωνικό κράτος, για τα κοινωνικά επιδόματα, για τους μισθούς και τις συντάξεις, για τις απολύσεις στο Δημόσιο.

Ο κ. Μητσοτάκης μιλάει για επταήμερη εργασία, απορρίπτει το οκτάωρο ως αναχρονισμό, θεωρεί αντιπαραγωγικά το δώρο των Χριστουγέννων και τα κοινωνικά επιδόματα, δεν εγγυάται τη 13η σύνταξη, προαναγγέλλει ασφαλιστικό Πινοσέτ, παράδοση της δημόσιας Υγείας σε ιδιωτικά συμφέροντα.

Αν σε όλα αυτά προσθέσουμε τις οργανικές του σχέσεις με την ελίτ, τον πολιτικό ρεβανσισμό, την τοξική προπαγάνδα Ν.Δ. και ΜΜΕ της διαπλοκής, τη σύμπλευση με τον ανθέλληνα Βέμπερ, γίνεται πολύ καθαρό. Ψήφος στη Ν.Δ. σημαίνει ψήφος για επιστροφή στο καθεστώς των διεφθαρμένων κυκλωμάτων, της διαπλοκής και του πλουτισμού εις βάρος του Δημοσίου και των πολλών. Για επιβολή της μεταδημοκρατίας των λίγων που επιβουλεύεται τη δημοκρατία των πολλών.

Το δίλημμα για κάθε πολίτη είναι συνεπώς πολύ σαφές.

Μια πολιτική για τους πολλούς;

Ή μια πολιτική για τις ελίτ;

ΣΥΡΙΖΑ και Προοδευτική Συμμαχία για να επιμείνουμε και να επιταχύνουμε στον δρόμο της δημοκρατίας και της κοινωνικής δικαιοσύνης;

Ή Ν.Δ. για να επιστρέψουμε στο καθεστώς που οδήγησε σε κοινωνική τραγωδία και εθνική ταπείνωση;

Και δεν έχουμε καμιά αμφιβολία για το ποια θα είναι η καθαρή, αποφασιστική, κατηγορηματική απάντηση της πλειοψηφίας».