Mega: Ποιος γνωστός συνθέτης “κρύβεται” πίσω από τη μουσική του σήματος

Το Mega επιστρέφει από αυτή την Δευτέρα στους δέκτες μας. Μάθαμε ξανά πως θα το βρούμε στις τηλεοράσεις μας και αποφασίσαμε και σε ποιο κουμπί του τηλεκοντρόλ θα αντιστοιχεί. Γυρίσαμε πίσω σε εποχές, 30 χρόνια και, το φθινόπωρο του 1989 όταν οι επιλογές στην τηλεόραση ήταν μόνο τρεις (σ.σ. η ΕΤ 3 είχε προστεθεί μόλις λίγους μήνες πριν και όχι πανελλαδικά) και το σήμα του Mega που έπαιζε αρκετές εβδομάδες πριν ξεκινήσει το πρόγραμμα είχε καταφέρει να καταγράφει ένα σημαντικό μερίδιο στις τηλεθεάσεις.

Για όσους πηγαίναμε σχολείο εκείνη την εποχή μπορεί η μουσική της Αθλητικής Κυριακής στην ΕΡΤ να είχε συνδυαστεί με την επιστροφή στα θρανία το πρωί της επόμενης η μουσική όμως του Mega – η πιο χαρακτηριστική ίσως μετά από αυτή που είχε γράψει ο Χρήστος Λεοντής για την μακροβιότερη αθλητική εκπομπή – σήμαινε τον ερχομό μίας νέας εποχής με περισσότερες επιλογές.

Δημήτρης Παπαδημητρίου και Mega

Την μουσική αυτή που συνόδευε τις μοβ ψηφιακές βεντάλιες είχε γράψει ο Δημήτρης Παπαδημητρίου ο οποίος είχε τότε ήδη συμπληρώσει σχεδόν μία δεκαετία στον χώρο της σύνθεσης. Η επαφή του με το Mega ήταν αυτή που τον έκανε ιδιαίτερα γνωστό και αγαπητό στο ευρύ κοινό καθώς τα επόμενα χρόνια έγραψε κλασικά πλέον τραγούδια για γνωστές σειρές εισάγοντας ουσιαστικά και στην ελληνική αγορά την έννοια του τηλεοπτικού σάουντρακ. Δικές του δουλειές είναι η μουσική για την “Αναστασία”, “Μην φοβάσαι την φωτιά”, “Λόγω τιμής”, “Έτσι ξαφνικά”.

Από τον προσωπικό του λογαριασμό στο facebook είχε αντιδράσει με ανάρτηση στο μαύρο του Mega τον Οκτώβριο του 2018.

Εκείνο που είναι επίσης άγνωστο είναι ότι ο Δημήτρης Παπαδημητρίου έχει γράψει μουσικά σήματα και για άλλα μέσα, μία δουλειά που έχει την δική της πρόκληση σύμφωνα με τον ίδιο. Όπως έχει αναφέρει σε συνέντευξη του στο monopoli.gr: “Η μικρή φόρμα έχει κι εκείνη τις δικές της δυσκολίες. Εκτός από το τραγούδι, έχω δουλέψει πολύ και την ακόμη πιο μικρή φόρμα, όπως πολλά σήματα καναλιών, ραδιοφωνικών σταθμών, διάρκειας 15’’, όπως του MEGA, του 902, του Πρώτου, Δεύτερου και Τρίτου Προγράμματος, της ΕΡΤ2 παλιότερα, εκεί λοιπόν μέσα σε πολύ λίγα δευτερόλεπτα πρέπει να φτιάξεις μια φόρμα η οποία να στέκεται. Έχεις υποχρέωση να μεταφέρεις στη μικρή φόρμα, τους νόμους και τις αξίες που υπηρετούνται σε μια μεγάλη φόρμα. Ώστε όταν ακούσει κάποιος 15’’ να μην αισθάνεται ότι άκουσε απλώς τις πρώτες συγχορδίες ενός έργου, αλλά ότι αυτό το έργο όντως τέλειωσε τώρα, ότι ολοκληρώνει το θέμα του“.