ΜΑΝΑ ΤΡΑΠΕΡ: ΑΝ ΔΕΝ ΠΛΑΚΩΘΟΥΝ ΤΩΡΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ, ΠΟΤΕ ΘΑ ΠΛΑΚΩΘΟΥΝ;
Πίσω απ’ τις κλειστές πόρτες του σπιτιού της, κάθε οικογένεια ζει το δικό της δράμα.
Το παρέσυραν, το παιδί ήταν καλό, ούτε από ντίλια ήξερε ούτε από τίποτα. Μια μέρα όπως έπαιζε στη γειτονιά, σταμάτησε μπροστά του ένα μαύρο βανάκι, με τα μπάμπα μπούμπα στο τέρμα.
Εγώ του ‘χα πει να μην παίρνει τίποτα από αγνώστους αλλά εκείνη τη μέρα δεν με άκουσε. Του έδωσαν swag κι αυτός το πήρε.
Από ό, τι μου είπε, ήταν ένας άντρας γύρω στα 25 με επιθετικό ποντικομούστακο σαν του FY.
Γύρισε σπίτι άλλος άνθρωπος, δεν καταλάβαινα καν τι έλεγε. Αλλά είμαι μάνα του και όφειλα να στηρίξω το νέο του lifestyle. Δυο δουλειές κάνω σήμερα για να μη του λείψουνε τα chains.
Εμείς για οικονομία πάντα τον ντύναμε με τα ρούχα του μεγαλύτερου αδερφού του οπότε αναγκαστικά τον προορίζαμε για χατζημεταλά. Τα ‘χαμε κρατημένα όλα. Πεντάλφες, Slayer κοντομάνικα, κονκάρδες, κοτσιδάκια για τα μαλλιά, σαμπουάν ούτε ένα.
Τώρα τι θα τα κάνουμε όλα αυτά; Και να τα δώσουμε, ποιος θα τα φορέσει; Σπανίζουν οι τρου metalheads σήμερα, όλοι το έχουν γυρίσει στο deathgore και στο doom.
Τέλος πάντων, ο μεγάλος τον βρήκε τον δρόμο του, μ’ αυτόν εδώ να δούμε τι θα κάνουμε. Τα stories του Snik και του Light τον είχαν καταστρέψει, τώρα με το ξύλο έχει ξεφύγει τελείως. Μαζεύει λεφτά για να αγοράσει μπράβους.
Και καλά κάνει στο κάτω κάτω. Αν δεν παίξουν τώρα ξύλο τα παιδιά, πότε θα παίξουν; Στα πενήντα τους; Τώρα βράζει το αίμα, μετά γίνεσαι Βαλεντίνο, βαριέσαι να αλλάξεις ένα CD, αφήνεις το ίδιο αόρατο να παίζει μισή ώρα, με τι όρεξη να πλακωθείς.
Τον βοηθάω κι εγώ όσο μπορώ. Μια μέρα που δεν προλάβαινε να γράψει νέο τρακ για χάστλιν και δεκάρια μου%#ά (είχε φροντιστήριο και μετά Goody’s) έκατσα εγώ. Τι να κάνω, θέλω να τον έχω από κοντά. Είναι κρίσιμες αυτές οι ηλικίες.
Και κάτι τελευταίο. Περνάμε δύσκολα, δεν έχω να του αγοράσω ούτε δεύτερη γούνα. Δεν μπορεί να γίνει κάτι με κανά επίδομα; Μπαίνω στο gov.gr όλο κάτι άσχετα έχει. Για κοιτάξτε το λίγο σας παρακαλώ.
