Ο ευρωπαϊκός “άτλας” του Street Food

Μπορεί οι διεθνείς αλυσίδες fast food να είναι η πιο σίγουρη λύση όταν θες να φας κάτι στο πόδι όταν είσαι στο εξωτερικό όμως θα παραμείνεις «τουρίστας» αν δεν δοκιμάσεις και αυτό που επιλέγουν οι ντόπιοι σε κάθε χώρα όταν τους “κόβει η πείνα” και δεν έχουν χρόνο ή απλά θέλουν να την βγάλουν πιο οικονομικά.

Στα burger, στα hot dog, τα μπουρίτος και τα τάκος από την Αμερική και στο σούσι και το wok από την Ασία η Ευρώπη ανοίγει την παλέτα της και αντιπροτείνει μία σειρά από δικά της «φαγητά του δρόμου». Κάποια πιο απλά όπως η γαλική μπαγκέτα με βούτυρο και ζαμπόν, την ισπανική παραλλαγή,το bocadillo που γεμίζει, μεταξύ των άλλων, με τοπικά αλλαντικά ή ομελέτες ή την πορτογαλέζικη bifana με ψητό χοιρινό κρέας.

Κάποια άλλα σάντουιτς ανεβάζουν τον πήχη όπως το breakfast roll στην Ιρλανδία στο οποίο βάζουν μέσα διάφορα υλικά (όπως μανιτάρια και τηγανητά αυγά) και παρά το όνομα του τρώγεται κυρίως τα βράδια στις pub. Στα ίδια βήματα και το Pan Bagnat στην νότια Γαλλία όπου η κλασική συνταγή το θέλει να γεμίζει με σαλάτα νισουάζ με τόνο. Το εγγλέζικο fish and chips δεν είναι σάντουιτς αλλά είναι επίσης street food που έχει πρωταγωνιστή το ψάρι, και συγκεκριμένα τον μπακαλιάρο.

Στην Ολλανδία φυσικά πρωταγωνιστής είναι η τηγανητή πατάτα καθώς αποτελεί την βάση για το kapsalon. Πάνω της τοποθετείται γύρος ή κάποιο άλλο κρέας και τυρί γκούντα. Όλα αυτά μαζί θα μπουν στον φούρνο για να λιώσει το τυρί και να ενωθούν οι γεύσεις και στην συνέχεια θα γαρνιριστεί συνήθως με κάποια πράσινη σαλάτα.

Κεντρική Ευρώπη σημαίνει λουκάνικο

Η Κεντρική και Βόρεια Ευρώπη είναι η ζώνη όπου πρωταγωνιστεί το λουκάνικο. Από το γερμανικό Currywusrt, τον πρωταγωνιστή των χριστουγεννιάτικων αγορών, μέχρι το polser και το parek v rohliku,το δανέζικο και το τσέχικο hot dog και το πιο περίτεχνο, φυσικά δύσκολο να το προφέρεις, σουηδικό tunnbrodsrulle.

Στην Πολωνία τα τελευταία χρόνια γνωρίζει τεράστια άνθηση η zapienka. Έκανε την εμφάνιση της την δεκαετία του ‘70 και είναι κάτι μεταξύ ανοιχτού σάντουιτς σε μπαγκέτα και πίτσας. Τα υλικά που επιλέγονται ψήνονται και συνήθως προστίθεται από επάνω πάπρικα η κέτσαπ.

Στην Ανατολική Ευρώπη το τηγάνι παίρνει φωτιά καθώς τόσο τα ρώσικα πιροσκί, όσο και το ουκρανικό hot dog perepichka αλλά και η μαγιάρικη τηγανίτα, langos θέλουν καυτό λάδι για να γίνουν τραγανά και νόστιμα.

Ιταλία δεν είναι μόνο πίτσα

Η γειτονική μας Ιταλία μπορεί να έγινε παγκοσμίως γνωστή για την πίτσα της όμως η γαστρονομία του street food στην γειτονική χώρα δεν σταματάει μόνο εκεί. Ξεκινάει από τον νότο με τις panelle, τις τηγανίτες με ρεβυθάλευρο, περνάει απο την πρωτεύουσα με την piadina romagnola, που δεν είναι άλλη από την γνωστή μας αραβική πίτα που όμως έχει τις ρίζες της στην Αρχαία Ρώμη, και φθάνει στα μέρη της Γένοβας με τις διάφορες παραλλαγές της λεπτής πίτας farinata.

Τέλος στα νότια Βαλκάνια κυριαρχεί η κρεατοφαγία με τον γύρο και το σουβλάκι στην Ελλάδα και και το doner kebab στην Τουρκία. Στην γειτονική χώρα υπάρχει και το tantuni, ένα σάντουιτς με ρίζες από την Μερσίνα όπου περιέχει ψητά μικρά κομμάτια μοσχαρίσιου ή αρνίσιου κρέατος μαγειρεμένα με κρεμμύδια, μαϊντανό και μείγμα μπαχαρικών που περιέχει κύμινο και κόκκινη πιπεριά.

– Χάρτης: Taste Atlas